به گزارش تحریریه، مرکز سیاست های «الامارات» در بخشی از گزارش خود درباره پیامدهای عقب‌نشینی آمریکا از افغانستان بر روی روابط اروپا و آمریکا نوشت، عقب‌نشینی نسنجیده آمریکا از افغانستان کشورهای اروپایی را شوکه کرد. این در شرایطی است که روابط کشورهای اروپایی با آمریکا در دوره «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری پیشین با تنش‌های آشکاری روبرو شد و این کشورها امیدوار بودند که در دوره «جو بایدن» این روابط به روند صحیح خود برگردد. اما تصمیم یکجانبه آمریکا برای عقب نشینی از افغانستان و هماهنگ نشدن با همپیمان خود در ناتو به اعتبار آمریکا و اصل همکاری با همپیمانان آسیب وارد کرد.

این اندیشکده اماراتی درباره رویکرد کشورهای اروپایی برای مقابله با تاثیرات منفی هرج و مرج عقب نشینی آمریکا از افغانستان نوشت: عقب نشینی شتاب زده آمریکا از افغانستان و قدرت‌یابی سریع طالبان سبب ناامیدی رهبران کشورهای غربی شد. این موضوع تردید آنها در مورد مواضع سیاسی دولت آمریکا و آینده روابط آن با کشورهای اروپایی را به همراه داشته است. «آنگلا مرکل» صدر اعظم آلمان چندی پیش تحولات افغانستان را دردناک و ترسناک توصیف کرد و مسوولیت عقب نشینی نظامی غرب از افغانستان را بر گردن آمریکا انداخت. «بن والاس» وزیر دفاع انگلیس هم تصمیم آمریکا برای عقب نشینی نیروهای خود از افغانستان را اشتباهی بزرگ به شمار آورد.

مرکز سیاست های الامارات دلیل ناخرسندی همپیمانان اروپایی را مشورت نکردن آمریکا با طرف اروپایی و در نظر نگرفتن منافع اقتصادی و امنیتی این کشورها در افغانستان به شمار آورد و نوشت: نگرانی این کشورها از عواقب انسانی ناشی از این عقب نشینی همچنین آینده پناه جویانی که تمایل دارند از شرایط دردناک کنونی فرار کنند یکی دیگر از دلایل ناخرسندی کشورهای اروپایی است. کشورهای اروپایی از شکست تلاش ها برای ایجاد یک نظام سیاسی در افغانستان دچار سرخوردگی شده‌اند. آنها احساس می‌کنند که بایدن به وعده ضرورت ائتلاف سازی‌ها متعهد نیست و با چشم پوشی از منافع و امنیت کشورهای اروپایی تنها به فکر منافع آمریکا است و آمریکا با این عقب نشینی این پیام را ارسال کرده است که امنیت و رفاه اروپا و به کار گرفتن امکانات آمریکا برای حمایت از کشورهای اروپایی دیگر نزد واشنگتن یک اولویت نیست و رویکرد «نخست آمریکا»ی ترامپ هنوز هم از سوی دولت بایدن به کار بسته می شود.

این مرکز درباره مولفه های روابط آمریکا و اروپا عنوان داشت: مولفه هایی در روابط دو سوی آتلانیک وجود دارد. رویدادهای اخیر افغانستان نشان داد اروپا دارای سیاست خارجی و دفاعی یکپارچه ای نیست. اختلاف دیدگاه درباره مسائل امنیتی و نظامی هنوز هم وجود دارد. حتی در بحران های اروپا نظیر کوزوو هم کشورهای اروپایی بدون واشنگتن و ناتو نتوانستند اقدامی انجام دهند. این موضوع نشان می‌دهد که آنها در زمینه استفاده از سیاست خارجی و دفاعی فراگیر در مسائل منطقه‌ای و بین‌المللی هم ناتوان هستند.

این کشورها درباره روسیه، پرونده ایران، پرونده تنش اسرائیل و فلسطین دارای اختلاف نظر با واشنگتن هستند. از این رو، بسیاری از غربی ها به همکاری اروپابا آمریکا به عنوان بهانه‌ای برای شانه خالی کردن کشورهای قاره سبز از مسوولیت های راهبردی خود و سپردن همه امور امنیتی و ثبات جهان به آمریکا نگاه می کنند. از سوی دیگر واشنگتن هم برای مقابله با قدرت‌هایی که مخالف هژمونی آمریکا هستند نیاز به ائتلاف سازی با کشورهای اروپایی دارد. این در شرایطی است که نظام جهانی کنونی نشان می‌دهد که یکجانبه‌گرایی آمریکا روبه پایان است و قدرت‌های جدیدی در عرصه جهانی در حال ظهور هستند که در راس این قدرت‌ها چین و روسیه هستند که درباره مسائلی همچون پرونده هسته‌ای ایران، سوریه و همکاری اقتصادی دارای دیدگاه مشترک هستند و چالش خطرناکی برای غرب و واشنگتن به شمار می‌روند.

پایان/