پسری بی‌نام در روزگار نارنجی رمانی است که درنهایت به سیاه انگاری از جامعه ایران می‌انجامد. اثری که ایران را فضای ناامن برای تحقق آرزوهای نوجوان خویش نشان می‌دهد.
حال و روز خانواده اُبراین، رمانی ناتورالیستی و سیاه است که رفتارها و سرنوشت شخصیت‌هایش را در یک چارچوب جبر محیطی و وراثت به نمایش می‌گذارد. داستانی خطی، که با یک پایان‌بندی کنایی مخاطب را در سردرگمی رها می‌کند.
