محمدجسین ادیب در قسمت سوم یادداشت خود که پاسخ به ادعاهای عبدالناصر همتی است، نوشت:

ساده شده مطالب همتی یک نکته است: دولت ٧۵ هزار میلیارد تومان از بدهی خود به بانکها را پرداخت کرده است؛ یعنی دیگر دولت با استقراض از بانکها اداره نمی شود.

چگونه دولت موفق شده تا ٧۵ هزار میلیارد تومان از بدهی خود به بانکها را کاهش دهد؟ پاسخ بسیار روشن است با افزایش صادرات نفت و با افزایش قیمت نفت، این دو عامل دولت را در موقعیت مناسب مالی قرار داده و مانده بدهی خود را به بانکها کاهش داده است.

در این مدت بانکها که ٧۵ هزار میلیارد تومان از طلب خود را از دولت وصول کرده اند متقابلاً چه انجام داده اند؟ پاسخ را بانک مرکزی در گزارش آذر ماه داده است بانکها ۶٠  درصد مانده وام بانکی را افزایش داده اند.

مطالب بالا را اگر کنار هم قرار داده شود چه نتیجه ای حاصل می شود؟ باید به یک نکته دیگر هم توجه شود.

در این مدت  بانک مرکزی در یک قلم ٨٠ هزار میلیارد تومان از محل اضافه برداشت بانک مرکزی به بانک‌ها کمک کرده است. وقتی بانک مرکزی از حساب اضافه برداشت از بانک مرکزی به بانک‌ها کمک می کند نقدینگی ٨ برابر آن رشد می کند این یعنی تورم. تورم را جای دیگر دنبال اش نگردید عامل تورم اضافه برداشت بانکها از بانک مرکزی است.

بانکها وقتی ٧۵ هزار میلیارد تومان طلب آنها از بانک مرکزی وصول شد باید آن را صرف پرداخت بدهی خود به بانک مرکزی می کردند اما آن را وام داده اند. 

نتیجه گیری: 

با کاهش قیمت نفت و افزایش قیمت نفت، همچنان تورم هست چون بانکها درست مدیریت نمی‌شوند.

همتی همچنان از عملکرد بانک مرکزی و بانکها دفاع می کند، همتی آمار درست می دهد و نتیجه گیری غلط می کند.

به گزارش آذر ماه بانک مرکزی؛  ٢٢ درصد پایه پولی رشد کرده است.

رشد پایه پولی عامل تورم است. 

به گزارش بانک مرکزی ١٣ واحد درصد از تورم به سبب اضافه برداشت بانکها از بانک مرکزی و ٨ واحد درصد  به سبب پرداخت اوراق بانکها از  محل منابع بانک مرکزی بوده است فقط ٢  واحد درصد از تورم به سبب عوامل دیگر بوده است.

همتی به عنوان ضربه گیر بانکها عمل می کند.

پایان/