درود خداوند سبحان بر حقیقت طلبان. خواهشمند است با حوصله و تانی این متن را تا انتها خوانده و عجولانه و غیر منصفانه قضاوت نکنید. یکی از چیزهایی که امروزه و در پی اعلام اعترافات یک دختری که به دلیل یک ناهنجاری و گناه علنی اخلاقی، پخش و اظهار آن مورد تعقیب انتظامی بر طبق قانون قرار گرفته برجسته نمودن و بزرگنمایی آن با مستمسک قرار دادن مقایسه آن با مفاسد اقتصادی و سو استفاده از بازار ارز و طلاو...می باشد. در این میان ، نقش برخی از سلبریتی هایی که با دیدن این همه ناهنجاری و جنایات در فضای جهان اسلام و انسانیت که علیه کودکان ، نوجوانان و زنان اعمال می شود سکوت کرده ولی در چنین جاهایی فریاد می زنند، جای تامل بسیار وجود دارد.

جای کوچکترین تردیدی در این که گناه اقتصادی اصلا قابل مقایسه با گناه های اینچنینی نیست وجود ندارد. قطعا بخش عمده ای از نابسامانی های اخلاقی از اخلال در مسائل اقتصادی ناشی می شود. اختلاس و رانت خواری ویرانگر است؛ اما فراموش نکنیم که گناه اخلاقی وقتی به صورت خصوصی و مخفی انجام شود یک مسئله کاملا قابل اغماض بوده و اساسا تعقیب و تجسس در آن امری منهی شمرده می شود به نحوی که در این موارد، بنا بر نقل تاریخ و سیره، خود امامان و پیشوایان ما شخص گناهکار که گناه مخفی خود را نزد ایشان اظهار می کرد را به کتمان آن دعوت و با اشکال مختلف سعی می کردند که او را توبه دهند، تا مبادا قبح گناه های اخلاقی شکسته شود، اما وقتی همان گناه یا تظاهر و تجاهربه آن به شکل علنی انجام می شد، شیوه پیشوایان ما تفاوت می کرد.

زیرا چنین امری باعث بروز ناهنجاری های بزرگ در اجتماع شده و از مهم ترین آثار آن ریخته شدن قبح و زشتی آن می گردید. فراموش نکنیم که استعمار در هر جامعه ای برای فتح سنگرهای اقتصادی، اول به شکستن خطوط فرهنگی و اخلاقی آن جامعه می رود. بله، صد در صد و بدون تردید دزدی و مفاسد اقتصادی، جامعه را به بی دینی سوق می دهد ولی این مسئله نباید باعث شود که نسبت به مسائل اخلاقی بی تفاوت شویم. این که عده ای در این آشفته بازار به دنبال شکستن حریم حجاب و عفاف هستند را می توان ناشی از عوامل و دلایل اصلی همچون خودباختگی، فراموشی و بحران هویت، جو زدگی، نداشتن تحلیل درست از رخدادهای اجتماعی، پیروی کورکورانه از شبکه های اجتماعی دارای اهداف استعماری و از همه مهم تر اظهارات نسنجیده عده ای که به عمق تعالیم دینی و مکتب حیات بخش اسلام نرسیده و در یک کلام از شیوه تعامل بخش فرهنگی دولت محترم دانست که معتقد است بهشت رفتن زوری نیست!بله ما وظیفه نداریم کسی را زوری به بهشت بفرستیم ولی حتما وظیفه داریم که از عواملی که باعث جهنمی شدن مردم است جلوگیری کنیم ودر این خصوص دستورات روشن و غیر قابل تاویل و توجیه از قرآن و روایات صحیح السند داریم.

مانند این که اگر وظیفه پخش داروی ضدسم نداریم اما حتما وظیفه داریم که از پخش سم و مسموم شدن مردم جلوگیری کنیم. نمونه این فاجعه را می توان از پیامک های پی در پی برخی آژانس های گردشگری که از مردم به جای تشویق بیشتر در مسافرت و دیدن جاهای دیدنی، مصفی، تاریخی و دلگشای میهن که باعث رشد گردشگری داخلی و رونق کسب و تولید وطنی است به کشورهای دیگر از جمله تایلند، ترکیه و....دعوت می نمایند را می توان دید؛ علاوه بر این با این روند چه مقدار ارز دولتی و این سرمایه ملی از کشور خارج می شود! اشتباه نشود؛ نمی خواهیم هر مسافرت خارجی را مطرود دانسته و هیچ وقت هم نمی توانیم بگوییم هر که به این مکان ها می رود، آلوده به گناه می شود، هرگز. اصل در کار یک مسلمان را باید بر درستی و صحت حمل کرد.

ولی قطعا این مسئله می تواند زمینه های انحراف و امور ناصوابی که بخشی از آثار آن دیده می شود، باشد. وقتی مشکلات اقتصادی و به خصوص عدم اشتغال، باعث شد که جوان نتواند به موقع تشکیل زندگی دهد و از آن سو امکان روابط ناصحیح فراهم بود کدام عامل می تواند نیروی غریزی جوانی را کنترل کند؟! ای افسوس و هزار دریغ! امید که همگان از خواب غفلت بیدار شویم. امیدوارم به هر مقداری که به بیداری، آگاهی ، روشنگری، ارزش های انسانی و اخلاقی، جایگاه راستین زن در جهان آفرینش، حقیقت و درستی ایمان دارید این متن را به اشتراک گذارید.

ارادتمند و خاک پای همه شما، بسیجی جانباز ، دکتر بهاالدین قهرمانی نژاد، محقق و مدرس حوزه علمیه و عضو هیئت علمی گروه تاریخ، تمدن و انقلاب اسلامی دانشگاه تهران