تهران - تحریریه - رضا رحمانی وزیر سابق وزارت صنعت، معدن و تجارت در جلسه ای به تشریح حقاق ناگفته از دوران وزارت خود و برکناری پیش بینی نشده پرداخته است.

به گزارش تحریریه، شنیده ها حاکی از این است که رضا رحمانی وزیر اسبق وزارت صمت در جلسه به تشریح واقعیت پشت پرده از فرآیند و واقعیت پنهان برکناری خود پرداخته است. رضا رحمانی وزیر سابق صمت در خصوص دلایل عزل خود در جلسه ای مطالبی را عنوان داشته و گفته است: مهندس اکبریان (رئیس سابق کمیسیون صنایع معادن )حدود ۴-۵ ماه قبل اومد پیش ما، با عجله گفته بود که باید ما رو ببیند، اومد وزارتخانه که دیدمش، دیدم دلواپس هست، ازش پرسیدم که چی شده، گفت که اینها دفتر رئیس جمهور از دستت ناراحت هستند، نگو رفته بوده پیش واعظی، به من گفت که با اینها کنار بیا، من گفتم آقای اکبریان: 1- اینها به من گفتن چرا در صحبت هات زیاد از حضرت آقا یاد می کنی؟ ۲- گفتن که باید فلان دلال رو در فلان پست قرار بدم. (حسین فریدون فشار آورد بابت این کار؛ اومدن یک مرکز اسقاط تشکیل دادن در اطراف تهران و از ایران خودرو هم به اینها ۲۰ میلیارد تومن پول دادن، با این پول ایران خودرو رفتن تجهیزات آوردن و تاکسی هایی که در ایران هستند برای اسقاط کردن می خواستن بدن به اینها به صورت مونوپول، من جلوشونو گرفتم. مثال برای مورد دوم خیلی زیاد بود مثل پیگیری انتصاب آقای علی همت برای مدیر عاملی شرکت فولاد مبارکه که دفتر رئیس جمهور پیگیرش بود، من وایستادم و جلوی انتصاب و گرفتم، در خصوص انتصاب سعیدی به سمت سازمان توسعه تجارت هم که من دوباره واستادم و جلوشو گرفتم. با این اقدامات واعظی نسبت به من بدبین شد. برای معاونت امور صنایع وزارت صمت الان ۸ ماه هست که سرپرست نداره ولی کسی سفارش برای قرار دادن شخصی در این سمت رو نداشته چون که اینجا محل رانت نیست؛ ولی اون پست هایی که مهم رانت هست دائما اعلام می کنن که... 3- دلیل سوم برکناری من هم مقاومت در خصوص تفکیک وزارت صمت بود. ۴- یکی از موارد دیگه این بود که یک نامه ای به حضرت آقا نوشته بودند و گفته بودند که اوضاع خوب نیست و در آمد نیست،  توسط آقای ربیعی این نامه رو آوردند که من امضا کنم و من به ربیعی گفتم که من باید نامه رو بخوانم و نوشتن هر نامه رو به آقا درست نمی دانم. و آقای ربیعی با یک حالت بدی و با ناراحتی نامه را از من گرفت. مانع امضای نامه توسط آقای اسلامی نیز شدم (من به آقای اسلامی گفتم که نامه ای که به آقا میره رو باید بخونیم و بعد امضا کنیم که اون هم گفته بود که نامه رو باید بخونم که نذاشتن بخونه و امضای ایشون هم پای نامه نرفت). البته فکر می کنم همه امضاء کردند و نامه رفت. بعد این موضوع به گوش آقای روحانی رسیده بود که من نامه رو امضاء نکردم و من رو خواست و گفت نامه رو چرا امضاء نکردی، گفتم نامه ای رو که اجازه نمیدن من بخونم چرا باید امضاء کنم؟ گفت نه دیگه دفتر تهیه کرده بودند، منم در جواب گفتم نامه ای که برای آقا نوشته شده باشد را من باید حتما بخوانم و بعد امضا کنم. این موضوع مهم باعث رنجش و تكدر خاطر رئیس جمهور از بنده گردید. پایان/