به گزارش تحریریه، انتقاد از عملکرد سیاسی رجب طیب اردوغان بالا گرفته است و مخالفین کمالیست و لائیست، معتقدند که او، ترکیه را بهسمت پرتگاه برده است، اما حالا کار به جایی رسیده است که علاوه بر لاییکها، جمعی از سیاستمداران محافظهکار و ملیگرای ترکیه نیز بهشدت با سیاستهای اردوغان و حزب حاکم مخالف هستند و جالب اینجاست که میان منتقدین محافظهکار، اسامی افرادی به چشم میخورد که پیشتر، رفقای درجهیک و مردان سرنوشتساز مؤسس حزب عدالت و توسعه بودهاند.
دیروز علی باباجان یکی از اقتصاددانان مؤسس حزب عدالت و توسعه، که حالا رهبری رهبر حزب جهش و دموکراسی را بهعهده دارد، وحدت کنونی اردوغان ـ باغچلی را شرمآور دانست. او یک فایل ویدیویی از سخنان چند سال پیش اردوغان و باغچلی را منتتشر کرد که در آن، الفاظ بسیار سنگینی علیه همدیگر بهکار میبرند.
باباجان پس ازپخش این ویدیو از افکار عمومی ترکیه پرسید: «آیا شرمآور نیست؛ این دو سیاستمداری که چنین همدیگر را به توپ بسته بودند، حالا دست به یکی کنند و منافع و آینده کشور ما را بهسوی پرتگاه سوق دهند؟»
امروز یکشنبه هم، احمد داود اوغلو، علیه اردوغان صحبت و اعلام کرد، اردوغان فکر و مشی سیاسی محافظهکاری را رها کرده و عملاً به یک پیمانکار تبدیل شده است.
مصاحبه امروز پروفسور مصطفی بالبای نماینده پارلمان ترکیه و تحلیلگر روزنامه جمهوریت با احمد داود اوغلو، نشان میدهد که اندیشه و عمل اردوغان، از جانب اسلامگرایان، به چالش کشیده شده است و روز به روز از شمار یاران او کاسته میشود.
داود اوغلو گفته است: «اردوغان از یک سیاستمدار محافظهکار اسلامگرا، به یک پیمانکار تبدیل شده است. او در یک آزمون مهم، شکست خورد، آزمون چند و چون مواجهه یک سیاستمدار محافظهکار با موضوع حاکمیت و قدرت. اردوغان نهتنها تاریخ جمهوری، بلکه تمامی پساندازها و نهادهای دوره عثمانی را از سلیم سوم به پایان رسانده و ویران کرده است. متأسفانه بازی اردوغان با مفاهیم دینی، به جایی رسیده است که سیاستورزی را تنها در این خلاصه میکند که از این ارزشها، بهنفع خود استفاده کند و به عواقب آن، کاری نداشته باشد. اگر امروز، حزب عدالت و توسعه را بهعنوان یک حزب اسلامی قلمداد کنید، به این حزب خدمت کردهاید! چرا که اساساً این حزب در شرایط فعلی، ربطی به ارزشهای اسلامی ندارد.»
داود اوغلو در ادامه گفته است: «وجدان من در روند خروج از حزب عدالت و توسعه بسیار راحت است، من یک لقمه حرام نخوردم، در حالی که در اقامتگاه نخستوزیری نشسته بودم، هزینه بشقابهایی را که برای خانوادهام آوردند، از پذیرایی رسمی طبقه پایین تا طبقه بالا، محاسبه و از جیب خودم پرداخت کردم. تمام هدایایی را که دریافت کردم بعد از خودم به نخست وزیر بن علی یلدیریم تحویل دادم، من نخواستم در این تاراج و غارت، شریک باشم.»
نخست وزیر سابق ترکیه که روزگاری توسط اردوغان، استاد و خواجه نامیده میشد و حالا سایه همدیگر را با تیر میزنند، در ائتلاف 6 حزب مخالف اردوغان، حضور جدی دارد.
داود اوغلو دور هم جمع شدن 6 حزب را هیجانانگیزترین رویداد دوران زندگی خود میداند.
