فیلمساز تلاش کرده از باورهای عامیانه مردم ایران و سوار بر حس همذات پنداری بیننده ایرانی فیلم ترسناک بسازد.
فیلم لبخند در تلاش است با بهرگیری از ایده فیلمهایی چون حلقه و بکارگیری عناصر روانشناختی بیننده را در برزخ ذهنیت و عینیت نگه دارد.
در فیلمهای ترسناک، شخصیت یا گروهی از اشخاص بازی در فضایی ناشناخته قرار می گیرند تا دچار هرج مرج شوند و ترس از دست دادن آنچه به آن بشدت دل بسته اند در دنیایی غیرقابل پیش بینی، کلیت فیلم را می سازد.
از دهه 70 میلادی تا کنون خانواده یک از عوامل مهم فیلمهای ترسناک بوده و در بسیاری از آنها عناصر وحشت زا هسته خانواده را هدف قرار می دهند.
