به گزارش تحریریه، تارنمای «گلوبال ریسرچ» در تحلیلی به قلم «مایکل شوسودوسکی» آورده است، در حالی که «فیدل کاسترو» سیاستمدار انقلابی کوبایی به طور کامل نقش موذیانه سازمان‌های غیر دولتی و بشردوستانه را در حمایت از دخالت مخفی واشنگتن در داخل کوبا درک کرده بود اما امید داشت که در مورد اوباما که برای وی احترام زیادی قائل بود، چرخش و تغییر موضعی ایجاد شود.

هنگامی که ما بحث خود را در روز سه‌شنبه بعد از ظهر آغاز کردیم، فیدل کتاب‌های «باب وودوارد» با عنوان «جنگ‌های اوباما» را که چند روز قبل از آن در واشنگتن منتشر شد، خوانده بود. پنج سال بعد در اکتبر ۲۰۱۵، با دعوت یک مرکز تحقیقاتی و اتاق فکر وابسته به وزارت امور خارجه، به کوبا بازگشتم.

در اوج دوره دوم ریاست جمهوری «باراک اوباما» احساس خوش بینی وجود داشت. موضوع کنفرانس تجزیه و تحلیل روند تحولات ژئوپلیتیک بود که با از سرگیری روابط دیپلماتیک بین کوبا و ایالات متحده آغاز شد.

در طی آن دیدار، من با چندین نفر از دوستان و همکاران (دانشگاهیان و اعضای پارلمان) دیدار کردم که کاملا از نقش همکاری پنهانی سیاسی واشنگتن آگاه بودند. آنها نگرانی خود را ابراز داشتند (اکتبر ۲۰۱۵) که یک به اصطلاح کودتا در حال وقوع است.

تحریم های یک جانبه هرگز کنار گذاشته نشد. در سال ۲۰۱۹، دونالد ترامپ قانون هلمز ـ برتون ۱۹۹۶ را اجرا کرد و شدیدترین تحریم های اقتصادی علیه کوبا از زمان آغاز محاصره در ۱۹۶۲ اعمال شد.

با پیوستن بایدن به کاخ سفید، علیرغم رای مجمع عمومی سازمان ملل متحد (۱۸۴ موافق ۳ مخالف) که خواستار پایان محاصره اقتصادی ۶۰ ساله ایالات متحده علیه کوبا بود، محاصره همچنان ادامه یافت.

بحران کووید ۱۹

اما مساله مهم دیگری نیز وجود دارد که تا حد زیادی نادیده گرفته شده است. روایت کووید ۱۹ و همچنین سیاست های مختلف آن (از جمله واکسن) به بخشی جدایی ناپذیر از سیاست خارجی ایالات متحده تحت دولت بایدن تبدیل شده اند.

بحران کووید پیامدهای ژئوپلیتیکی واضحی دارد. این وسیله ای برای بی ثبات کردن کشورهایی است که با دیکتاتورهای سرمایه داری جهانی مطابقت ندارند. موضوعی که در سراسر آمریکای لاتین منبع هرج و مرج اقتصادی و اجتماعی است. این همچنین وسیله ای برای بی ثبات کردن دولت های پیشرو در سراسر قاره از جمله ونزوئلا، کوبا و مکزیک است.

در این راستا، محدودیت های کووید ۱۹در مارس ۲۰۲۰ که به دستور رده های بالای موسسات مالی ایجاد شده است، به معنای واقعی کلمه اقتصاد کوبا و به ویژه صنعت جهانگردی را که منبع اصلی ارز خارجی این کشور محسوب می شود، نابود کرده است. محدودیت ها و همچنین تزریق واکسن کووید۱۹ به عنوان ابزاری برای محافظت از زندگی مردم به افکار عمومی ارائه می شود. این یک دروغ صریح است.

محدودیت های کرونایی که در ۱۱ مارس ۲۰۲۰ منجر به تعطیلی همزمان ۱۹۰ اقتصاد ملی شد، یک اقدام خرابکارانه اقتصادی، اجتماعی و سیاسی بود.

در مورد کوبا، بحران کرونا ویرانی های زیادی را ایجاد کرده است. این ویرانی ها فراتر از رژیم تحریم های ایالات متحده است که دولت کوبا به طور موثر طی ۵۹ سال گذشته تحت فشار آنها بوده است.

این محدودیت ها نهادهای کشور را تضعیف، شکاف های اجتماعی ایجاد و جمعیت کوبا را فقیر کرده است. همچنین شرایط را برای «انقلاب رنگی» الهام گرفته از ایالات متحده ایجاد کرده است.

متأسفانه، علی رغم تقلب و دروغ علمی که به طور کامل مستند شده است، روایت کووید ۱۹ نیز توسط مترقیان در سراسر آمریکای لاتین تایید شده است. این به نوبه خود منجر به اظهارات گمراه کننده جناح چپ در مورد علل جنبش اعتراضی در کوبا شده است. تمرکز اصلی فقط بر کمبود غذا، فقر و بیکاری به دلیل تحریم ها است و تاثیرات مخرب اجتماعی و اقتصادی محدودیت هایی که دستاوردهای انقلاب کوبا را تضعیف می کند، مورد بی توجهی قرار می گیرد.

با وجود محاصره اقتصادی ایالات متحده، اقدامات اطلاعاتی و سیاست های کثیف سیا، پروژه سوسیالیستی در کوبا هنوز پابرجاست. در حالی که میراث فیدل کاسترو زنده است، بگذارید هیچ توهمی نداشته باشیم، هدف واشنگتن نه تنها نابودی انقلاب کوبا است بلکه همچنین به دنبال پاک کردن تاریخ سوسیالیسم است.

پایان/