یک - دولت سیاست انقباضی آمریکا را جدی نمی گیرد.

دو - سیاست انقباضی آمریکا باعث کاهش قیمت مواد خام و از جمله نفت می شود.

سه -وقتی قیمت نفت ارزان شد ٩٠ درصد درآمد ارزی ایران که ناشی از صادرات مشتقات انرژی است کاهش می یابد.

چهار - وقتی درآمد ارزی ایران کاهش یافت دلار در ایران گران می شود.

پنج - نتیجه سیاست انقباضی آمریکا، گران شدن دلار در ایران است.

شش - در همه دنیا، سود سپرده بانکی حدود یک درصد است.

هفت - اگر سود سپرده بانکی بیشتر از یک درصد باشد بانکها نمی توانند این سود را پرداخت کنند و متوسل به استقراض از بانک مرکزی می شوند تا سود سپرده بالاتر از یک درصد را پرداخت کنند.

هشت - وقتی بانک مرکزی زیان بانکها (از محل پرداخت سود سپرده اضافی) را با چاپ اسکناس پرداخت؛ تورم می شود و تورم باعث افزایش نرخ ارز می شود.

🗝نتیجه گیری: وقتی آمریکا سیاست انقباضی در پیش گرفت دلار در ایران گران می شود و بانک مرکزی باید سود سپرده را به شدت کاهش دهد تا دلار به این سبب گران نشود.

اما بانک مرکزی ایران، بدون توجه به اینکه نفت از بشکه ای بالای ٩٠ دلار به حدود ٧٠ دلار کاهش پیدا کرده همچنان به سیاست پرداخت سود سپرده با تورم ادامه می دهد به این خاطر هم دلار در داخل گران می شود.

در دولت یک نفر باید مسئول باشد تا مسیر حرکت اقتصاد جهانی را با مسیر حرکت اقتصاد داخلی تنظیم کند و چنین کسی وجود ندارد.

این قاعدتاً باید وظیفه معاونت اقتصادی دولت باشد.

در ذیل شاخص تورم بیش از ٩٠ قلم کالا در بازار جهانی از لیست روزانه دوره فرصت های سرمایه گذاری و مهاجرت به خارج در اختیار مخاطب قرار دارد.

تورم در بازار جهانی واکنشی به سیاست انقباضی آمریکاست.

نتیجه گیری: منِ گم را تو پیدا کن...

پایان/