تهران - تحریریه - عبدالله شهبازی در یادداشتی به بررسی سیاست عجیب نظام درباره موضوعاتی مانند دانشگاه آزاد، خودروسازی، مهاجرت از روستا، فیلترینگ و ... پرداخت.
مطلب زیر چند کامنت است که دقایقی پیش در گروه تلگرامی «گفت و شنود» نوشتم. بازنشر آن شاید برای تسکین خودم مفید باشد:
از وقتی یادداشت اخیرم را منتشر کردم، با عنوان «پارادکس فیلترینگ: بازار چهل میلیونی تلفن هوشمند در ایران»، ذهنم به شدت درگیر شده.
واقعاً این چه رویهای است که در مملکت دنبال میشود؟
با سیاستهایی که ظاهرش خیلی «انقلابی» است میلیونها جوان را به شهرها میکشانیم بعنوان اولین نسل شهرنشین. کسانی که تا هفت هشت سالگی در روستا زندگی میکردند. کلانشهرهای انبوه ایجاد میکنیم. پول تزریق میکنیم. دلالشان میکنیم و شهوت مصرف و پول را در آنها بیدار میکنیم. بعد، صد میلیون دستگاه تلفن هوشمند هم وارد میکنیم که حتماً پشت آن انگیزههای مالی افراد ذینفوذ است.
آنگاه وقتی با معضل کانالهای یکی دو میلیونی سخیف سیاسی و غیرسیاسی مواجه میشویم، اولین راهکاری که به ذهنمان میرسد «فیلتر» کردن است.
عین همین سیاست را در تأسیس دانشگاه آزاد میبینیم که بعداً شبهدانشگاههای مشابه ایجاد شد. میلیونها جوان را از روستا و شهر به هر کوره دهی میکشانیم که در آن دانشگاه آزاد تأسیس کردهایم. مدرس که قطعا در این حجم نداریم و هر بیسوادی را «استاد دانشگاه» میکنیم. انواع فسادهای اخلاقی و فرهنگی و انواع توقعات را در این نسل ایجاد میکنیم، و بعد مینالیم که چه باید کرد.
همین سیاست را در خودروسازی دنبال کنیم. سرمایه عظیمی را صرف خودروسازی کردیم. سیکیدی چند کمپانی معین را مونتاژ میکنیم با نازلترین کیفیت. در حجم انبوه وارد بازار میکنیم. بعد از پول ملت جاده و پل و تونل میسازیم، بهمراه آلودگی زیست محیطی و ترافیک و سوانح رانندگی و هزینه گزاف کنترل جادههای شهری و بیرون از شهرها.
همینطور میتوانم ادامه بدهم. طاعونی که به جان مملکت افتاده و هر ساختمانی را میکوبد و به برج تبدیل میکند. اعم از بخش خصوصی و بخش دولتی و بنیاد مستضعفان و همه و همه. تمام اراضی و باغات و ساختمانهای قدیمی را میکوبیم تا به پول نقد تبدیل شود. چرا واقعاً؟ این پولها کجا میرود؟
ذهنم به شدت درگیر شده که واقعاً چرا؟ این رفتارها از جهل ماست یا کسانی بازیمان میدهند که البته باز جاهلیم.
عرضم همین بود. دلم گرفته از وقتی یادداشت «پارادکس فیلترینگ» را نوشتم. چه باید کرد؟ واقعاً چه باید کرد؟
عبدالله شهبازی
پایان خبر/
نظر شما