امروز رئیس جمهور با ذوق زدگی اعلام کرد : "۹۰ درصد درآمد ارزی کشور توسط پتروشیمی ها بدست آمده است". بر خلاف تصور رئیس جمهور این اصلا خبر خوبی نیست. 

سال گذشته بود که خبرگزاری ایرنا از بنده دعوت کردند که در خصوص عدم بازگشت ارزهای پتروشیمی ها مصاحبه کنیم. توفیق اجباری شد تا تورقی انجام دهم در خصوص قراردادهای دولت و پتروشیمی ها. از نظر من یک تاراج برگ و چند قرارداد کاملا استعماری در حال انجام بود.

 زمانی که هر دلار ۳۹۰۰ تومان بود به ازای هر یک دلار صادرات، پتروشیمی ها ۳۹۰۰ تومان کسب می کردند. اما اکنون و بدون حتی یک ریال ارزش افزوده بیشتر درآمد ریالی آنها به ازای هر دلار صادرات به بیش از ۲۵۰۰۰ تومان رسیده است. این یعنی ۵۴۱ درصد رشد درآمد ریالی بدون یک ریال ارزش افزوده بیشتر.

مردم در قضیه ناترازی شدید و مصادره تعادل‌های ارزی توسط دولت کارفرمایی، بشدت تحت فشار قرار گرفتند و هرگز پتروشیمی ها حتی فکر باز توزیع ثروت و درآمد را هم نکردند. حتی دولت را برای خوراک ارزانتر تحت فشار قرار دادند. در زمانی که نرخ هر متر مکعب گاز در عربستان ۱۷ سنت و در آمریکا حدود ۲۰ سنت بود، پتروشیمی های ایران نسبت به خوراک ۱۳ سنتی اعتراض و خواستار خوراک ۸ سنتی شدند. این یک تاراج واقعی بود.

برق تقریبا رایگان و کارگر صد دلاری این تاراج را جذاب تر می کرد.
صنعت برق کشور را بشدت تحت فشار قرار دادند تا پتروشیمی ها سود بیشتری ببرند. تا جایی که برق ۳۰ هزار میلیارد بدهکار شد و قطعا تابستان آینده بحرانی ترین سال صنعت برق خواهد بود. نمایش الف_ب ایران و فراری دادن سرمایه گذاران و پیمانکاران صنعت برق یک توطئه است برای قراردادهای فروش تضمینی به کشورهای دیگر از جمله عراق. کمبود برق در ایام کم باری شبکه، زنگ خطر را به صدا درآورده است.

پرداخت یارانه ها هم از درآمد وزارت نیرو و وزارت نفت، برای وزارت نیرو حکم فشار مضاعف و برای نفت بخصوص پتروشیمی ها مصداق آبنبات چوبی بود. 

از سوی دیگر ارزهایی که پتروشیمی ها با خوراک تقریبا مفت و آسیب شدید به معیشت مردم و محیط زیست، کسب کرده اند، در آنسوی آبها ماند و حالا دولت مجبور است ۱۰ درصد هم تخفیف بدهد، بلکه ارزهای خود را به داخل کشور بیاورند. 

مردم مجبور شدند اقلام ضروری زندگی خود را با بیش از ۵۰۰ درصد افزایش خریداری کنند و پتروشیمی ها به همین مقدار سود بی حساب و کتاب بردند.
آنها حتی مواد اولیه صنایع داخلی را ۶۰۰ درصد گران کردند و بیش از نرخ جهانی به مردم فروختند.

پتروشیمی ها به هیچ عنوان در خدمت توسعه کشور نبوده اند.

پایان/