به گزارش تحریریه، روزنامه «گاردین» در گزارشی عنوان داشت که کارشناسان آب و هوایی هشدار می دهند که برنامه ریزی برای استفاده از ضایعات گازهای چند منظوره یک راه حل نیست، بلکه بیشتر شبیه قرار دادن چسب زخم روی زخم یا یک راه حل موقتی است.

در ژانویه 2019، «چیس لاچمیلر» و «کالی کاونس» دو دوست قدیمی که از دوره مدرسه با یکدیگر بودند، به دشت‌ های پوشیده از برف «وایومینگ» ایالتی در مناطق کوهستانی غرب ایالات متحده رفتند تا بخشی از فناوری را به قلب آمریکا بیاورند. آنها نمونه اولیه ای از خلاقیت خود را طراحی کردند: ماشینی که از گازهای زائد از سکوهای نفتی برای تولید انرژی به منظور استخراج ارزهای دیجیتال استفاده می کند.

ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین به عنوان محبوب ترین ارز دیجیتال غیرمتمرکز، عامل تولید حجم بسیار زیادی از کربن هستند، زیرا استخراج بیت کوین به تنهایی تقریبا نصف مصرف برق کل سال را به خود اختصاص می دهد. بنابراین برای استفاده از یک منبع ارزان انرژی برای اجرای عملیات استخراج بیت کوین، لاچمیلر و کاونس با شرکت های نفتی شریک شدند تا محصول جانبی آنان و در درجه اول متان را دوباره مورد استفاده قرار دهند.

لاچمیلر به عنوان یک بچه شهری که قبلا هرگز پا به میدان نفتی نگذاشته بود، گفت: «ما سوئیچ را چرخاندیم و دیدیم که همه سرورهای استخراج بیت کوین به رنگ سبز روشن می ‌شوند، درحالی که شعله‌ ها از نظر فیزیکی کمی کوچک تر می‌ شوند.

این یک لحظه فرانکشتاینی بود که گفتیم «اوه خدای من، کار می کند!»(اصطلاح لحظه فرانکشتاینی، لحظه ای است که یک فناوری که ایجاد کرده اید برای اولین بار به درستی عمل می کند و شما فریاد می زنید اوه خدای من کار می کند.)

این خلاقیت آنها بخشی از موج ویژه ای از رونق استارت آپ های حوزه فناوری را رقم می زند. استارتاپ هایی که اکنون به صنعت نفت و گاز چشم دوخته اند تا به رونق ارزهای دیجیتال کمک کند.

لاچمیلر و کاونس که یک شرکت استخراج بیت کوین به نام (Crusoe Energy) راه اندازی کرده است، راه حل خود را ازدواجی بین دو مشکل می دانند که می توانند یکدیگر را «حل» کنند: از بین بردن رفتن گازهای گلخانه ای که به بحران آب و هوا کمک می کند در ازای برطرف کردن نیاز به انرژی ارزان تر  برای استخراج رمزارز که به افزایش محبوبیت کریپتو کمک می کند.

با این حال، کارشناسان آب و هوا هشدار می دهند تا زمانی که تولید نفت و گاز ادامه یابد، مشکلات آب و هوایی ادامه خواهد داشت و  این یک راه حل نادرست است.

رهبران برجسته علم آب و هوا در جهان نتیجه می گیرند که فقط کاهش چشمگیر انتشار گازهای گلخانه ای به جلوگیری از یک فاجعه آب و هوایی کمک می کند و صرفا یافتن کاربردهای جایگزین برای «ضایعات گازی» منجر به کاهش نیاز مبرم برای محدود کردن مصرف سوخت فسیلی نمی‌شود. محققان هشدار می دهند که در هر صورت، شرکت های نفتی ممکن است، به دلیل این اختراعات انگیزه بیشتری برای حفاری و افزایش حجم تولیدات خود داشته باشند.

پایان/