به گزارش تحریریه، نشریه اکونومیست در گزارشی نوشت که پل ۵۵ کیلومتری هنگ کنگ-زوحه-ماکائو یک رانندگی سریع اما یک چالش فنی است. در این سفر رانندگان به خرید بیمه در سه حوزه قضایی احتیاج دارند. کسانی که از هنگ کنگ به ماکائو سفر می‌کنند باید بیمه چین را بخرند زیرا آب‌های زیر پل متعلق به این کشور است.

چنین موانعی برای ورود و خروج از چین وجود دارد. حتی برای بیشتر مردم تلاش برای جابجایی پول بین چین و دیگر کشورها می‌تواند ناامید کننده‌تر نیز باشد. برای سال‌های زیادی محصولات بیمه‌ای که در هنگ‌کنگ فروخته می‌شدند، بازار تجارت را داغ کرده بود. تجارتی که به موجب آن مشتریان ثروتمند از کشور چین با استفاده از کارت‌های اعتباری چینی، بیمه نامه‌هایی به ارزش صدها هزار دلار خریداری می‌کردند تا بعدا آنها را با دلار هنگ کنگ نقد کنند. قانونگذاران چین به دنبال تغییر این طرح‌ها بودند چراکه خروج سرمایه از کشور می‌ترسیدند.

با این وجود، آن‌ها همچنین تقاضای واقعی سرمایه‌گذاری در خارج از کشور را نیز درک کرده‌اند. بنابراین یک‌سری اصلاحات در ۲ دهه گذشته برای ساخت یک رژیم تحت نظارت دقیق برای سرمایه‌گذاری‌های فرامرزی راه‌اندازی شده‌است که اغلب برای سرمایه گذاران سازمانی ارائه می‌شود. «استوک کانکت»، راهکاری بود که از سال ۲۰۱۴ به سرمایه گذاران چینی اجازه خرید سهام در هنگ‌کنگ را داده‌ و کمک کرد تا این کشور در ژانویه بهترین عملکرد را در بازار جهانی سهام داشته باشد.

پول از کشور اصلی به سهامی مانند «اسمیک» سهام بزرگترین شرکت سازنده تراشه چین و «چاینا موبایل» به عنوان بزرگ‌ترین اپراتور چین واریز می‌شود که از لیست بورس اوراق بهادار نیویورک یا از برخی شاخص‌های «msci» حذف شده‌اند. شاخص جهانی msci  بر اساس ارزش سهام ۱۶۵۵ شرکت در ۲۳ کشور دنیا محاسبه می‌شود به این صورت که میزان بازدهی سالانه شرکت‌های این ۲۳ کشور را بررسی می کنند و براساس آن اگر شاخص مجموع آنها نزولی بود شاخص بازار جهانی مثل فارکس هم نزولی می‌شود و اگر صعودی باشد، شاخص بازار جهانی هم صعودی خواهد شد. پس می‌توان نتیجه گرفت که اقتصاد دنیا زیر مجموعه این شاخص است. طبق این راهکار معاملات خرید از شانگهای به هنگ‌کنگ در ژانویه به ۵۵ میلیارد دلار رسید که نسبت به دسامبر ۱۵۵ درصد افزایش داشت. سرمایه‌گذاران خرده‌فروشی چین نقش بسزایی در این افزایش داشتند.

در هفته‌های آینده تنظیم کنندگان سیاست‌ها در هنگ کنگ و چین با یک کانال سرمایه‌گذاری به نام «ولس منیجمنت کانکت» گام دیگری در مسیر این گشایش‌ها برمی‌دارند. این امر به افراد ثروتمند اجازه می‌دهد تا محصولات زیادی را در هنگ کنگ بخرند و دنیای جدیدی از دارایی را به روی افراد واجد شرایط باز کنند. اما دقیقا مانند عبور از پل یاد شده، جزئیات فنی طرح سنگین است.

به عنوان نمونه، این طرح فقط برای افرادی که در منطقه خلیج بزرگ، منطقه‌ای با حدود ۷۲ میلیون نفر جمعیت در هنگ کنگ، ماکائو و بسیاری از استان گوانگدونگ چین زندگی می‌کنند، باز خواهد بود. برای استفاده از این کانال، سرمایه گذاران باید یک حساب بانکی در چین افتتاح کنند و سپس به هنگ کنگ سفر کنند تا شخصا یک حساب جداگانه باز کنند. این یک کار دشوار در زمان شیوع بیماری همه‌گیر کووید ۱۹ است. از طرفی سرمایه‌گذاری مبلغ یک میلیون یوان (۱۵۵ هزار دلار) در سال برای مشاغل ثروتمند چین بسیار محدود و ناچیز خواهد بود.

در برنامه کلی قرار است این قانون به ۱۵۰ میلیارد یوان (۲۳ میلیارد دلار) در سال محدود شود. مبلغی که در کنار ذخایر ارز خارجی چین یک قطره در اقیانوس محسوب می‌شود.

پایان/