به گزارش تحریریه، بنزین پیرولیز یک محصول جانبی حاوی حدود 50 درصد بنزن است و برای تولید برخی محصولات پتروشیمی به کار می رود.

این ماده به دلیل درصد بالای بنزن، خواص سرطان‌زایی مستقیم دارد و بر سیستم عصبی، پوست، چشم و سیستم تنفسی اثرات منفی فراوان دارد.

در آغاز دوره تحریم ها، این ماده علاوه بر ریفورمیت معروف، با بنزین معمولی مخلوط و به پمپ بنزین ها تزریق شده است.

علیرضا ضیغمی، مدیرعامل وقت شرکت ملی پالایش و پخش، خبر شماره 157630 شانا، مورخ 26 شهریور 1389 گفته بود:«بنزین پیرولیز و ریفرمیت یکی از فرآورده‌های تولیدی مجتمع‌های پتروشیمی و نفتای سبک نیز از فرآورده‌های تولیدی پالایشگاه‌های کشور است که پیش از این به خارج از کشور صادر می‌شد، ولی با توجه به نیاز داخل هم‌اکنون از این فرآورده‌ها برای تولید بنزین مورد نیاز داخل استفاده می‌شود.»

بنابر خبرهای دریافتی، این ماده مخلوطی از چند آروماتیک است که فراریت نسبتا بالایی دارد لذا سریعاً تفکیک شده و وارد هوا می شود.

بنزین پیرولیز در مجتمع پتروشیمی تولید می شود و مصارف عمومی ندارد چنانچه بطور مستقیم استفاده شودخطرات محیط زیستی و حتی بیماری های صعب العلاج مثل سرطان های خونی و ریوی و سکته های مختلف و همچنین بیماری های ناشناخته و جدیدی همچون لوپوس یا ضعف سیستم ایمنی بدن و حتی ضعف شدید بینایی و سردرد و ام اس و غیره را در پی دارد.

در اصل این نوع بنزین خاص برای ترکیب با سایر مواد و برش های هیدروکربوری از سوی پالایشگاه های کوچک و متوسط خریداری می شود تا به عنوان سوخت میانی و محصول جانبی با مصارف خاص جهت تولید سایر محصولات در مجتمع های پتروشیمی به مصرف برسند که متاسفانه به دلیل تحریم ها و همچنین ناتوانی پالایشگاه ها جهت پاسخگویی به تقاضای مصرف بنزین باکیفیت در زمستان؛ هم اکنون از سوی پتروشیمی هایی همچون پتروشیمی شازند تولید و به پمپ بنزین ها تزریق می شود.

دو سال قبل تاجران سوداگر افغانی برای سود بیشتر در تجارت فرآورده های نفتی اقدام به خرید بنزین پیرولیز عمدتا از مجتمع پتروشیمی شازند اراک با نرخی بسیار نازل تر از بنزین معمولی باکیفیت پالایشگاهی و انتقال آن به سمت پالایشگاه های کوچک خود در آنسوی مرزهای شرقی با هدف مخلوط کردن با آروماتیک هایی همچون ریفورمیت و سایر فرآورده ها و تبدیل آن به ماده ای به عنوان سوخت جهت فروش در پمپ بنزین ها و غیره می کردند که باعث شد شهر کابل به عنوان آلوده ترین شهر جهان شناخته شود و همزمان با اعتراضات پراکنده مردم به وضع موجود مواجه باشد.

بهترین سند قابل ارائه به وزیر نفت پیرامون خطر بنزینی که در باک خودرو عموم مردم ریخته می شود شاید یافتن پاسخ برای این پرسش باشد که آیا اوجی می داند دلیل ارزان تر بودن بنزین و گازوئیل صادراتی ایران در مقایسه با نرخ این فرآورده ها در کشورهای همجوار چیست؟

اگر اوجی پاسخ دهد که چرا با وجود سولفور وکیوم باتوم ایران به عنوان ماده پایه قیر که بین۲ تا ۴/۵ درصد و مغایر با استانداردهای معمول است اما تقاضای خرید برای صادرات این ماده ارزان تر از سایر مواد مشابه بسیار بالاست.

نفتی ها شجاعانه پاسخ دهند،گوگرد موجود در سوخت خودروها که به عنوان گازوییل و بنزین هم اکنون به مصرف می رسند تا چه حد با استانداردهای آلایندگی جهان تطابق دارند؟ آیا پایین بودن نرخ صادراتی این فرآورده های ایرانی به دلیل گوگرد بالاتر آنها نسبت به استانداردهای آلایندگی جهان نیست؟

منبع: تسنیم

پایان/