به گزارش تحریریه، امروزه یکی از مهمترین مشکلاتی که جوامع بشری را با خود درگیر کرده موضوع شیوع ویروس کرونا، جهش های مداوم و ایجاد سویه های جدید متنوع آن است که یکی پس از دیگری ظاهر می شوند. بسیاری از کارشناسان و متخصصان این حوزه بر این باورند که کووید ۱۹ تاثیر چندانی بر جوانان نداشته و بیشتر زندگی افراد مسن را تحت تاثیر قرار می دهد. موضوعی که «نسیم نیکلاس طالب» از اندیشمندان و محققان در زمینه آمار و تجزیه و تحلیل ریسک به آن پرداخته و اثبات می کند جوانان بیش از مسن ها در معرض خطر هستند زیرا جوانان چیزهای بیشتری برای از دست دادن دارند.

در ادامه این گزارش دیدگاه وی آمده است که اعتقاد دارد: این موضوع بسیار واضحی است که بیماری کووید ۱۹ افراد مسن را بیش از دیگران با خود درگیر می کند. البته تقریبا همه بیماری های دیگر نیز همینطور هستند. یک واقعیت ساده از زندگی این است که در یک جمعیت، این افراد مسن هستند که به دلایل مختلف بیش از افراد دیگر سنین فوت می کنند.

اگر به روند مرگ و میر در جوامع نگاه کنید، متوجه خواهید شد که بیماری کووید ۱۹ و افزایش شمار فوتی‌ ها امید به زندگی را در سراسر جهان کاهش داده است.

ضریب مرگ و میر در گروه‌های سنی > ۳۰، نوامبر ۲۰۲۱. برای جوانان این نسبت هم پایین‌ تر است و هم بسیار ناپایدارتر به دلیل نادر بودن مرگ و میر ناشی از کووید درجوانان.

اعداد ارائه شده در نمودار نشان دهنده افزایش مرگ و میر برای همه شهروندان در همه سنین در طول دوره مربوط کرونا است. تلفات در ایالات متحده بدون در نظر گرفتن کمترین برآورد بالقوه که تا ۲۰۰ هزار نفر پیش بینی شده بود، حدود ۸۰۰ هزار نفر را نشان می دهد. این نمودار حاکی از افزایش روند مرگ و میر حتی پس از اجرای تمام اقدامات برای کاهش شیوع بیماری همچون محدودیت‌ های مربوط به سفر، قرنطینه، واکسن و استفاده از ماسک و غیره است. شایان ذکر است که نمودار بالا عوارض جانبی که با تاخیر ظاهر می شوند را نشان نمی ‌دهد.

به یاد داشته باشید که طبق گزارش ها تاکنون تنها ۴۸ میلیون شهروند ایالات متحده به این بیماری مبتلا شده اند. اگر کل جمعیت به کووید ۱۹ آلوده شود، طبق آنچه برخی آن را «مصونیت گله ‌ای» می‌نامند، میزان فوتی‌ها بسیار افزایش می یابد.

حال اگر بخواهیم تاثیر کرونا را بر امید به زندگی محاسبه کنیم، توجه داشته باشید که این روند به طور کلی اینگونه خواهد بود: یک فرد ۳۰ ساله بیش از ۵۰ سال زندگی خود را از دست می دهد اما یک فرد ۸۰ ساله چیزی حدود یک دهه از زندگی خود را از دست می دهد. بنابراین تاثیر منفی کرونا بر جوانان بیشتر خواهد بود، زیرا زمان بیشتری را از دست می دهند.

«مشکل افراد مسن» در زمینه مقابله با کووید به نوعی اصلاح نژادی، مسن کشی و نسل کشی بدون قید و شرط تبدیل شده است. ویژگی اصلی در جامعه متمدن محافظت از ضعیفان است. کشورهای مدیترانه باستان جایگاه بالاتری برای سالمندان قائل بودند؛ تقریبا می توان گفت که این در مورد هر جامعه ای که در حال زوال اخلاقی نیست، صدق می کند.

افرادی که از کشتار جنایتکارانه دفاع می کنند، درک درستی از واقعیت ها ندارند. بسیاری از این افراد بر این باورند که باید محدودیت ها را کاهش داد زیرا افراد کمتری در اثر کووید جان خود را از دست داده اند.( کاهش تعداد فوتی ها به دلیل وجود همین محدودیت ها است.)

استدلال قانون طلایی

موضوع دیگری که برخی جوانان روانی به آن توجه نمی کنند این است که جامعه همچنان به پویایی خود ادامه می دهد و هیچگاه ایستا نبوده است. بنابراین یک ۳۰ ساله قرار نیست تا ابد در سن جوانی باقی بماند و از طرفی جوامع متمدن طبق تعهداتی که بین نسل ها و در طول زمان سازماندهی شده رفتار می کنند. طبق این موضوع، شما با سالمندان کنونی همان گونه رفتار می کنید که دوست دارید وقتی پیر می شوید با شما رفتار شود. زیرا حتی این بیماران روانی نیز روزی پیرتر خواهند شد.

این موضوع فقط مربوط به این بیماری همه گیر نیست، بلکه مربوط به همه بیماری های همه گیری است که در آینده رخ خواهد داد، از جمله مواردی که افراد سنین بالا را هدف قرار می دهد و شما در آن زمان پیرتر شده اید. چرا درک این موضوع که با کشتن سالمندان، امید به زندگی خود را کاهش می دهید، دشوار است؟

پایان/