به گزارش تحریریه، از هر کودکی هم که بپرسید سریعترین هواپیمای جهان چیست به احتمال زیاد به شما پاسخ می دهد که پرنده سیاه یا همان SR-۷۱.

این هواپیمای جاسوسی افسانه ای در نیروی هوایی آمریکا در دوره جنگ سرد آنقدر سریع و در ارتفاع بلند پرواز می کرد که هیچ موشکی نمی توانست آن را هدف بگیرد و رهگیری آن هم بسیار دشوار بود و خلبانان رقیب هم از تماشای دقیق آن در آسمان عاجز بودند.

این هواپیما با سرعت باورنکردنی حدود ۲۲۰۰ مایل در ساعت پرواز می کرد یعنی برابر با سرعت خروج گلوله از لوله تفنگ. در واقع هنوز رکورد پرواز ساحل به ساحل هواپیما معادل یک ساعت و ۴ دقیقه در دست همین هواپیما است. البته استثنای آن نیز عبارتند از شاتل های فضایی و موشک ها و مدل آزمایشی X-۱۵ که به وسیله ناسا و نیروی هوایی آمریکا آزمایش شد.

اکنون  مدل ایکس ۱۵ در موزه های ملی هوافضای در واشنگتن دی سی نگهداری می شود.

ایکس ۱۵ باند نداشت و برای افزایش سریع سرعت از زیر یک بمب افکن بی۵۲ مانند موشک کروز پرتاب می شد و به سرعت به لایه های بالای جو صعودی می کرد.

 ایکس ۱۵ به جای موتور تنفسی جت از دو موتور موشک سوخت مایع با نیروی رانش ۵۷ هزار پوند استفاده می کرد. پرواز آن دو دقیقه به طول می انجامید و با سرعتی حدود ۴ هزار مایل در ساعت بین ۷۰ تا ۳۰۰ هزار فوت ارتفاع می گرفت و به لبه فضا می رسید.  

ایکس ۱۵ سرانجام در سال ۱۹۶۷ توانست با سرعت ۶.۷ ماخ یا معادل ۴۵۲۰ مایل بر ساعت و در ارتفاع ۱۰۲ هزار فوتی رکوردی جاودانه ای را به نام خود ثبت کند.

«آمونیاک» سوخت سریعترین پرنده ساخت بشر

جالب اینجاست که سوخت اصلی ایکس ۱۵ ماده شیمیایی بود که احتمالا بیشتر مردم آن را با پاک کننده های خانگی شبیه می دانند. آمونیک ماده اصلی سوخت ایکس ۱۵ بود.آمونیاک با وجود شهرت به شدت غیرجذابش، در واقع یک منبع انرژی فوق العاده، همه کاره، قوی و سازگار با محیط زیست است.

برخی شرکت های نوآور آینده را در اختیار این ماده سوختی می دانند و آن را فراتر از برق و انرژی فسیلی، تسخیر کننده صنایع به ویژه خودروها می بینند. از برقی که مواد شیمیایی با پایه آمونیک تولید می کنند با عنوان برق مایع هم نام برده می شود.

اکنون برخی دانشمندان تاکید دارند استفاده از آمونیک به عنوان سوخت خودروها موجب می شود که ترکیبات بی ضرری همچون آب به محیط زیست وارد شود.

آینده انرژی در اختیار آمونیاک

این ماده بسیار پایدار است که در شرایط عادی قابل انفجار نیست و پس از سوختن تنها بخار آب به محیط می دهد. این ماده تنها برای موشک و هواپیما مفید نیست و با تغییرات جزئی در هر موتور احتراق داخلی قابل استفاده است زیرا می توان آن موتور را به مصرف کننده آمونیاک تبدیل کرد.

این سوخت به حدی تمیز است که می توانید آب خروجی از اگزوز را خنک کنید و بنوشید.

البته تا مدتی قبل تولید انبوه آمونیک سخت و گران بود زیرا بقایای سمی را برجا می گذاشت اما اکنون فناوری در حال دگرگونی است.

حتی در برخی مراکز از آمونیک به عنوان «بنزین ثانی» به صورت آزمایشی استفاده می شود.

می توان آمونیک را با استفاده از آب، هوا و برق تولید کرد به گونه ای که هزینه تولید آن کمتر از بنزین و گازوئیل می شود. این سوخت قابلیت رقابت در بازار جهانی چند تریلیون دلاری سوخت های فسیلی را دارد.

گفته می شود بین ۵ تا ۱۰ سال آینده آمونیاک به عنوان سوختی قابل اتکا مطرح خواهد شد زیرا ظرفیت های لازم برای تحول در جهان را دارا است.  

شرکتی هم که حق استفاده از آمونیاک را به ثبت رسانده است سعی دارد این فناوری را به بازار عرضه کند. سهام این شرکت در کمتر از ۲ ماه دو برابر شد اما هنوز بخش بسیار کوچکی از بازار سرمایه را تشکیل می دهد.

به اعتقاد تحلیلگران اقتصادی در غرب، سهام ASAP ارزش بررسی از سوی سرمایه گذاران را دارد زیرا به راحتی می تواند در میان مدت یک یا دو رقم به قیمت سهام آن اضافه شود . ارزش ۱۰ تا صدبرابری و حتی بیشتر هم برای آن قابل تصور است.

از اینرو برخلاف تصور برخی ها که الکتریسته را انرژی کاملی می دانند، باید منتظر پیشرفت هایی خیره کننده از اعجاز انرژی موجود در آمونیاک بود.

پایان/