تحریریه گرامی! ینکه نطق نه دقیقه ای ثابتی در مجلس این چنین جو سیاسی جامعه را منقلب نماید دارای نکاتی است که گویا به عمد در اینمورد نباید گفتگو شود . ۱-اینکه جامعه ایران از دوپهلوسخن گفتن ٫ بی سخنی و خسته است وخواهان سخنان صریح ومستقیم وبدون تعارف است ومیخواهد عامل اینهمه بی برنامگی وغارت وچپاول ثروت کشور را بشناسد. ۲-طراحان واجرا کنندگان برجام دقیقآ میدانند چه میخواهند وچه کرده اند وچگونه جامعه را در بی خبری نگه دارند وهر گامی که این جو بیخبری را تهدید به شکستن میکند بوسیله رسانه هاوسایر ابزار وبا توسل به شیوه های پوپولیستی از جمله «اهانت به رهبری» و «ضد ایران وایرانی»و...در نطفه خفه میکنند. ۳-سستی وبی عملی آن دسته از سیاسیون معتقد که با عدم عمل ومقابله قانونی وکشیدن این افراد به مراجع قانونی به اتهام خیانت در امانت (مسولیت سپرده شده ملت به آنها) ۴-درچندماه آینده جهان با تغیراتی روبرو است که دومینو وار اکثر کشورهای جهان در خواهد نوردید وایران میتواند یکی از آنها باشد .فقر وفشار اقتصادی ناشی از بی برنامگی وارجح دانستن منافع شخصی بر منافع ملی در کشور فقط منتظر جرقه ای است که این تغیرات

منتظر جرقه ای است که این تغیرات جهانی میتواند نقش آن را بعهده بگیرد و دقیقأ این نکته ای است که محافل برجامی روی آن حساب باز کرده اند .بدین شکل که درصورت بروز تحولات در ایران کشور را در جبهه غرب نگه دارند ودر عوض غرب آنها را برسمیت بشناسد.تشکیل دولت جدید نیز خود مقدمه ای است جهت آماده سازی شرایط !چرا که شکل رقابتهای انتخاباتی وتشکیل شورای راهبردی وافراد انتخاب شده وتکرارجمله «حمایت رهبری از این اشخاص ویا اقدامات» خود نشانه عدم وجود برنامه منسجم برای اداره کشورو...کوتاه کلام! کارشکنی عمدی تا بروز نارضایتی عمومی وایجاد جو تفرقه ٫ترس ومقصر دانستن رهبری ونهایتأ ظهور شخصی زیرک وآشنا به زبان جهان ودرد مردم ومقتدر که ناجی کشور میشود.بهمین جهت نزاعهای داخلی وقهر کردن های سیاسی جزیی از کل است تا به مشکلات بوجود آورده آلوده نشوند وچهره آنان برای آینده مخدوش نباشد.