یکی از نمادهای توسعه یافتگی در جوامع امروزی ، رسانه ها و میزان حضور آنها در جامعه و ذهن افکار عمومی هستند که در صورت هدایت صحیح و حرکت در ریل حرفه ای می توانند بازوی دمکراسی و آگاهی رسانی شفاف در جامعه باشند. اما اگر درجامعه ای رسانه ها فاقد چنین ویژگی باشند و صرفا برای مشهور شدن خود را در مسیر توده ای اخبار مبهم و اطلاعات بدون پشتوانه استنادی قرار بدهند، نتیجه ای کاملا عکس از تصور فوق در افکار عمومی خواهند گذاشت. حداقل عوارض رفتار سوله ای رسانه ها تزریق بی اعتمادی و نشر هرج و مرج ذهنی می شوند.

بطور مثال اخباری که طی دو روز در خصوص انتصاب مدیر شرکت نمایشگاههای کشور توسط وزارت صمت در رسانه ها بویژه شبکه های اجتماعی منتشر و دست به دست می شود، مصداق بارز انتشار بدون پشتوانه و فاقد استناد لازم است. این شیوه رفتاری رسانه ها در کشور ما مصداق رفتار راکبان موتور سوار در خیابانهای تهران یا صف کشیدن خودروها پشت ماشین های امدادی در بزرگراهها است ، که در غیبت سنگین قانون و مجریان و ناظران قانونی ، امنیت روانی یک شهر را به یغما می برد‌.

در حالی که اگر اخلاق حرفه ای در رسانه ها حاکم بود آنان را به سمت رفتارهای حرفه ای هدایت می کرد تا نه خود بی اعتبار بشوند و نه پمپاژ دروغ و ابهام در جامعه تزریق کنند.

انتشار همین خبر ناقص و فاقد محتوا و ارزش خبری در خصوص مدیر نمایشگاههای کشور در وزارت صمت مصداقی از عقب ماندگی حرفه ای در رسانه های کشور دارد که متاسفانه جامعه ایران در شبانه روز با صدها مورد اینگونه گزارشات مخرب در سطوح داخلی و خارجی مواجه است که این مساله گاهی به زشت ترین شکل ممکن ایرانی را با افعال مخرب در افکار جهانی معرفی میکند. زیرا اندکی توجه به باطن اخبارهای اینچنینی نشان از سوءگیریهای مرموزانه آن دارد. زیرا سوابق مدیران قبلی این جایگاه نشان از تفاوتهای خاص نسبت به فرد جدید ندارد.

نکته بعدی اینکه فرد جدید مشهور به اخلاق حسنه و منشاء خدمات خوب در حساس ترین معاونت یکی از استانداریهای کشور بوده و از سطح روابط عمومی و ارتباطات مطلوبی برخوردار است.و از همه مهمتر انتصاب ایشان به یکی از خوشنام ترین مدیران نظام بانکی کشور که در پاکدستی وسلامت مورد تحسین است ، نباید بعنوان نکته منفی یاد کرد.

لذا روند حاکم در رسانه های کشور در شرایط فعلی مایوس کننده است. رسانه ها در موارد متعددی براحتی حیثیت ، اعتبار و آبروی افراد را به مسلخ اخبار غلط و قضاوتهای عجولانه می برند . استمرار این روند نمی تواند برای جامعه فعلی ایران که در چنبره کوهی از مشکلات داخلی و خارجی قرار دارد، مفید و سازنده باشد.

دکتر کیومرث یزدان پناه درو

استادیار دانشگاه تهران