افــراد منتخب کابینــه باید با اهداف و وعده‌های رئیس‌جمهــور همخــوانی داشته باشند و برداشت اولیه از لیست وزرای پیشنهادی این است که تا حدودی سهم‌خواهی انجام گرفته و باور دارم آقای رئیس‌جمهور نظرشان روی برخی وزارتخانه‌ها افراد دیگری بوده است. اما موضوعی که امروز حائز اهمیت است و اولویت کشور به شمار می‌رود و از صحبت‌های انتخاباتی آقای رئیس‌جمهور و وعده‌هایشان برمی‌آید، مباحث اقتصادی، کرونا و سیاست خارجی است.

تیم اقتصادی آقای رئیس‌جمهور باید تیمی باشد که از کارآمدی، شجاعت، هدف‌گذاری لازم، برنامه‌ریزی منسجم و یکدست برخوردار باشد. این درحالی است که در دولت‌های گذشته تیم‌های اقتصادی به صورت جزیره‌ای کار می‌کردند و همین موضوع باعث ایجاد اخلال در روند برنامه می‌شد. وزارت اقتصاد، صمت، رفاه و امور اجتماعی، بانک مرکزی، مرکز آمار ایران، معاونت برنامه و بودجه و تشکیلاتی که در حوزه اقتصادی بودند، همواره به‌دنبال مقصر برای ناکارآمدی خود می‌گشتند.

انتظار این است که تیم اقتصادی از کارآمدی لازم برخوردار باشد، ضمن اینکه از یک لیدر نیز بهره گیرد که بتواند این تیم را هدایت کند و در عین حال سازوکار و چالش‌های پیش‌رو را شناسایی و برطرف کند. چراکه بخش اقتصادی کشور بالاخص تولید، حمایت از صنایع، مباحثی مثل قاچاق کالا و واردات بی‌رویه برخی کالاها به کشور و آسیب به روند تولید از موضوعات اساسی است. در این راستا ‌ نکته مهمتر استفاده از مواد اولیه‌ای است که درکشور وجود دارد؛ از جمله مواد عالی فلزی، غیرفلزی، نفت و میعانات آن و استفاده بهینه از این کالاها در جهت صادرات و ارزآوری. در بخش تولید، حمایت از صنایع کوچک و زودبازده و در عین حال فضای کارآفرینی از جمله نکات قابل‌توجه در بخش اقتصادی است.

در عین حال، گمرک موضوع بسیار مهمی است. ما در دولت دوازدهم شاهد بودیم ‌ نهاده‌های دام، ماه‌ها در گمرک دپوشده و تعیین‌تکلیف نشده بودند. مواردی که نشان می‌داد متاسفانه حوزه اقتصادی، سازمان‌ها و وزارتخانه‌های مربوطه به‌صورت جزیره‌ای عمل کرده‌اند و تعامل همه‌سویه با همدیگر نداشته‌اند. انتخاب افرادی کارآمد در حوزه‌های اقتصادی کشور از نکات با اهمیت به شمار می‌رود و اگر این اتفاق نیفتد و این تعاملات صورت نگیرد و لیدر و رهبری برای این قضیه نباشد که سخن نهایی زده شود، با چالش‌های جدید روبه‌رو خواهیم شد.

امیدوارم تیم اقتصادی‌ای که موضوع با اهمیتی در کابینه به شمار می‌رود، تیمی کارآمد، باتجربه، ایده‌پرداز و آینده‌نگر باشد. از این‌رو طبیعی خواهد بود که نسبت به دولت‌ها در آستانه تشکیل کابینه و تیم، انتقاداتی وجود داشته باشد. انتقاداتی که برخی از آنها می‌تواند وارد باشد و برخی دیگر جنبه سیاسی و جناحی داشته باشد، ولی آنچه مسلم است اینکه امیدوارم انتخاب مدیران مبتنی‌بر شایسته‌سالاری باشد. این دولت فرصت آزمون و خطا ندارد و باید انتخاب‌های درست داشته باشد. البته این حق مجلس است که وزرای پیشنهادی را مورد بررسی و تحلیل قرار دهد و به برخی رای دهد یا ندهد ‌ یا احیانا به همه کابینه رای دهد.

چه‌بسا برخی کارشناسان اعتقاد دارند چون مجلس، دولت و قوه قضائیه یکدست است، احتمال اینکه همه وزرا رای بیاورند، وجود دارد؛ ولی شخصا معتقدم، مجلس روی برخی از وزرا انگشت خواهد گذاشت، اما اینکه چه سرنوشتی پیدا کنند بحثی جداست. مجلس نسبت به این موضوع کارشناسانه نگاه خواهد کرد و امیدواریم ‌ نتیجه هرچه هست، در جهت بهتر شدن اوضاع کشور باشد. البته اشاره آقای مخبر به موضوع مذاکرات و اینکه بعید است بتوانیم با نظام سلطه درخصوص رفع‌تحریم‌ها به‌جایی برسیم و نمی‌توانیم برنامه‌ریزی خود را برای اداره کشور متکی به رفع تحریم‌ها کنیم،‌ نیز باید مدنظر قرار داد. در کنار هر تهدیدی، فرصت‌هایی هست که نباید از نظر دور داشت. منتها هوشمندی در این است که فرصت‌ها شناسایی شوند.

در این راستا منطقی این است که بتوانیم از نیروی انسانی و منابع‌مان به‌خوبی و به‌درستی استفاده کرده و اقتصاد مقاومتی را هرچه زودتر محقق کنیم؛ اقتصادی که هم درون‌زا و هم برون‌نگرست. به این معنا که ما باید درون را تقویت کنیم تا بتوانیم نگاه به بیرون هم داشته باشیم؛ از این منظر که بتوانیم صادرات داشته باشیم. ما تا زمانی که درون خودمان را در عرصه‌های مختلف بالاخص مباحث اقتصادی و تولید مقاوم نکنیم، همچنان با چالش‌هایی مواجهیم.

هرچند برخی ‌ مواد اولیه از خارج وارد می‌شود که باید نسبت به این موضوع دوراندیشی داشته باشیم؛ همه‌چیز منوط به تحریم نیست، چراکه کارشناسان و صاحب‌نظران چه به لحاظ تخصصی و چه به لحاظ نگاه‌های سیاسی باورشان این است که بخش قابل‌توجهی از مشکلات اقتصادی کشور در بخش‌های تولید و اشتغال، به دلیل سوءمدیریت است. امیدواریم‌ در دولت سیزدهم حداقل سوءمدیریت را نداشته باشیم و آن بخشی که تحریم‌ها به‌طورجد به ما لطمه‌ زده است، چاره‌اندیشی شود. چاره‌اندیشی هم به این مساله برمی‌گردد که درون‌زا باشیم و به‌ خودکفایی در یکسری محصولات و مواد اولیه برسیم تا بتوانیم مقاومت کنیم و به‌خواسته‌هایمان برسیم.

پایان/