به گزارش تحریریه، سمیه رفیعی، رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس سخنانی بر زبان راند که نشان می دهد چرا کشور با چنین ثروت های هنگفتی در فقر و مشکلات بی انتها به سر می برد.

سمیه رفیعی به رسانه ها گفت، دریاچه ارومیه قربانی سیاسی بازی دولت روحانی شد/ یازده هزار میلیارد خرج کردند الان می گویند احیاء منوط به حق آبه است!/ دیوان محاسبات گزارش دهد این پول‌ها کجا خرج شده؟/ تحقیق و تفحص از ستاد احیای دریاچه ارومیه کلید خورده است.

اینکه یک دریاچه با زدن سدهای متعدد روی رودخانه های منتهی به آن خشک شود را همه می دانند و راهکار هم باز گذاشتن دریچه سدها برای رسیدن آب به دریاچه است که تنها راهکار ممکن است.

این مساله بدیهی(اجازه دادن به آب برای رسیدن به دریاچه ارومیه) برای دولت حسن روحانی به بهانه ای برای گرفتن بودجه های سنگین میلیارد دلاری و کاسبی شده و حالا خبر می رسد که 11 هزار میلیارد تومان برای یک کار ساده هزینه شده است!

سوال ساده:

غیر از رسیدن آب به دریاچه ارومیه یا هر دریاچه دیگری که با زدن سدهای ویرانگر به محاصره درآمده است، مگر راه دیگری هم برای احیا وجود دارد؟

دولت می خواست با این پول چه کاری غیر از دادن حق آبه دریاچه ارومیه انجام دهد؟ می خواست آب تولید کند؟

پاسخ روشن است و این رقم سرسام آور که عمدتا در دوران دلار 3000 تومانی پرداخت شده و رقمی نزدیک به 3 میلیارد دلار است، نشان می دهد که کشور با چه الگوی مدیریتی اداره می شود.

ساختن سدهای فراوان از دوره رفسنجانی در دهه هفتاد باعث نابود شدن دریاچه های ایران، از بین رفتن آبهای زیرزمینی و ایجاد کانون های گرد و غبار شده است که مدیران دولت روحانی با فرافکنی اجازه نمی دهند به مساله اصلی رسیدگی شده و این سدها تخریب شوند و هر بار به بهانه ای میلیارد دلار از بیت المال گرفته و خرج فعالیت های مبهم می کنند و در نهایت به راهکار اصلی می رسند که همان نادیده گرفتن سدها و اجازه دادن به آب برای حرکت است. البته شواهدی وجود ندارد که تیم اردکانیان اجازه دهد سدهای ویرانگر بسته شده بر روی رودخانه های منتهی به دریاچه باز شده و اجازه ورود آب داده شود. کاسبی به اسم دریاچه ارومیه همچنان ادامه دارد.

عجیب اینکه با اصرار اردکانیان هنوز صدها سد در حال ایجاد است که با اتمام آنها اکوسیتم ایران وارد دالان تاریکی و نابودی خواهد شد.

پایان/