به گزارش تحریریه، اسپوتنیک روسیه نوشت، پس از ۳۵ روز قتل عام بی رحمانه فجیع مردم عرب و مسلمان غزه توسط اسرائیل رهبران کشورهای عضو اتحادیه عرب و سازمان همکاری های اسلامی در ریاض جمع شدند تا فکری کنند.تازه جمع شدند فکری کنند نه کاری کنند.

ابتدا قرار بود یک جلسه میان رهبران کشورهای عربی برگزار شود و بعد همه در جلسه دومی که کشورهای اسلامی در آن حضور دارند حضور داشته باشند اما ظاهرا برگزار کنندگان فکر کردند که بهتر است هر دو اجلاس را با هم ادغام کنند تا هم در هزینه ها صرفه جویی شود هم اینکه اجلاس ابهت بیشتری داشته باشد.

البته خوب رهبران کشورهای عربی همه عضو سازمان همکاری های اسلامی هم هستند و منطقی هم بود که فقط همان اجلاس سازمان همکاری های اسلامی برگزار می شد اما برخی خواستند که نام عرب ها هم باشد تا بگویند عرب ها هم اجلاس برگزار کردند.

چند روز پیش بود در مناظره ای شرکت داشتم و طرف مقابل که کارشناسی مصری بود درباره اینکه قرار است اجلاس جامعه عرب برگزار شود و در پی آن چه خواهد شد صحبت می کرد و در همان مناظره تاکید داشتم خیلی امیدی نداشته باشید خبری نخواهد شد.

گویند حرمت امامزاده با متولی است

همین که اسرائیل می بیند رهبران کشورهای عربی و اسلامی جمع می شوند و خروجی اجلاس کذایی آنها یک سری توصیه بیش نیست به ریش همه شان می خندد و به کار خود ادامه می دهد.

کما اینکه مشاهده کردیم کمتر از دو ساعت پس از پایان این اجلاس نتانیاهو همه رهبران کشورهای عربی و اسلامی و اجلاسشان را به سخره گرفت، حتی آنهایی که رفته اند رابطه با اسرائیل برقرار کرده اند.

بدیهی است وقتی که آمریکا و کشورهای غربی حامی اسرائیل می بینند که خروجی اجلاس کذایی رهبران کشورهای اسلامی و عربی "همه با هم" چیزی نیست با خیال راحت از اسرائیل در قتل عام مردم فلسطین حمایت می کنند.

البته تاریخ این را ثبت خواهد کرد که رهبران کشورهای عربی و اسلامی با هم جمع شدند حتی نتوانستند تصمیم بگیرند مثلا فضای پروازی خود را برای هواپیماهای اسرائیلی ببندند یا اینکه مثلا اعلام کنند که شرکت هایی که از اسرائیل در قتل عام مردم غزه حمایت می کنند را تحریم خواهند کرد.

بحث ورود آنها به جنگ و... پیش کش

یعنی تصور می کنید اگر مثلا کشورهای اسلامی جمع می شدند و یک نیروی مشترک تشکیل می دادند و می گفتند که این نیرو قرار است وارد غزه شود تا از غیر نظامیان حمایت کند یا حد اقل مرزهای مصر را باز کند تا کمک های انسان دوستانه به غزه ارسال شود امکان پذیر نبود؟

طبق مصوبات شورای امنیت و قوانین بین المللی غزه جزو اسرائیل به حساب نمی آید بلکه جزو دولت فلسطین است و کافی بود محمود عباس از کشورهای اسلامی تقاضا می کرد که نیروی مشترک برای تامین امنیت غیر نظامی های غزه ارسال کنند، هیچ قانونی در جهان وجود ندارد که جلوی اینها را بگیرد و قطعا اسرائیل هم جسارت اینکه بخواهد با نیروی مشترک همه این کشورها درگیر شود را نداشت و قطعا آمریکا و کشورهای غربی نه فقط روی حمایت خود از اسرائیل تجدید نظر می کردند بلکه یک حساب دیگری روی رهبران کشورهای عربی و اسلامی باز می کردند و مطمئن باشید که اعتبار رهبران این کشورها در همه جا دو چندان می شد.

اما می دانید مشکل کجاست؟

مشکل در این است که بسیاری از رهبران کشورهای اسلامی و عربی خود با مشکل مشروعیت در میان مردم مواجه هستند و ترس و واهمه آن را دارند که پیروزی حماس یا جبهه مقاومت در مقابل اسرائیل موجب تضعیف آنها در میان مردمشان و تقویت موضع و افزایش محبوبیت اخوان المسلمین و یا جبهه مقاومت در منطقه شود و به این دلیل اینها حاضر نیستند قدمی برای احقاق حقوق ملت های مسلمان و یا عرب بردارند.

حالا آنهایی را که عملا در حال حمایت از اسرائیل هستند و هم پول و هم نفت به اسرائیل می رسانند تا ماشین جنگی اش مسلمانان و عرب ها را قتل عام کند به کنار وگرنه و حتی اگر اینها نمی خواستند نیروهای نظامی ای ارسال کنند کافی بود اعلام می کردند که فروش نفت و گاز خود به کشورهایی که از اسرائیل در قتل عام مردم فلسطین حمایت می کنند را متوقف خواهند کرد و یا تعاملات اقتصادی با آنها را متوقف می کنند و یا خرید تسلیحات از شرکت هایی که به اسرائیلی ها اسلحه ومهمات می فروشند را متوقف می کنند.

آنوقت باید می دیدیم که آیا آنها باز هم می آمدند در شورای امنیت برای جلوگیری از آتش بس از وتو استفاده کنند.

یعنی آیا می توان باور کرد این اجلاس که در رسانه ها به یک کوه بزرگ تشبیه شده بود که قرار است پشت فلسطینی ها بایستد حتی یک بچه موش هم نزایید.