به گزارش تحریریه،  استارت آپ وردو Verdox Inc. در سال 2019 تأسیس شده و هنوز در مقیاس آزمایشگاهی امتحان خود را پس داده و به یک شرکت تجاری تبدیل نشده است. اما برایان باینس Brian Baynes مدیر عامل آن می گوید فناوری های این شرکت برای به تله انداختن آلاینده های گازهای گلخانه ای به قدر کافی سرمایه گذاران را متقاعد کرده است.

هر چقدر دنیا برای به صفر رساندن آلاینده ها مصمم تر می شود، علاقه به فناوری هایی که دی اکسید کربن را به طور مستقیم از هوا جذب می کنند هم بیشتر می شود. روش های کاشت جنگل برای جذب طبیعی دی اکسید کربن هم ایرادهای خاص خود از جمله ریسک آتش سوزی های بزرگ در جنگل را دارد که گاهی آثار مخرب آن بر گرمایش زمین بیشتر بوده است. به علاوه دی اکسید کربنی که جنگل ها جذب می کنند به راحتی به اتمسفر پس می دهند در حالی که در روش های جدید جذب مستقیم کربن از اتمسفر، امکان کاهش دائمی آن برای هزاران سال وجود دارد.

یکی از بهترین مزایای این جذب کنندگان مستقیم دی اکسید کربن آن است که می توان آن را مستقیم در کارخانه های تولید برق با سوخت های فسیلی مورد استفاده قرار داد. اکثر فناوری های فعلی با استفاده از محلول های مایع دی اکسید کربن را جذب می کنند که شباهت زیادی به آهنربا دارد. این موضوع باعث بالا رفتن حرارت این محلول می شود که می تواند دی اکسید کربن جذب را آزاد کند. در این مرحله دی اکسید کربن جذب شده را فشرده می کنند و آن را در زیر زمین تزریق و ذخیره می کنند. کل این فرایند به انرژی بسیار زیادی نیاز دارد و باعث شده است که فناوری های کنونی جذب دی اکسید کربن بسیار گران باشند. برای همین هم در دهه گذشته این فناوری های به مقیاس اقتصادی و بزرگ دست پیدا نکرده اند. در حالی که برای تأثیر کافی روی گرمایش زمین، سالانه میلیون ها تن دی اکسید کربن از هوا جذب شود.

رویکرد استارت آپ وردو متفاوت است. ادعای آنها این است که هم ارزان تر هستند هم بازده بالاتری دارند. این استارت آپ از ام.آی.تی [مؤسسه فناوری ماساچوست] انشعاب پیدا کرده و نوعی پلاستیک خاص را اختراع کرده است که می تواند دی اکسید کربن را از مخلوطی از گازها سوا کند اما باید این پلاستیک را با الکتریسته شارژ کرد. همین که دی اکسید کربن به دام افتاد، با تغییر در ولتاژ، می توان آن را آزاد کرد. این استارت آپ می گوید که مصرف انرژی در مقایسه با فناوری های رایج 70 درصد کمتر است. اما به هر حال این فناوری به مصرف برق نیاز دارد.

نسخه های قبلی این فناوری علاوه بر دی اکسید کربن، اکسیژن را هم جذب می کرد چون به هر حال هوای اتمسفر زمین 21 درصد اکسیژن و  0.04 درصد دی اکسید کربن دارد. اما در نسخه جدید این فناوری جذب دی اکسید کربن 5000 هزار برابر اکسیژن است.

دو رقیب استارت آپ وردو یکی شرکت مهندسی کربن کانادا و دیگری شرکت کلایمورکس ای جی سوئیس Climeworks AG هستند که هر یک تاکنون 100 میلیون دلار سرمایه جذب کرده اند. این شرکت های برنامه ریزی کرده اند که سالانه میلیون ها تن دی اکسید کربن را از اتمسفر زمین جذب کرده و در زیرزمین ذخیره کنند.

سال ها وقت لازم است که استارت آپ وردو به یک شرکت با قابلیت جذب میلیون ها تن دی اکسید کربن تبدیل شود. هدفگذاری این شرکت نوظهور آن است که هزینه جذب دی اکسید کربن را به زیر 50 دلار به ازای هر تُن برساند. این رقم بسیار جذاب تر از رقمی است که «سیستم تجارت آلایندگی اتحادیه اروپا» می پردازد. در سال گذشته اتحادیه اروپا رقم 90 یورو به ازای هر تُن را تعیین کرده بود. باید دانست که رسیدن به این هدفگذاری کار آسانی نیست و برای شرکت کلایمورکس 1200 دلار به ازای هر تُن هزینه ایجاد کرده است.

وردو تاکنون 4 میلیون دلار صرف تحقیق و توسعه کرده که یا سرمایه تخصیصی دولتی بوده یا سرمایه گذاران خصوصی آن را پرداخت کرده اند. نمونه های اولیه این تحقیقات توانایی جذب 35 تُن دی اکسید کربن در سال را دارند. مواد اولیه این فناوری ها را شرکت های نفتی و کمپانی های استخراج فلز در اروپا تأمین خواهند کرد.

منبع: بلومبرگ

پایان/