به گزارش تحریریه، «شورای اطلاعات ملی آمریکا» در بخشی از بررسی جامع خود از «روندهای جهانی در سال ۲۰۴۰ » به موضوع سلامت جهانی پرداخته و آورده است: پیشرفت در زمینه مراقبت های بهداشتی اساسی مانند دسترسی بیشتر به داروها و واکسن ها و بهبود اقدامات پزشکی، طی چند دهه گذشته باعث کاهش بیماری، بهبود کلی سطح سلامت و افزایش طول عمر برای تعداد زیادی از مردم در جهان شده است. با این وجود، طی دو دهه آینده چندین چالش بهداشتی ادامه و گسترش می یابد. بخشی از این چالش به دلیل رشد جمعیت، شهرنشینی و مقاومت بدن به داروهای ضد میکروبی است.

پیشرفت های درمانی بین المللی علیه سل و مالاریا در سال های اخیر متوقف شده است. از  ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹ تعداد موارد سل مقاوم به دارو در سراسر جهان افزایش یافته و موارد ابتلا به مالاریا فقط ۲ درصد کاهش یافته است. بخشی از این درجا زدن ها به دلیل سطح بندی سرمایه گذاری های بین المللی در این عرصه است.

با نگاهی رو به جلو، بیماری هایی که از پیش وجود داشت، ظهور مجدد برخی بیماری ها و ابتلا به انواع جدید بیماری های عفونی در آینده نیز همچنان افراد و جوامع را در معرض خطر قرار می دهد. احتمال شیوع بیماری های همه گیر جدید همچون کووید ۱۹ نیز به دلیل افزایش خطر آلوده شدن به عوامل بیماری زای منتقل شونده از حیوانات به انسان و عواملی که باعث گسترش آن می شوند، مانند تردد مردم و تراکم جمعیت، احتمالا رشد خواهد کرد.

از طرفی مقاومت در برابر درمان با آنتی بیوتیک در سطح جهانی به دلیل استفاده بیش از اندازه آن در دام ها و داروهای ضد میکروبی مورد مصرف انسان ها در حال افزایش است. بیش از نیم میلیون مورد از مرگ و میرهای سالانه به دلیل مقاومت به آنتی بیوتیک است. بنابراین بین سال های ۲۰۲۰ تا ۲۰۵۰ انباشت هزینه های اقتصادی ناشی از این معضل به دلیل کاهش بهره وری و هزینه بالای درمان یا  اقامت طولانی مدت در بیمارستان به یک تریلیون دلار خواهد رسید.

بیماری های غیرواگیر در حال حاضر باعث اکثر مرگ و میرها در سراسر جهان می شوند که علت اصلی آن ابتلا به دیابت، بیماری های قلبی عروقی، سرطان و بیماری های تنفسی مزمن مانند آسم است. متخصصان حوزه بهداشت پیش بینی می کنند که تا سال ۲۰۴۰، بیماری های غیرواگیر می تواند تا ۸۰ درصد مرگ و میر در کشورهای کم درآمد ایجاد کند.

کهولت سن، تغذیه نامناسب، آلودگی هوا و استعمال دخانیات دلیل اصلی ابتلا به این بیماری ها است. در بسیاری از کشورها، سیستم های بهداشتی برای مقابله با این معضلات که می تواند زندگی انسان ها را با سختی و مشکلات همراه کند، به اندازه کافی مجهز نیستند. روند کند رشد اقتصادی، سیستم های بهداشت عمومی و سرمایه گذاری بخش خصوصی در حوزه سلامت را تحت فشار قرار داده و راه را برای   دسترسی به کمک های خارجی دشوار می سازد؛ همه این موارد خطرات را تشدید می کند.

پایان/