به گزارش تحریریه تارنمای «گلوبال ریسرچ» نوشت مجمع جهانی اقتصاد جهانی «داووس» ضرورت دستیابی به هدف جهانی «کربن صفر» را تا سال ۲۰۵۰ اعلام کرده است. با این حال، دگرگونی‌هایی که از آلمان به ایالات متحده و اقتصادهای بی ‌شماری دیگر در جریان است، زمینه را برای ایجاد آنچه در دهه ۱۹۷۰ نظم اقتصادی بین ‌المللی جدید نامیده می ‌شد، فراهم می‌کند.

در واقع این طرحی است برای ایجاد یک حکومت تکنوکرات و دیکتاتوری جهانی، که نوید بیکاری عظیم، صنعتی‌ زدایی و فروپاشی اقتصادی را می‌دهد.

«کلاوس شواب» رییس مجمع جهانی اقتصاد (WEF) اکنون در حال تبلیغ موضوع مورد علاقه خودش یعنی، تنظیم مجدد اقتصاد جهانی است. کلید همه چیز این است که بفهمیم منظور جهانی گرایان از صفر خالص کربن تا سال ۲۰۵۰ چیست. وزن مخصوص CO۲ حدود ۱.۵ برابر بیشتر از هوا است. این نشان می دهد که گازهای خروجی CO۲ از وسایل نقلیه یا نیروگاه ها به اتمسفر در ارتفاع ۱۲ مایلی یا بیشتر از زمین حرکت نمی کنند تا اثر گلخانه ای چنین ترسناک را ایجاد کنند.

اتحادیه اروپا با طرحی جسورانه برای تبدیل شدن به اولین قاره عاری از کربن جهان تا سال ۲۰۵۰ و کاهش انتشار گازهای گلخانه ای و کاهش حداقل ۵۵ دی اکسید کربن تا سال ۲۰۳۰، پیشتاز این رقابت است.

«بیل گیتس» تزار واکسن و موسس مایکروسافت، در پستی در آگوست ۲۰۲۰ در وبلاگ خود، درباره بحران آتی در آب و هوا نوشت: هر چقدر هم که این بیماری همه گیر وحشتناک باشد، تغییرات آب و هوا می تواند بدتر باشد... کاهش نسبتا اندک در انتشار گازهای گلخانه ای در سال جاری یک چیز را روشن می کند: ما نمی توانیم به سادگی با پرواز و رانندگی کمتر به نقطه انتشار صفر کربن برسیم.

لابی گرمایش جهانی با انحصار مجازی بر رسانه های جریان اصلی و رسانه های اجتماعی، توانسته است بسیاری از جهان را به این فرض سوق دهد که بهترین راه برای بشر حذف هیدروکربن ها از جمله نفت، گاز طبیعی، زغال سنگ و حتی زندگی بدون کربن است. راه حل استفاده از الکتریسیته هسته ای تا سال ۲۰۵۰ است که امیدوارند بتواند از افزایش ۱.۵ تا ۲ درجه سانتیگراد در دمای ​​جهان جلوگیری کند. این فقط یک مشکل دارد، این پوششی برای یک دستور کار پنهانی شیطانی است.

بسیاری تز علمی اصلی را که برای توجیه تغییر اساسی در منابع انرژی ما ارائه شده است، فراموش کرده اند. این تغییر آب و هوا نبود. آب و هوای زمین به طور مداوم در حال تغییر است که با تغییرات در انتشار انوار خورشیدی یا چرخه های لکه های خورشیدی که بر آب و هوای زمین تاثیر می گذارد، مرتبط است.

در اواخر هزاره، چون چرخه گرمایش خورشیدی موضوع قابل فهمی نبود، ال گور و دیگران روایت را طوری دیگر و با عنوان «تغییر آب و هوا» ناشی از گرمایش جهانی تغییر دادند. اکنون این روایت به حدی مضحک شده است که هر رویداد آب و هوایی عجیب و غریب به عنوان بحران آب و هوا تلقی می شود. ادعا می شود که هر طوفان یا طوفان زمستانی دلیلی بر این است که خدایان آب و هوا در حال مجازات ما انسان های گناهکار به دلیل انتشار CO۲ هستند.

تمام دلیل حرکت به سمت منابع انرژی جایگزین مانند خورشید یا باد و کنار گذاشتن منابع انرژی کربن، این ادعا است که CO۲ یک گاز گلخانه ای است که به نوعی به جو می رود و در آنجا پوششی را تشکیل می دهد که ظاهرا زمین را در زیر گرم می کند. بر اساس گزارش آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده، انتشار گازهای گلخانه ای بیشتر از CO۲ ناشی می شود. از این رو تمرکز بر حذف ردپای کربن است.

چیزی که تقریبا هرگز گفته نمی شود این است که CO۲ نمی تواند از اگزوز خودروها یا کارخانه های زغال سنگ یا سایر منشاءهای دست ساز به اتمسفر انتقال یابد. دی اکسید کربن، کربن یا دوده نیست. این یک گاز نامرئی و بی بو است که برای فتوسنتز گیاهان و تمام اشکال حیات روی زمین از جمله ما ضروری است. این گاز دارای وزن مولکولی کمی بیش از ۴۴ است در حالی که هوا (عمدتا اکسیژن و نیتروژن) دارای وزن مولکولی تنها ۲۹ است.

وزن مخصوص CO۲ حدود ۱.۵ برابر بیشتر از هوا است. این نشان می دهد که گازهای خروجی CO۲ از وسایل نقلیه یا نیروگاه ها به اتمسفر در ارتفاع ۱۲ مایلی یا بیشتر از زمین حرکت نمی کنند تا اثر گلخانه ای چنین ترسناک را ایجاد کنند.

پایان/