به گزارش تحریریه، ممنوعیت صادرات محصولات کشاورزی، سیاست تکراری دولت ها برای تنظیم بازار به نفع مصرف کننده و بی توجه به منافع تولیدکننده بی نوای روستایی است.

در حالی که عموما تولیدکنندگان محصولات کشاورزی جزو طبقات متوسط به پایین جامعه هستند و این سیاست به ضرر آنهاست، اما به کرات استفاده شده و البته یک استثنا هم وجود دارد که هرچقدر هم گران شود مشمول ممنوعیت صادرات نمی شود زیرا کشاورزان آن خیلی هم کشاورز نیستند و چه بسا دو تابعیتی و دارای نفوذ سیاسی در حد تصمیم گیری برای همه کشور هم باشند. بله پسته! این محصول به هر کیلو یک میلیون تومان هم برسد مشمول ممنوعیت صادرات نمی شود زیرا پای قدرت در میان است.

کشاورزان نهاد قدرتمند متشکلی برای پیگیری حقوق  خود ندارند و همین سبب شده است که این گروه پرجمعیت نامتشکل در هر کارزاری مغلوب شود. بگذریم از اینکه نهادی به نام خانه کشاورز نیز وجود دارد که مصداق عبارت" ما را به خیر تو امید نیست شر مرسان" است.

یک روز ممنوعیت صادرات سیب آذربایجان و یک روز ممنوعیت صادرات نخود کرمانشاه، یک روز ممنوعیت صادرات پیاز شیراز و روز دیگر ممنوعیت صادرات سیب زمینی همدان باعث می شود تا کشاورز با بی عدالتی از درآمد محروم شده و برای کمکی ناچیز به کمیته امداد معرفی شود.

براوردهای کارشناسی نشان می دهد که اگر قیمتگذاری و آزارهای بر سر راه کسب و کار مردم برداشته شود نیازی به حمایت نهادهای پرادعای بی خاصیتی مانند کمیته امداد و ... نیست که هم عزت مردم را از بین می برند و هم کمکی به نیازمندان نمی کنند.

پایان/