به گزارش تحریریه، قرارداد ترکمانچای با هندی ها برای توسعه بندر چابهار که از طرف دولت حسن روحانی به امضا رسید پس از 8 سال باعث جا ماندن کشور شد و علیرغم اینکه طرف هندی و متحد آن یعنی آمریکا و ناتو به بندر چابهار نیاز داشتند و آنرا از تحریم ها معاف کردند، اما نتیجه ای برای کشور نداشت و هند تعهدات خود را به طرف ایرانی منتقل کرد و این بندر را توسعه نداد.
تنها پس از گزارش های روشنگرانه میز بین الملل تحریریه و توحه برخی مقام های ذی نفوذ کشورمان بود که طرف هندی دستپاچه شده و تلاش کرد به مانورهایی برای تداوم قرارداد ترکمانچای گذشته ادامه دهد و بقای آنرا تضمین کند. نمایش هایی مانند روز چابهار و ... را باید در این راستا تحلیل کرد.
در همین رابطه رستم قاسمی وزیر راه و شهرسازی درباره جزئیات با هندیها در پاسخ به ایلنا گفت: در گذشته در بحث بندر چابهار توافقی با هندیها صورت گرفت اما بسیار ناقص بود و باید تکمیل شود. امروز بندر چابهار ظرفیت 30 میلیون تن کالا را دارد و ما باید به دنبال افزایش زیرساختهای پسکرانه بندر چابهار برویم از این رو دولت کمک بزرگی کرد تا پروژه راهآهن چابهار- زاهدان انجام شود و پیمانکاران در این پروژه فعال هستند اما این موضوع کافی نیست و ریل باید به مرز میلک و از آنجا به شمال کشور برسد. توافق ما با هندیها تامین بار در این مسیر است و مذاکرات خوبی در این زمینه انجام شده و توافق کردیم که با مشارکت هندیها بار در این مسیر افزایش پیدا کند.
این سخنان رستم قاسمی بیش از آنکه امیدبخش باشد نگران کننده است و نشان می دهد که سیاست خارجی کشور با اولویت های اقتصادی همنوا نیست و نگاه بخشی زیانباری وجود دارد. پاکستان در توسعه بندر گوادر با چین قرارداد بست و توانست رشد چشمگیری داشته باشد، و در چنین شرایطی ادامه همکاری ایران با هند که متحد آمریکا و ناتو است نمی تواند توجیه منطقی داشته باشد. و بی تردید باعث دلخوری شدید چینی ها خواهد شد که در دوران تحریم در کنار ایران ماندند و برعکس هندی ها به ابزار آمریکا برای آزار مردم ایران تبدیل نشدند.
رستم قاسمی باید در همکاری با هند تجدیدنظر کرده و این کشور که غیر از ایران راهی برای رسیدن به افغانستان و آسیای مرکزی ندارد را تحت فشار قرار دهد. هرگونه امتیازدهی یکسویه به هندی ها به منزله تداوم ترکمانچای هندی است و توجیه دیگری ندارد.
پایان/
نظر شما