به گزارش تحریریه، عدم اتمام قانون هدفمندسازی یارانه ها و اصرار بر سیاست های پوپولیستی مبنی بر رایگان کردن آب، برق و گاز همراه با سایر حامل های انرژی مانند بنزین و ... باعث بحرانی شدن اوضاع اقتصادی کشور شده است.

نیویورک تایمز در سال 2007 در مقاله ای نوشت که اگر ایران مصرف افسارگسیخته انرژی خود را مهار کند به ابرقدرت خاورمیانه تبدیل خواهد شد. با این حال تنها اتفاقی که در سالهای گذشته برای انجام این سیاست اصولی رقم خورد، و با فشار مجلس نهم متوقف گردید، قانون هدفمندسای یارانه ها بود.

هزینه آب، برق و گاز در سبد هزینه های خانوارهای ایرانی حتی به 5 درصد هم نمی رسد، اما با یک سیاست پوپولیستی، بخش های مختلفی در نظام با هم بسیج شده اند تا این هزینه ها کمتر هم بشود. قبض آب و برق 12 هزار تومانی حتی اگر به 24 هزار تومان رسیده و دو برابر هم شود اثر منفی بر رفاه مردم ندارد، اما نیروگاهها را از ورشکستگی نجات می دهد. در مورد شبکه آب هم این موضوع صحیح است. قیمت بنزین در ایران از قیمت آب آشامیدنی ارزانتر است و حتی با نرخ 3000 تومان هم عددی محسوب نمی شود. هیچ جای دنیا بنزین را لیتری 12 سنت عرضه نمی کنند.

شدت انرژی در ایران 6 برابر آلمان

مصرف روزانه گاز در ایران به اندازه مصرف روزانه گاز در کل اتحادیه اروپا؛ باوجود سردی شدید هوا؛ بوده و در صورت عدم اصلاح این روند زیانبار، انرژی اولیه مانند گاز طبیعی به جای مصرف در تولید، در بخش های غیرمولد و به صورت اسراف گونه در منازل مردم سوزانده خواهد شد.

چنانچه نمودار بالا نشان می دهد، شدت انرژی در ایران بیش از 6 برابر آلمان و بیشتر از کشورهای بزرگ و پیشرفته ای مانند روسیه، چین و آمریکا است و این فاصله در حال بیشتر شدن هم هست.

علی مبینی دهکردی، مدیرعامل شرکت بهینه‌سازی مصرف سوخت در این باره می گوید: توجه به روند مصرف انرژی در کشور در مقایسه با دیگر کشورها و میزان شدت انرژی ایران به شرح داده‌های مختلف، نشان‌دهنده ظرفیت صرفه‌جویی انرژی است. واقعیت این است که شاخص شدت مصرف انرژی در ایران بالاترین شاخص در سطح معیارهای جهانی است که ضرورت دارد نسبت به روند کاهشی آن تدابیر ویژه‌ای اتخاذ شود.

کارشناسان معتقدند که اظهارات این مقام مسئول در جستجو برای یافتن راه چاره، مانند اختراع دوباره چرخ است و تا زمانی که قیمتها اصلاح نشده و بر مصرف بیشتر یارانه بیشتر پرداخت نشود، اوضاع تغییر نخواهد کرد.

از 2008 تا 2018 شدت شاخص مصرف انرژی در جهان و اکثر این کشورها روند کاهشی داشته، در حالی که این شاخص در کشور ما با رشد همراه بوده است که به متوقف شدن سیاست مبنایی هدفمندسازی یارانه ها باز می گردد.

در ماههای اخیر تبلیغات زیادی درباره رایگان شدن آب، برق و گاز انجام شد که به نوعی تعمیق سیاست غلط در تشویق نابود کردن منابع انرژی کشور است. اکثر نیروگاههای برق کشور ورشکسته شده و دولت به دلیل ناچیز بودن قبوض برق؛ طلب های آنها را پرداخت نمی کند. با قیمت های کنونی، عملا آب، برق و گاز هم اکنون هم رایگاه هستند و با پول یک وعده پیتزا می توان هر 3 قبض را برای متوسط خانوارهای ایرانی پرداخت کرد.

با قیمتگذاری کنونی انرژی در ایران، هیچگونه تلاش برای استفاده از انرژی خورشیدی، بادی و ... چه در سطح خانگی و چه در سطح صنعتی منطقی نیست زیرا با هزینه 100 میلیونی برای خرید یک بسته پنل خورشیدی خانگی می توان بیش از 450 سال قبض برق پرداخت کرد.

پایان/