در اینجا افکار او در مورد این حضور چنین است: «آن میز، گستردهترین نشست سیاسی در تاریخ جمهوری است. تمام رنگهای ترکیه کنار هم هستند، این یک حرکت سیاسی در جهتی فراگیرتر است. دو ائتلاف در انتخابات آتی به رقابت خواهند پرداخت، از یک سو اقتدارگرایی، دوقطبی، نهادزدایی، سیاست تکنفره و از سوی دیگر لیبرال دموکراسی، فراگیر بودن و نظام پارلمانی واقعی. خواهید دید که رهبران 6 حزب دور هم جمع میشوند، در راه عقل و خرد پیش میروند، واقعیتهای ترکیه را در نظر میگیرند و نامزد ریاستجمهوری را مشخص میکنند. وقتی از من پرسیدند "چرا با یک حزب کمالیست و لاییک، متحد شدهای؟"، گفتم: مگر وقتی زلزله میشود، همه دور هم جمع نمیشوند و برای التیام زخمها تلاش نمیکنند؟ در ترکیه زلزله آمده است و همه باید دور هم جمع شویم.»
ادعای عجیب داود اوغلو در مورد بشار اسد
برخی از تحلیلگران سیاسی و سیاستمداران ترکیه، احمد داود اوغلو را یکی از مقصرین شکستهای بزرگ ترکیه در پرونده سوریه میدانند. منتقدین بر این باورند که تفکرات و تلقینهای مداوم احمد داود اوغلو وزیر وقت امور خارجه و هاکان فیدان رئیس سرویس اطلاعاتی میت ترکیه، اردوغان را بهسوی انتخاب پرهزینهای سوق داد و او را به این تصور رساند که میتواند در آغاز با حمایت از نظامیان فراری از ارتش سوریه و در مقاطع بعدی با حمایت از اخوانیها، ترکمانها و افراطیها، سوریه را به مهمترین منطقه تحت نفوذ ترکیه تبدیل کند.
اما این سناریو بهروی ارض واقع شکست خورد و منجر به آن شد که نزدیک به 4 میلیون آواره سوری به ترکیه بیایند و آنکارا با وجود صرف میلیاردها دلار هزینه، عملاً به نتیجه خاصی دست پیدانکند.
اما داود اوغلو در این مورد دو دفاعیه دارد و میگوید: «من بهتنهایی مسئول نبودهام، تصمیماتی که اتخاذ شده، جمعبندی مشترک دولت بوده است و قرار نیست پای من نوشته شود.»
داود اوغلو در ادامه ادعای عجیبی دارد که ممکن است هر شنونده و خوانندهای را متحیر کند.
او گفته است: «اگر همین الآن، نزد بشار اسد بروید و از او بخواهید "به اسامی سه چهار نفر اشاره کن که بیشترین اعتماد را به آنها داری."، مطمئن باش یکی از پاسخهای او، احمد داود اوغلو خواهد بود، اما خوب...، این دلیل نمیشود که من از مواضع انتقادی خودم کوتاه بیایم و علیه او چیزی نگویم!»
داود اوغلو قبلاً هم در چند مصاحبه دیگر اعلام کرده بود که پیش از آغاز بحران سوریه دستکم 10 بار به دمشق رفته و بارها در نشستهای چندساعته از بشار اسد خواهش کرده است که با پیادهسازی مجموعهای از اصلاحات سیاسی، سوریه را در مسیر دیگری پیش ببرد، اما او خواسته ترکیه را نپذیرفته است. البته خود مقامات سوریه نیز اعلام کرده بودند که ترکیه بهطور مداوم، در سوریه بهدنبال مداخله و نفوذ بوده است و دمشق نمیتواند این سخنان را بهعنوان مصداق خیرخواهی تلقی کند.
در پایان باید گفت، انتقادات مداوم سیاستمداران محافظهکار مشهوری همچون عبدالله گل، علی باباجان، بلنت آرنچ، احمد داود اوغلو، عبداللطیف شنر و طیف گسترده اسلامگرایان از رجب طیب اردوغان، این واقعیت را نشان میدهد که اتفاقات چند سال اخیر، موجب آن شده است که اردوغان در ظاهر و در جلوه کلامی خود، همچنان یک سیاستمدار محافظهکار باشد، اما در اجرای سیاستهای داخلی و همچنین در تعیین مسیر و رویکرد سیاست خارجی ترکیه، راهی را در پیش گرفته که او را از آرمانها و نگرشهای محافظهکاران جدا کرده است، بنابراین در شرایط فعلی، مشی سیاسی اردوغان و حزب حاکم ترکیه، ارتباطی جدی با شعارها و آرمانهای اولیه جمع محافظهکار مؤسس این حزب ندارد.
منبع: تسنیم
پایان/
نظر شما