تهران - تحریریه - خودروسازی ایران به عنوان قطعه ساز؛ و نه مونتاژکار و تولیدکننده نما فرصت دارد تا از خلا اقتصادی جهانی پساکرونا استفاده کرده و خود را بین المللی کند.

به گزارش تحریریه، به اعتقاد تحلیلگران صنعت خودرو؛ سال 2019 اوضاع چندان بر وفق مراد شرکت های قطعه ساز و خودروساز نبود. گروه مشاوران «برلیز اعتقاد» دارد، فشارهای واشنگتن بر پکن که نمود بارزی از یک جنگ تجاری بود نه تنها به نفع کاخ سفید تمام نشد بلکه موجب کاهش رشد اقتصادی جهان و صنعت خودروسازی گردیده است. علاوه بر این؛ تحولات در خاورمیانه که یکی از بازارهای مهم خودرو در جهان به شمار می رود هم آینده باثباتی را نوید نمی دهند. به نظر می رسد برای سال 2020 هم با وجود سه ماهه نخست ناامیدکننده ای که به واسطه ویروس کرونا رقم خورد همه صنایع جهان و از جمله خودروسازی رکود عمیقی را تجربه کنند. شرکت های خودروساز و قطعه ساز Original Equipment Manufacturer (OEM) در سال 2020 فرصت زیادی را از دست داده اند و برای کشورهایی مانند ایران فرصت های نوینی پدید آمده است. جدول زیر سهم قطعه سازان در بازار جهانی 2000 میلیارد دلاری این صنعت را نشان می دهد.   [caption id="attachment_6062" align="aligncenter" width="475"] قطعه ساز[/caption] 18 شرکت برتر قطعه ساز جهانی 60 درصد بازار را در اختیار دارند و 40 درصد باقی مانده بین سایرین تقسیم شده است. ایران در این میان جایگاه ندارد، اما فرصت های بیشماری در اختیار دارد که می تواند باعث جهش صنعت خودروسازی کشور شود. افزایش نرخ ارز تا سطح دلار 15 هزار تومان و افزایش مجدد آن در سال 99 تا سطح دلار حداقل 17500 تومان باعث ایجاد مزیت رقابتی برای شرکت های قطعه ساز داخلی می شود. سیاست خودرویی کشور که مبتنی بر مدیریت دولتی و پول مردمی است! باعث وضعیت کنونی شده و امکان استفاده از فرصت ها را از بین برده است. در صورت حمایت از شرکت های قطعه ساز به جای تاکید بر پز خودروساز بودن، ایران می تواند از خلا اقتصادی کنونی استفاده کند. بازار خاورمیانه به تنهایی می تواند میلیاردها دلار عایدی نصیب شرکت های قطعه ساز ایرانی نماید. میز صنعت - چهار چرخ ثابت پایان/