به گزارش تحریریه، بر پایه آمار اعلامی مسئولان شرکت ملی مس، جایگاه کشورمان در زمینه ذخایر مس در سطح جهانی، هفتم است. لذا توقع شنونده و خواننده این آمار، جایگاهی مشابه در بازار تجارت جهانی مس برای ایران و درآمدی سرشار ناشی از این جایگاه رفیع،  برای کشورمان است. البته این در حالی است که ایران عزیز ما، تنها 0.25 درصد از سهم بازار جهانی مس را به خود اختصاص داده و حتی توان رقابت با همسایه ای چون ترکیه را ندارد!

اما داستان صنعت مس ایران و مدیرانش به همین جا ختم نشده است. مدیرانی که با اعتماد به نفسی مثال زدنی، نه تنها بابت جایگاه نامطلوب صنعت مس ایران در سطح جهانی، هیچ گاه احساس شرمندگی نداشته؛ بلکه با طلبکاری به مصاحبه های سفارش با برخی از رسانه ها و اعلام آمارهای اکتشاف ذخایر جدید مس مشغول هستند. این در حالی است که وجود ذخایر عظیم مس در یک کشور نه به علت  توانایی مدیران آن محدوده سیاسی و جغرافیایی، بلکه به دلیل مزیت های خدادادی کشور مذکور است!

لذا «تحریریه» در راستای تاباندن نور شفافیت و حقیقت بر تاریکخانه صنعت مس ایران و به خصوص فعالیت های شرکت ملی مس، با تعدادی از صاحب نظران به گفتگوی اختصاصی پرداخته است:

در این نوبت، خبرنگار «تحریریه» به گفتگو با سرکار خانم «فریال مستوفی»، عضو هیات نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی تهران، نشسته است:

فریال مستوفی در ابتدا با اشاره به منابع سرشار مس ایران، بیان داشت: ایران بر روی کمربند زایشی مس قرار دارد و بنابراین از لحاظ منابع و معادن مس، دارای جایگاه بسیار خوبی است. نکته مهم دیگر عیار و خلوص بسیار مناسب مس ایران بوده که یک موهبت خدادادی برای کشور ماست. همه آنچه ذکر گردید؛ هدایای خدادادی بوده و ما برای وجود یا عدم وجود آن در سرزمینمان، زحمتی متقبل نشده ایم.

این فعال باسابقه صنعت و معدن کشور، در ادامه سخنان خود، با اشاره به ظرفیت های فراوان مغفول مانده ایران، افزود: نگاهی به جایگاه مس کشورمان در سطح بین المللی و سهم اندک از بازارهای جهانی مس برای ایران، ثابت کننده وجود مشکل مدیریت در کشور ماست. البته این مشکل در بسیاری از عرصه های گوناگون کشورمان، قابل مشاهده و ردیابی است. همچنین تاکنون ما برنامه ریزی صحیحی جهت استفاده از پتانسیل بالای ایران در صنعت مس انجام نداده ایم. البته آثار بی برنامگی در بسیاری از بخش های دیگر کشور نیز به خوبی خود را نشان داده است. ایران ما در زمینه های گوناگونی دارای پتانسیل های بالا و البته مغفول مانده است. به عنوان مثال ما دارای ذخایر عظیم نفت و گاز و همچنین 68 ماده معدنی هستیم. اما تاکنون موفق به کسب جایگاهی که شایسته کشورمان در سطح جهانی است؛ نشده ایم. بنابراین ما کشوری ثروتمند بوده و اینکه تاکنون نتوانسته ایم از ظرفیت های خودمان استفاده بهینه نماییم؛ باعث تاسف و شرمساری است. به بیان ساده تر، با این منابع عظیم ثروت ایران، وجود افرادی در کشورمان که زیر خط فقر هستند و زندگی آن ها به سختی در حال گذران بوده؛ ابدا قابل قبول نیست.

وی در پایان با اشاره به عدم مدیریت صحیح و فقدان برنامه ریزی در کشور، افزود: معتقدم که برنامه ریزی جامع کشور در زمینه اقتصاد، صنعت، تولید و بسیاری از زمینه ها دارای مشکلات فراوانی است. بدون شک در زمینه صنعت مس نیز ما دارای مشکل بزرگی به نام عدم برنامه ریزی صحیح و بلندمدت هستیم. از سوی دیگر سهم تحریم ها در ضربه به صنایعی چون مس، قابل انکار نیست. اما بدون شک سهم تحریم های داخلی یا همان خودتحریمی در عدم توسعه این صنعت بسیار فراتر از سهم تحریم هاست. به عنوان مثال، در کشور ایران هنوز یک آمایش سرزمینی صحیح و کامل انجام نشده است. همچنین مقصر خالی بودن صندوق ذخیره ارزی (صندوق توسعه ملی) کشور، در اصل خودمان هستیم. چرا که در روزهایی که درآمدهای سرشار نفتی داشتیم؛ الگوهایی چون نروژ پیش روی ما بود. کشوری که با ذخیره منابع ارزی حاصل از فروش نفت و گاز، صندوق ذخیره ارزی خود را پر و از آن منابع برای سرمایه گذاری برای آینده در جهت توسعه صنایع نروژ استفاده خواهد نمود. اما ما درآمدهای نفتی خود را برای بودجه جاری مصرف نموده و متاسفانه از توسعه متوازن صنایع فراوانی از جمله مس غافل شدیم. این مسئله خود نمونه دیگری از بی برنامگی حاکم بر اقتصاد و صنعت ایران است. در مجموع، معتقدم که صنایع ایران از جمله مس، دارای دو مشکل عدم مدیریت توانمند و فقدان برنامه ریزی صحیح هستند.