تهران - تحریریه - سرمایه گذاری های عظیم در بخش هایی با ارزش افزوده صفر مطلق انجام شده است که باعث ایجاد توفان در اقتصاد ایران خواهد شد.

بهره آفت بزرگ اقتصاد ایران است که متاسفانه با تغییر نام بانکداری به اسلامی، بهره (شما بخوانید ربای اسلامی شده!) هم شرعی شد و هم قانونی. هزینه های تامین مالی بقدری افزایش پیدا کرده است که هم تولید قدرت رقابت خود را از دست داده و هم اقتصاد ایران غیر اقتصادی شده است. بهره در اقتصاد مثل شمشیر دولبه است؛ یک لبه آن سرمایه گذاری را فلج می کند و یک لبه دیگر هزینه های تامین مالی را بالا می برد که هم باعث رکود میشود و هم تورم. بنده هم ریسک سرمایه گذاری در بورس را مثل همه صاحب نظران می پذیرم. نوسان جزء ذات بورس است. و کسانی که وارد این بازار شده اند سالهاست که تابلوی سبز و قرمز بورس را دیده اند. مسیر بورس، بهترین مسیر نقدینگی و بورس بازی است. ما سالهاست که دچار مزمن ترین آفت اقتصاد، یعنی رکود_ تورمی بوده ایم. همه اساتید بزرگوار میدانند درمانی بجز سرمایه گذاری برای این بیماری آلاکلنگی نیست. شاید به همین دلیل دولت تدبیر و امید زیر بار سنگین برجام رفت و تلاش کرد به قدرتهای بزرگ امتیازاتی بدهد، بلکه آنها قفل سرمایه گذاری خارجی را بشکنند و کشور از این میراث شوم جنگ با سرمایه گذاری خارجی رهایی پیدا کند. ما سرمایه کم نداریم. چنانچه صدها هزار میلیارد تومان در سکه و طلا" با ارزش افزوده صفر" سرمایه گذاری کرده ایم. صدها هزار میلیارد تومان در ارز و صدها هزار میلیارد در مسکن. و صدها هزار میلیارد تومان در سپرده های بانکی بی حاصل عملا رسوب شده است. ما اکنون نفت می فروشیم تا سود سپرده های بانکی را بدهیم! #همه_ این سرمایه گذاریها ارزش افزوده صفر_دارند. از تولید مالیات می گیریم تا به سپرده های بانکی که نقدینگی را رسوب کرده اند، سود بدون ریسک بدهیم! ( کمترین هزینه مفتخوارگی در جهان). ما اکنون پول میدهیم تا مردم کار نکنند. این یک براندازی اقتصادی است. همه این بخشها که سرمایه گذاری های عظیمی در آنها شده است، اگر نوسان از آنها گرفته شود، ارزش افزوده مطلقا صفر دارند. یا بهتر بگوئیم اگر پول ملی به ثبات برسد تمام سرمایه گذاری های ما هیچ کمکی به اقتصاد نخواهد کرد. اقتصاد ایران اقتصادی است که حجم وحشتناکی از سرمایه در بخشهای مختلف با ارزش افزوده مطلقا صفر دارد. #در باد سرمایه گذاری کرده ایم و بدون شک طوفان درو خواهیم_کرد. غلط تر از این مگر میشود سرمایه های یک کشور را مدیریت کرد!؟ اکنون رقابت بخش مولد اقتصاد ایران با بازدهی نرمال از یک سو، با خانه های کلنگی با نوسان بیش از ۱۰۰ درصد در سال، متاسفانه به نفع خانه های کلنگی تمام میشود. اقتصاد مولد ایران در سایه نوسانات شدید و رقابت نابرابر، زمین گیر و فلج شده است. اقتصادی که سرمایه گذاری در خانه های کلنگی آن با ارزش افزوده صفر و هزینه استهلاک بالا، دهها برابر بخش مولد آن بازدهیِ ناشی از نوسان دارد، هرگز نمی تواند دم از رشد و توسعه بزند. احمقانه ترین نسبت در این اقتصاد، رونق است. پایان/