هنگامی که ایران بتواند به "باشگاه هسته‌ای" بپیوندد، ممکن است که توانایی‌های اسرائیل برای مدیریت بحران‌های نظامی به شدت محدود یا ناپدید شوند. در آن نقطه نامطمئن، هر گونه امید باقیمانده اسرائیل برای یک پیش‌دستی موفقیت‌آمیز تقریباً قطعاً از بین خواهد رفت.
اندیشکده آمریکایی مدعی شد اقدامات چند ماهه اخیر تهران نشان می‌دهد ایران سیاست صبر استراتژیک را کنار گذاشته و سعی دارد جایگاهش را همچون یک قدرت هسته‌ای در آستانه همانند سطح ژاپن تثبیت کند.
سیاست "نگو، نپرس" به خوبی به اسرائیل کمک کرده است؛ از منافع بازدارندگی هسته ای برخوردار است بی آنکه مجبور به پاسخگویی به پرسش های ناخوشایند باشد. همچنین ممکن است علنی کردن سلاح های هسته ای، کار تحریک آمیزی باشد و کشورهای عربی را وادارد تا به گونه ای واکنش نشان دهند و سیاست رضایت عملی موجود به هم بخورد.
