به گزارش تحریریه، اظهارات خارج از عرف سفیر اوکراین در تهران که انتظار دارد کشورمان با رژیم حاکم بر این کشور مانند یک متحد استراتژیک رفتار کند، این سوال را ایجاد کرده است که وی به دنبال چیست و چه خطی را دنبال می کند؟
تنها یک روز پس از آنکه رژیم صهیونیستی و روسیه در برابر هم قرار گرفتند و اسرائیل به سیاست میانه گیری خود پایان داد، به یک باره سفیر اوکراین در تهران وارد میدان شد و ضمن تاکید بر اینکه از 2 بطری روغن در فروشگاههای ایران 1 بطری از اوکراین آمده است؛ گویی که این روغن ها را مجانی و به عنوان هدیه به ایران فرستاده اند؛ ابراز نارضایتی کرد که چرا ایران حتی یک ریال هم به اوکراین برای جنگ با روسیه کمک نکرده است.
کشور اوکراین در 2 سال اخیر برای مردم ایران با حادثه هواپیمای اوکراینی در شب انتقام ترور ناجوانمردانه سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی، بیشتر معرفی شده است. رژیم حاکم بر اوکراین در تحقیقات حادثه بی طرفانه و با هدف مشخص شدن حقیقت ماجرا رفتار نکرد و به خوراک لازم برای جوسازی ماشین تبلیغاتی آمریکا و انگلیس علیه ایران تبدیل شد. ظاهرا سران اوکراین از هواپیماهای مسافری استفاده های نظامی می کنند. نازی های مورد حمایت این کشور در سال 2014 هواپیمای مسافربری مالزیایی را سرنگون کردند تا در مناقشه بر سر کریمه، افکار عمومی را در برابر کرملین قرار دهند.
علیرغم اینکه مقام های ارشد در سرویس های امنیتی خاورمیانه تاکید دارند که هواپیمای اوکراینی ساقط شده در تهران به محل نصب دستگاههای حساس از طرف پنتاگون تبدیل شده بود تا حلقه حملات موشکی به ایران را کامل کند، اما چون هنوز مقام های ایرانی در این باره روشنگری نکرده اند، به آن کاری نداریم که در صورت صحت؛ کل ماجرا را از پایه دچار تغییر می کند، زیرا به معنای اقدام خصمانه کیف علیه امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران است.
با همه این تفاسیر، رهبر معظم انقلاب به صراحت اعلام کرد که ایران با جنگ مخالف است و البته گسترش ناتو که باعث ناامنی می شود را نیز محکوم کرده و آنرا ریشه تنازع و درگیری در جهان می داند. ضمن اینکه رای ممتنع ایران در سازمان ملل در قطعنامه علیه روسیه نشان داد که جمهوری اسلامی ایران از سیاست اصولی و منطقی مشخصی پیروی کرده و در هیچ سوی منازعه قرار ندارد.
این گزاره های روشن نباید ابهامی باقی گذارده باشد و اظهارات سفیر اوکراین در ایران که انتظار دارد کشورمان به تامین کننده مالی رژیم فاشیست حاکم که متحد ناتو است؛ همان سازمانی که در 44 سال گذشته بارها ایران را به حمله نظامی تهدید کرده است؛ تبدیل شود، نشان می دهد که وزارت خارجه اشراف کافی بر مسائل نداشته و به گونه ای رفتار کرده است که سفیر این کشور تجزیه شده به خود اجازه می دهد برای سیاست خارجی ایران تعیین تکلیف کند.
پایان/
نظر شما