به گزارش تحریریه، شواهد میدانی و بررسی سیاست های اعمالی دولت سیزدهم از دوران رستم قاسمی تا مهرداد بذرپاش نشان می دهد که دولت ساخت مسکن را کنار گذاشته است و قصد ندارد برای مردم مسکن بسازد و طرح ساخت 4 میلیون واحد مسکونی به یک شوخی تبدیل شده و باید کار آنرا تمام شده ارزیابی کرد.

با اینکه بارها با دلایل و آمارهای متقن نشان داده شد که دولت فقط باید به مردم زمین داده و مالکیت زمین های دولتی(انفال) را به مردم واگذار کند و نیازی به ورود بانک ها و سایر شیوه های تامین مالی نیست، اما مقام های دولتی با اصرار بر این گزاره که "بانک ها در نهضت ملی مسکن همکاری نمی کنند" یک مقصر ناخوشنام تراشیده اند تا عدم اراده خود برای ساخت مسکن برای مردم را به گردان آن بیاندازند. زیرا بانک ها به دلایلی که در بررسی نظام بانکی به کرات بحث شده است در چنین پروژه هایی وارد نمی شوند.

نظام بانکی ایران فاقد قانون و مقررات است و بانک ها هرگونه که بخواهند رفتار می کنند و تا زمانی که می توانند خلق پول کرده و وارد بازارهای سفته بازانه شوند، وارد بخش واقعی اقتصاد نمی شوند و ورودهای اندک آنها به تولید هم در شرکت های زیرمجموعه انجام می شود. به مصرف کننده و وام گیرنده خرد هم وام نمی دهند و به طور خلاصه به ریشه بحران اقتصادی تبدیل شده اند و گره زدن نهضت ملی مسکن به چنین نهاد پرایرادی نشان می دهد که دولت به دنبال بهانه سازی برای کار نکردن است.

مهرداد بذرپاش وزیر مسکن در همان روز گرفتن رای اعتماد از مجلس شورای اسلامی به صراحت و با سخنانی عجیب گفت که ساخت 4 میلیون مسکن به 2500 هزار میلیارد تومان اعتبار نیاز دارد و چنین چیزی شدنی نیست که اعتراض شدید نمایندگان مجلس را به دنبال داشت. زیرا واگذار زمین به مردم و ساخت مسکن ویلایی توسط خود آنها نیازی به بودجه دولتی و وام بانکی ندارد و نشان می دهد که وزیر مسکن کنونی که جایگزین رستم قاسمی فقید شده است نمی خواهد برای مردم مسکن بسازد.

مهرداد بذرپاش با مشغول شدن به کنش های سیاسی مانند "جماران" نشان داده است که مانند سمت های قبلی در سازمان ملی جوانان و ... کاری به اداره بهینه زیرمجموعه خود ندارد و سیاست های کلان شخصی را پیگیری می کند که می تواند تلاش برای انتخابات ریاست جمهوری و مجلس آینده باشد و در چنین شرایطی باید از دولت سیزدهم سوال کرد که آیا درست است؛ تامین مهمترین کالای موردنیاز خانوارها یعنی منزل مسکونی به یک وزیر سیاست زده سپرده شود که وزارتخانه را رها کرده و امیال سیاسی را پیگیری می کند؟

سال دوم دولت سیزدهم با سرعت در حال پایان یافتن است و در صورت اصرار هسته مرکزی در دولت سید ابراهیم رئیسی بر حفظ مدیران و سیاست های کنونی، نه تنها 4 میلیون واحد مسکونی که حتی کسری از آنهم ساخته نمی شود.

پایان/