به گزارش تحریریه، تارنمای «moderndiplomacy» نوشت، منافع عمومی برای انجام مذاکرات تجاری بین آمریکا و چین کاهش یافته و در ماه‌های اخیر از نظر اهمیت در رتبه دوم قرار گرفته است؛ درست مانند زمانی که محدودیت‌های تجاری در دولت «دونالد ترامپ» ایجاد شد. اکنون ترامپ رفته اما این مشکل هنوز وجود دارد.

در ژانویه ۲۰۲۰، پس از ماه‌ها گفت ‌وگو، دو طرف گام اول توافقنامه تجاری را امضا کردند که بر اساس آن واشنگتن ۲۵ درصد از عوارض بر واردات محصولات چین را به مجموع ۲۵۰ میلیارد دلار در سال همراه با ۷.۵ درصد از محصولات به ارزش ۱۲۰ میلیارد دلار حفظ کرد. در این قرارداد همچنین مقرر شده بود که طرف چینی محصولات صنعتی ساخت آمریکا به ارزش ۷۵ میلیارد دلار، حامل های انرژی به ارزش ۵۰ میلیارد دلار، کالاهای کشاورزی به ارزش ۴۰ میلیارد دلار خریداری کند و طی دو سال ۳۵ تا ۴۰ میلیارد دیگر برای خدمات هزینه کند.

در آن زمان، بسیاری بر این باور بودند که فاز اول این معامله طولانی نخواهد بود. کارشناسان مرحله اول را یک آتش بس کوتاه مدت در نظر گرفته و معتقد بودند که مرحله دوم هرگز مورد توجه قرار نخواهد گرفت.

همانطور که پیش بینی می شد، فاز اول طولانی نبود. وال استریت ژورنال به نقل از دولت بایدن گزارش داد که ایالات متحده در حال برنامه ریزی برای آغاز مذاکرات تجاری جدید با چین است. چنین رویکردی به گفت وگوها با دروازه بسته و بدون ایجاد تغییر در رویه های گذشته نشان می دهد که دولت بایدن تردید دارد مذاکرات مرحله دوم را جدی در نظر بگیرد.

چند روز پیش، «لیو هه» معاون نخست‌وزیر چین و «کاترین تای» نماینده تجاری ایالات متحده در نشست آنلاین، امکان لغو تعرفه ‌های وارداتی بیشتر و لغو تحریم‌ ها را بررسی کردند. دو طرف در مورد اجرای توافق تجاری بین چین و ایالات متحده تبادل نظر کردند، نگرانی های خود را ابراز کرده و توافق کردند که نگرانی های منطقی را از طریق مذاکره حل و فصل کنند.

به طور قابل توجهی، کاترین تای یک روز قبل از رایزنی ها به صراحت اعلام کرد که ایالات متحده روابط تجاری با چین را «با روش های زورمندانه» ایجاد خواهد کرد. با توجه به این که اینها رایزنی های تجاری است نه مذاکرات خلع سلاح لفاظی های این چنینی عجیب به نظر می رسید. افزون بر آن، تاریخچه روابط ایالات متحده و چین نشان می دهد که چنین رویکردی با چین کارساز نخواهد بود.

بر اساس گزارش وال استریت ژورنال، ایالات متحده قصد دارد تعرفه های موجود بر واردات کالا از چین را با هدف اجرای کامل مفاد بخش اول توافق تجاری ۲۰۲۰ حفظ کند و حتی ممکن است در صورت لزوم، تعرفه های اضافی نیز اعمال کند.

«گائو فنگ» نماینده وزارت بازرگانی چین گفته است که در حالی که مقامات چینی در حال اجرای مفاد قرارداد تجاری با ایالات متحده هستند، پکن به همکاری طرف آمریکایی به منظور پایبندی به توافق نیاز دارد. این مقام چینی در خصوص اعمال تعرفه های وارداتی بر کالاهای چینی در دوره دونالد ترامپ، خاطرنشان کرد که پکن آنها را غیرمولد می داند. آنها در وهله اول برای ایالات متحده مفید نیستند و تاثیر منفی بر احیای اقتصاد جهانی دارند.

این یعنی دو کشور باید رایزنی های خود را از صفر شروع کنند. هر دو طرف باید تمام عوامل دخیل را با جزئیات محاسبه کنند. از یک سو، با وجود اختلاف ‌های موجود و رکود اقتصادی جهانی در ارتباط با بیماری همه‌گیر جهانی، حجم معاملات تجاری بین ایالات‌متحده و چین در حال افزایش بوده‌ است. بر اساس نتایج پنج ماهه اول سال ۲۰۲۱، گردش مالی تجاری آمریکا و چین در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته ۵۲.۳ درصد افزایش یافت و به مجموع ۲۷۹.۶۴ میلیارد دلار رسید. صادرات چین به آمریکا با ۴۹.۸ درصد افزایش به ۲۰۶.۰۵ میلیارد دلار رسیده است، در حالی که آمریکا ۷۳.۵۹ میلیارد دلار کالا به چین وارد کرده است که ۵۹.۸ درصد بیشتر از مدت مشابه گذشته است.

از سوی دیگر، این واقعیت وجود دارد که بحران انرژی فعلی به شدت بر تولیدکنندگان ضربه زده است اگرچه نمی تواند بر تجارت نیز ضربه بزند اما می تواند بر روند آن تاثیر بگذارد. علاوه بر این، استراتژی آمریکا برای اعمال فشار بر چین در تجارت و تبادل فناوری هنوز پابرجاست. به همین دلیل است که دو طرف باید بازی سختی را برای دستیابی به مصالحه و نتایج قابل قبول دو طرف انجام دهند.

پایان/