به گزارش تحریریه،‌ بدون شک موضوع تحریمهای اقتصادی به یکی از چالشهای اصلی اقتصاد ایران در سه سال اخیر تبدیل شده است. دشمن برای پیاده سازی راهبرد خود و فشار حداکثری از اهرم تحریم استفاده می‌کند. یکی از اهرم‌های دیگری که دشمن از آن استفاده می‌کند این است که به موازات تحریم در عرصه تعاملات جمهوری اسلامی حرکت‌هایی را در بستر اقتصاد انجام می‌دهد تا ظرفیت اقتصادی و فرصت‌های اقتصادی ما را تخلیه کند.

بر این اساس لازم است حرکت دشمن را بشناسیم و تمهیدات لازم را برای مقابله با او فراهم کنیم. برخی عنوان میکنند، دشمن می‌خواهد فشار حداکثری را بر ما اعمال کند و راه مبارزه با آن خنثی کردن تحریم‌هاست، بنابراین یکی از بسترهای مهم تعاملات گسترده به ویژه با کشورها همسایه و منطقه است زیرا در این عرصه شما می‌تواند اقداماتی انجام دهید که دیگر تحریم  نتواند موضوعیت یابد.

 عرصه سیاست خارجی به ویژه در اقتصاد، عرصه تعامل است و در این تعامل‌ها یک طیفی وجود دارد و ده‌ها کشور و حتی طرف‌های سومی وجود دارند که آنها هم نقاط اشتراک و اختلاف دارند که این نقاط اشتراک و اختلاف کشورهای ثالث با شما می‌تواند برای شما فرصت و تهدید ایجاد کند.

بسیاری از کارشناسان معتقدند،‌ایران مزیت‌های نسبی و ظرفیت‌های اقتصادی دارد که این ظرفیت‌ها راهبردی است اگر به سمت بالفعل کردن آن نرویم به این معناست که صحنه معطل می‌ماند و کسانی هستند که وارد می‌شوند که  این صحنه را دنبال می‌کنند و اگر کسانی در مقام دشمنی یا رقابت باشند قطعا از این فرصت‌ها سریع‌تر استفاده می‌کنند.

در بحث حمل و نقل و موقعیت ترانزیت کشور ما مزیت دارد و کریدور شمال ـ جنوب و کریدورهای شرقی ـ غربی ظرفیت‌های خوبی برای کشور هستند، لذا اینها فرصت‌هایی است که اگر ما از این فرصت‌ها به خوبی استفاده کنیم، فرصت‌های خوبی برای ما به وجود می‌آید.

جلیلی  عضو مجمع تشخیص مصلح نظام، در این خصوص معتقد است، ظرفیت انتقال از سه کریدور کشور حداقل 50 میلیون تن کالا با درآمد 4 میلیارد دلار است که تا سه برابر می‌توان آن را افزایش داد و به 150 میلیون تن با درآمد 12 میلیارد دلار رساند که این ظرفیت خوبی است.

 در کشورهای منطقه حرکت‌هایی شکل گرفته تا این ظرفیت‌های ترانزیتی و راهبردی ما را تخلیه کند و خطوط ترانزیتی در سایر کشورها در حال شکل گیری است که از جمله آن می‌توان از چین تا آسیای میانه و دریای خزر و بعد اروپا اشاره کرد که راه اندازی این مسیرها کریدورهای ترانزیتی ما را تضعیف می‌کند.

به عنوان مثال در کشور همسایه ما افغانستان از مزار شریف تا قندهار و بعد پاکستان مسیرهایی در حال طراحی شدن است که راه افتادن این مسیرها در مقام رقابت با مسیرهای ما است.

در مجموع اقداماتی در حال شکل گیری است که لازم است به آنها توجه داشته باشیم زیرا بی اثر کردن تحریم‌ها با تعاملات اقتصادی انجام می‌شود و بی توجهی به حرکت‌های اقتصادی سایر مناطق در تجارت و روابط اقتصادی به نفع ما نیست.

پایان/