به گزارش تحریریه، تارنمای «المیادین» لبنان در گزارش خود به قلم «أحمد الدرزی» نویسنده سوری نوشت، پیام همدردی «شی جین پینگ» رئیس جمهوری چین و همسر وی به «بشار اسد» رئیس جمهوری سوریه و همسرش به مناسبت ابتلای آنها به بیماری کرونا و به دنبال آن پیام تبریک به مناسبت پیروزی اسد در انتخابات، سوالات بسیاری را درباره افزایش توجه چین به پرونده سوریه مطرح کرده است.

تردیدی نیست که پکن قصد دارد با قدرت به دمشق وارد شود، اما در این زمینه لازم است که سوریه مانند چین به آرامی تغییرات اساسی را در کشور ایجاد کند. چین در شورای امنیت با همکاری روسیه با رویکرد آمریکا برای حمله نظامی به سوریه مخالفت کرد و حتی برخی از تصمیم های شورای امنیت را هم وتو کرد. این کشور در بعد اقتصادی و نظامی در بحران سوریه ورود نکرد. این در حالی بود که برخی افراد مسلح از نژاد اویغور چین و خانواده های آن به سوریه وارد شده بودند و از میدان نبرد سوریه برای آموزش و افزایش قدرت نظامی خود استفاده می کردند تا بار دیگر به چین برگردند. 

 پس از روی کار آمدن «جوبایدن» در آمریکا او دامنه دشمنی آمریکا با چین و روسیه را به طور آشکار بالا برد. دولت آمریکا در طرح راهبرد جدید خود از این دو کشور به عنوان تهدیدی برای آمریکا نام برد و با تحرکات نظامی در دریای سیاه و دریای چین جنوبی بر تهدیدهای خود علیه این ۲ کشور افزود.

پس از اینکه بایدن توانست از بلندپروازی های «رجب طیب اردوغان» رئیس جمهوری ترکیه برای گسترش نفوذ ترکیه در کشورهای آسیای میانه استفاده کند تهدیدها علیه روسیه و چین افزایش یافته است. دولت آمریکا با اجازه دادن به ترکیه برای افزایش نفوذ در افغانستان سیاست «ترامپ» را دنبال کرده است. حضور ترکیه در افغانستان و انتقال عناصر داعش و گروه های تکفیری از زندان های الحسکه و ادلب که در میان آنها عناصری از اویغوری های چین هم وجود دارند تهدیدی برای روسیه و چین به شمار میرود.

طبق این گزارش، ماهیت تهدیدهایی که چین و روسیه با آن روبرو هستند و منافع این دو کشور سبب بازنگری آنها در پرونده سوریه از زوایه ای دیگر شده است. انحصار مدیریت پرونده سوریه از سوی روسیه خطرات و تهدیدهایی را برای مسکو به ویژه پس از کودتای نافرجام ترکیه در سال ۲۰۱۶ به دنبال داشت. این شرطبندی سبب شد ترکیه بتواند در منطقه عفرین و شرق الفرات با همکاری آمریکا نفوذ خود را از افزایش دهد. این موضوع سبب بلندپروازی اردوغان شد. او در لیبی و آذربایجان دخالت نظامی کرد. همچنین تلاش های مسکو برای جذب سرمایه کشورهای عربی در سوریه هم در آینده خالی از تهدیدها نیست و این موضوع سبب می شود آمریکا و رژیم صهیونیستی بتوانند در امور اقتصادی و ساختار اجتماعی سوریه دخالت کند. در نتیجه این خطرها مسکو باید با پکن به تفاهم دوباره برسد و با حضور کامل پکن در شرق دریای مدیترانه موافقت کند.

تارنمای المیادین در بخش پایانی گزارش خود آورد: چین به تنهایی از طریق امکانات اقتصادی گسترده و برتری فناوری خود می تواند سوریه را بازسازی کند. این اقدام دستاورد مهمی برای چین در طرح «جاده و کمربند» است. با توجه به این موضوع که نیروهای آمریکا به زودی از عراق خارج می شوند چین از طریق زمینی از پاکستان به ایران و سپس عراق و سوریه و لبنان می تواند آسان ترین و کم هزینه ترین دسترسی ریلی را به دریای مدیترانه داشته باشد. 

پایان/