به گزارش تحریریه، بازار خودرو ایران به عرصه اظهارنظرهای جانبدارانه ذی نفعانی تبدیل شده است که به دلیل وجود تعارض منافع به اصل مشکل توجه نمی کنند و راهکارهای ارائه می دهند که مانند 40 سال گذشته منجر به حل مشکل نمی شود.

محمدرضا نجفی‌منش عضو هیات مدیره انجمن قطعه سازان درباره وضعیت تولید قطعات خودرو توسط صنایع نظامی گفت: ورود نظامی ها به صنایع غیرنظامی توجیه ندارد و اگر هر کسی کار خودش را انجام دهد، بهتر است. پولی که قرار است به صنعت نظامی داده شود اگر به قطعه‌سازان پرداخت شود، حتما آنها می‌توانند تولید قطعات را در داخل انجام دهند. در صورتی که به نتیجه نرسیدند، صنایع نظامی وارد شوند... حجم مالی این صنعت در سال گذشته 160 هزار میلیارد تومان بود و برای امسال 250 هزار میلیارد تومان برآورد می‌شود، 100 هزار میلیارد تومان نیز برای بازار خدمات پس از فروش پیش‌بینی می‌شود و در حال حاضر 55 تا 60 درصد قطعات در داخل تولید می‌شوند.

بحث ورود نظامیان به عرصه خودرو هنوز از سطح بحث فراتر نرفته و عملیاتی نشده است و نگرانی قطعه سازان و انداختن تقصیرها به گردن نظامیان بی صداقتی است و جا دارد خودروسازان و قطعه سازان به جای متهم کردن دیگران؛ علیرغم هزینه پایین تولید به دلیل بی تنوعی محصولات در 30 سال گذشته که با قالب های 3 دهه پیش تولید کرده اند؛ پاسخ دهند که چرا وضع بازار خودرو اینگونه است و مردم به فغان آمده اند.

میز بازار تحریریه ورود نظامیان به عرصه خودرو بدون ورود از کانال رقابت و بازار را بلاوجه دانسته و آنرا عاملی برای از بین رفتن اعتبار این گروه فداکار با بندبازی و آدرس غلط دادن هیولای خودروسازی ارزیابی می کند و با آن مخالف است.

آزادسازی قیمتگذاری و آزادسازی واردات به طور همزمان تنها راهی است که تکلیف اقتصاد ایران را با صنعت خودرو روشن می کند تا مشخص شود که آیا در این صنعت مزیت وجود دارد و یا مانند صنعت رایانه باید با واردات تامین شود.

پایان/