به گزارش تحریریه، شورای اطلاعات ملی آمریکا در جدیدترین گزارش خود تحت عنوان روندهای جهانی ۲۰۴۰ (۲۰۴۰ Global Trends) آورده است: طی ۲۰ سال آینده، جمعیت جهان هر ساله افزایش خواهد یافت و تقریبا ۱.۴ میلیارد نفر به آن افزوده می شود. برآورد می شود که تا سال ۲۰۴۰ جمعیت جهان به ۹.۲ میلیارد نفر خواهد رسید اما سرعت رشد جمعیت در همه کشورها کند خواهد شد.

سرعت رشد جمعیت در کشورهای آسیایی بیشتر از دیگر مناطق کند می شود و پس از سال ۲۰۴۰، جمعیت شروع به کاهش می کند. اگرچه رشد جمعیت هند در حال کند شدن است  اما همچنان تا حدود سال ۲۰۲۷ از چین به عنوان پرجمعیت ترین کشور جهان پیشی خواهد گرفت. با پایین آمدن میزان زاد و ولد و افزایش سن متوسط، تعداد بیشتری از کشورهای پیشرفته و تعداد معدودی از اقتصادهای در حال توسعه، اوج جمعیت خود را مشاهده می کنند اما این روند نیز سپس شروع به کاهش می کند.

تا سال۲۰۴۰، کشورهایی همچون چین، ژاپن، روسیه و بسیاری از کشورهای اروپایی حدود یک سوم از جمعیت جهان را تشکیل می دهند اما در مقابل، کشورهای جنوب صحرای بزرگ آفریقا حدود دو سوم رشد جمعیت جهانی را به خود اختصاص خواهد داد و پیش بینی می شود تا سال ۲۰۵۰ جمعیت فعلی آنان تقریبا دو برابر شود. موضوعی که باعث ایجاد فشارهای گسترده بر زیرساخت ها، آموزش و مراقبت های بهداشتی این کشورها می شود.

پیری: یک فرصت و یک مسئولیت

با تلفیق دو موضوع تعداد فرزندان کمتر در هر خانواده و بالا رفتن سن افراد، شاهد افزایش سن جمعیت جهانی از میانگین ۳۱ سال در سال ۲۰۲۰ به ۳۵ سال در ۲۰۴۰ خواهیم بود. در کشورهای با درآمد متوسط، کاهش تولد و افزایش جمعیت بالغ، می توان انتظار داشت که به دلیل  افزایش شمار بزرگسالانی که در جمعیت مولد قرار می گیرند، افزایش مشارکت بیشتر زنان در جامعه به عنوان نیروی کار و افزایش ثبات اجتماعی مرتبط با گروه های مسن تر شاهد پیشرفت های انسانی در این کشورها باشیم. با این حال، تغییر ساختارهای سنی برخی از دولت ها را به چالش می کشد، از جمله برخی از کشورهای در حال توسعه که قبل از رسیدن به درآمدهای بالا در حال پیر شدن جمعیت هستند. این موضوع برای کشورهایی همچون چین، اروپای شرقی و کشورهای فقیر با انبوه جمعیت جوانی که برای ایجاد زیرساخت های کافی تلاش می کنند، صدق می کند.

افزایش ضریب جمعیت ۶۵ سال و بالاتر نسبت به جمعیت مولد می تواند حتی با استراتژی های انطباق پذیری همچون  اتوماسیون(خودسازگاری) و افزایش مهاجرت پیشرفت کشورها را تحت تاثیر و فشار قرار دهد. در بسیاری از کشورهای با جمعیت پیر از جمله تعدادی از اقتصادهای پیشرفته، گروه بالای ۶۵ سال احتمالا تا سال ۲۰۴۰ به ۲۵ درصد از کل جمعیت نزدیک می شود. این در حالی است که در سال ۲۰۱۰ جمعیت پیر فقط ۱۵ درصد کل جمعیت را تشکیل می داد. ژاپن و کره جنوبی احتمالا در سال ۲۰۴۰ به ترتیب بیش از ۵۳ و ۴۴ سال سن متوسط دارند.

اروپا با پیش بینی متوسط سنی ۴۷ سال آنچنان از دو کشور یاد شده عقب نیست و یونان، ایتالیا و اسپانیا پیرتر می شوند. این کشورها احتمالا در دهه های آتی شاهد کاهش شدید بهره وری خواهند بود زیرا کارگران با سن بالا معمولا بهره وری کمتری دارند و سهم بیشتری از درآمد ملی به حقوق بازنشستگی و مراقبت های بهداشتی سالمندان هدایت می شود.

ادامه دارد

پایان/