به گزارش تحریریه، عطا بهرامی، پژوهشگر و تحلیلگر مسائل اقتصاد بینالملل درباره تغییراتی که بعد از روی کار آمدن دولت سیزدهم در تعاملات بینالمللی اتفاق افتاده است، گفت: همانطور که آشکار است سیاست خارجی دولت آقای رئیسی با دولت قبلی متفاوت است. دولت آقای روحانی بدون ملاحظه منافع ملی به دنبال همکاری و همراهی در فضای بینالملل بود و دچار این خطای راهبردی بود که اگر در فضای بینالملل نرمش داشته باشیم و - به تعبیری که داشتند اعتمادسازی کنیم- طرف مقابل هم تغییر رویه میدهد، این سیستم هشت سال پیاده شد و نه در مناسبات رسمیمان به شکل برجام و نه در مناسبات شفاهی نتیجه نگرفتیم.
وی افزود: در مقابل این سازش و نرمشی که دولت قبل از خود نشان داد، طرف مقابل به احیای تحریمها و اعمال فشارهای مختلف پرداختند و در این راستا برای اینکه به مشکل حقوقی برنخورند به تحریمهای غیرهستهای روی آوردند، اما واقعیت این است که دولت جدید روی زمین واقعی قدم میزند و شرایطی که ما با آمریکاییها داریم با سال ۹۲ بسیار فرق کرده است. آن زمان که مذاکرات برجام شروعشده بود ما در یمن تحتفشار بودیم ایالاتمتحده با تسخیر دوسوم خاک عراق تصمیم داشت ما را چندماهه محاصره کند و بخشی از این بازی خود را به سوریه کشانده بودند؛ از این رو ما در موقعیت پدافندی در تنگنا بودیم و آنها در موقعیت تهاجمی قرار داشتند، اما در حال حاضر پروندهها به سود ایران بستهشده است. در موضوع یمن چند روز دیگر به آزادیاش نمانده، سعودیها با وجود هزینه چند صد دلاری شکست خوردند و اقتصادشان پاشیده و چیزی نصیبشان نشد، عراق بهطور کامل از دست داعش خارج شد.
بهرامی به برخی پیشرفتهای اقتصادی علیرغم تحریمهای اعمالشده امریکا اشاره کرد و افزود: علیرغم تحریمهای بیرحمانه در طول یک سال گذشته ۷۰ تا ۸۰ میلیارد دلار مراودات اقتصادی داشتهایم درحالیکه دولت آقای روحانی هم اعتقاد نداشت که بدون تحریمها میتوان کارکرد، وقتی این مبلغ مراوده وجود دارد یعنی تحریمها اقتصادی نیستند؛ هر چه بخواهید میخرید هر چه بخواهید میفروشید تنها مشکلی که ما داشتیم تحریم بانکی بود که آن هم دارد تمام میشود؛ چراکه ما با روسیه قرار بستهایم که به ریال کار کنیم و در این میان دیگر به دلار احتیاج نداشته باشیم. مجموعاً میتوان گفت شرایط با قبل فرق کرده است.
این کارشناس حوزه بینالملل با تأکید بر اینکه سیاست خارجی ما نیاز به بازنگری کامل دارد، گفت: سیاست خارجی ما به شکل بروکراتیک قدیمی چیده شده و هنوز هم خودش را بهروز نکرده است؛ سیاست کلی وزارت خارجه در حال حاضر خوب است اما سفارتخانهها با این اهداف هنوز همراه نیستند، ما نزدیک ۴۰ سفارتخانه و کنسول گری در اروپا داریم درحالیکه کل مراودات ما با اروپا دو سه هزار دلار هم نمیشود این بههیچعنوان منطقی نیست؛ یعنی ما باید در آنجا نهایتاً ۵ یا ۶ سفارتخانه فعال داشته باشیم که آکادمیک باشند و چند کشور را پوشش دهند، صدها میلیون دلار در اروپا هزینه میکنیم که این دفاتر را نگهدارند، مثلاً ما با انگلیس چه مراوداتی داریم آنها به ما چه امتیازی میخواهند بدهند، چه سرمایهگذاری میخواهند انجام دهند؛ آنها عملاً مانع هستند. فرانسه و آلمان همینطور. اینهمه کشورهای اروپایی وقتی سفارتخانه کنسول گری و صدها پرسنلی که حقوق ۶ و ۷ هزار یورویی میگیرند و هزینههای صدها میلیون دلاری میشود که این کارها اصلاً توجیهی ندارد. ما باید با همسایهها و کشورهایی که در واقع منافع ملی مشترکی داریم، متصل شویم حتماً باید حضوری قوی داشته باشیم، ازاینجهت وزارت خارجه با این اهداف کلانی که در حال حاضر دارد دستگاه اداریاش سازگار نیست، بهطورکلی باید یک بازنگری کاملی صورت بگیرد.
بهرامی به نقش رسانههای برونمرزی در مناسبات بینالمللی اشاره کرد و گفت: حضور رسانههای برونمرزی دارای اهمیت فراوانی است، طی سالهای متمادی گفتمان جهانی ما مونولوگ بوده است و از این حیث بسیار ضربه خوردهایم. دهههای متمادی رسانههای غربی با استراتژیای که در پیشگرفتهاند افکار عمومی غرب را تسخیر کردهاند، در این شرایط اگر با یک شهروند اروپایی راجع به ایران بخواهید صحبت کنید، روایتی که پذیرفته با آن چیزی که واقعیت دارد، فرق میکند و وقتی گفتمان ما را بشنود برایش تازگی دارد، ازاینجهت شکستن این مونولوگ کار بسیار سنگینی است.
بهرامی در پایان گفت: شبکه پرستیوی با تعداد مخاطبان انگلیسیزبانی که در سطح جهان میتواند به خود جذب کند، باید این مونولوگ را بشکند و طبیعتاً برای رسیدن به این هدف نیازمند زیرساختهایی است.
منبع: آنا
پایان/
نظر شما