به گزارش تحریریه، درحالیکه ونزوئلایی شدن را مدیران پرادعا و بی کفایت ایرانی به ابزاری برای حمله به رقبا و توجیه بی لیاقتی خود به خصوص در بانک مرکزی تبدیل کرده بودند، بانک مرکزی ونزوئلا که کشورش در تحریم کامل آمریکا قرار دارد توانسته است تورم را مهار کرده و آنرا به کمتر از 4 درصد برساند، کاری که روسای بانک های مرکزی ایران که همه از یک طیف مشخص هستند در 44 سال گذشته حتی یک ماه نتوانسته اند انجام دهند.
نظام بانکی ایران با میدان داری بانک مرکزی و بانک های خصوصی اقتصاد کشور را به اغتشاش کشیده و به بهانه تحریم از اعتماد مردم به پول ملی سواستفاده می کنند و باعث شده اند ایران تنها کشوری باشد که 4 دهه پیاپی تورم بالا داشته باشد که خروجی آن بلاوجه شدن بخش واقعی اقتصاد کشور با تلاش کارآفرینان، و اصل شدن سفته بازی و نابودی اخلاق و سرمایه اجتماعی بوده است.
ونزوئلا با ایجاد کوچترین فرصت در گشایش تحریمی و رسیدن تولید نفت به کمتر از 400 هزار بشکه در روز توانست نرخ تورم را به کمتر از 4 درصد برساند که تا پایان سال به 2 درصد یعنی 75 درصد کمتر از تورم 8 درصدی آمریکا خواهد رسید. عددی که با مدیریت بانک مرکزی ایران به یک محال در اقتصاد کشور تبدیل شده است.
درحالیکه تولید نفت ایران بیش از 3 میلیون بشکه در روز است؛ و حوادث سنگین سیاسی مانند کودتای کاپریلس را نیز از سر نگذرانده که دولت وی را آمریکا و تمام کشورهای اتحادیه اروپا غیر از ایتالیا به رسمیت شناختند و کشور در آستانه کودتای نظامی و پیوستن ارتش به کودتاچیان قرار گرفت.
شکسته شدن شاخ تحریم های روسیه در کمتر از 100روز و رسیدن تورم ونزوئلا به کمتر از 4 درصد باعث حساس شدن مردم ایران به ماجرا شده و آنها را برای وجود مدیریت نابکار در وضعیت بحرانی اقتصادی کشور به یقین رسانیده است. دیگر کسی مهم بودن تحریم را با وجود این شواهد مشخ باور نمی کند و باید ریشه بحران اقتصادی سنگین کشور را در وجود مدیران خاص جستجو کرد.
آیا علی صالح آبادی مدیر از راه رسیده بانک مرکزی ایران قصد ندارد به نلسون مرنتس(Nelson Merentes) رئیس بانک مرکزی ونزوئلا زنگ بزند و مشورت بگیرد؟
پایان/
نظر شما