به گزارش تحریریه، بازار بورس تهران وضعیت بی ثباتی دارد و ریززش بازار و از دست رفتن سرمایه سهامداران خرد باعث شکل گیری اعتراض های زیادی در جلوی ساختمان بورس و فضای شبکه های اجتماعی شده است.

میز بازار تحریریه نخستین رسانه ای بود که از اردیبهشت ماه سال جای سقوط بازار و از دست رفتن سرمایه های مردم را پیش بینی کرد و در دوره ای که حسن روحانی رئیس جمهوری و علی آقامحمدی عضو تشخیص مصلحت نظام مردم را به حضور در بازار بورس دعوت می کردند؛ نسبت به ابرحباب شکل گرفته در بازار هشدار داد و افشا کرد که رشد حباب گونه بازار با نقش آفرینی بانک مرکزی و بانک های خصوصی در حال مهندسی شدن است.

سقوط بازار از شهریور ماه آغاز شد و در پاییز شدت گرفت و پس از احیا در دو ماه اخیر شاهد سقوط مجدد بازار هستیم، اما این سقوط تا کجا ادامه دارد و سهامداران در چنین وضعیتی باید چه کنند؟

سقوط بازار تا رسیدن شاخص به زیر یک میلیون واحد و اعدادی مانند 900 هزار واحد ادامه می یابد و دولت به دلایل مختلف برای حفظ بازار مداخله نمی کند. بانک مرکزی تا انتخابات سال 1400 ماشین چاپ پول را خاموش کرده و شواهدی که نشان دهد حزب کارگزاران به عنوان خاستگاه عبدالناصر همتی تمایل به ایجاد جو مثبت انتخاباتی در آستانه انتخابات ریاست جمهوری داشته باشد، وجود ندارد. به همین دلیل عقب نشینی شاخص کل ادامه می یابد.

کاهش قیمت دلار هم باعث می شود تا شرکتهای رانتی خصولتی متکلی به صادرات کالاهای پیش پا افتاده و بدون فرآوری مانند فولاد، پتروشیمی، مس، روی و ... کاهش از سود(و نه زیان) را تجربه کنند و شدت سقوط شاخص را افزایش دهند.

پس از تخلیه حباب ایجاد شده در بهمن ماه سال جاری، بازار به ثبات رسیده و شرکت های سودده بر مبنای عملکرد درونی در مرکز توجه قرار گرفته و عرصه بازار شفاف می شود. ضمن اینکه دوره مناسبی برای ورود به بازار و خریدن در قیمت های پایین هم هست و انتظار می رود حقوقی های متصل به رانت اطلاعات و قدرت هم از این فرصت استفاده کنند.

چه باید کرد؟

در چنین وضعیتی حضور در بازار سرمایه به معنای زیان محض نیست و همچنانکه سرمایه گذاران در بازارهای موازی مانند مسکن، طلا، سپرده گذاری در بانک و ... روی میان مدت و  بلندمدت حساب می کنند، در بازار سرمایه هم باید از حرکات هیجانی و کوتاه مدت پرهیز کرده و غیرعقلانی رفتار نکنند. زیرا هیجان جمعی باعث واقعیت یافتن سناریوهای بدبینانه احتمالی می شود.

خرید سهم هایی با توجیه بر مبنای سودآوری شرکتی و نه تحلیل های تکنیکال که دارای خطای زیادی است و صبر کردن حداقل به مدت یک سال باعث می شود نوسانات مقطعی جبران شده و سود معقولی نصیب سهامداران شود.

در حوزه حاکمیتی هم ضرورت هایی مهم و فوری وجود دارد. مجلس شورای اسلامی می بایست به موضوع بازار سرمایه ورود کرده و قانونگذاری جامع و به روزی در این حوزه داشته باشد.

ضمن اینکه تحقیق و تفحص از سازمان بورس، بانک مرکزی و نظام بانکی کشور یک ضرورت فوری است و تا زمانی که نظام پولی کشور مشمول قانونگذاری جامع ذیل قانون بانکداری اسلامی قرار نگیرد، شاهد چنین سیکل های مخربی در اقتصاد خواهیم بود.

به جرات می توان گفت که نظام بانکی ایرانی یکی از رهاترین نظام های بانکی دنیا است که بدون شک در بین 40 اقتصاد اول دنیا نمونه ندارد و بانک ها در تاریکخانه بدون نور قانون و نظارت؛ هرگونه که بخواهند خلق پول کرده و هرگونه دوست داشته باشند مصرف می کنند.

پایان/