تهران - تحریریه - تحریم اقتصادی بر تغییرات ارزش پول ملی موثر است، اما آیا پول ملی پرقدرت الزاما برای اقتصاد یک کشور مزیت محسوب می شود؟

نمودار زیر به ترتیب ده واحد پولی قدرتمند جهان بر حسب ارزش برابری با دلار آمریکا را نشان می‌‌‌‌دهد. پول‌‌های چهار کشور عربی کویت، بحرین، عمان و اردن در جایگاه یکم تا چهارم قرار دارند.   در این که ارزش پول ملی سه کشور نخست به پشتوانه صادرات نفت بالا باشد، جای شگفتی نیست، اما اردن که نفتی صادر نمی‌کند و منابع کلان دیگری هم ندارد و حتی در مقاطعی نیازمند کمک‌های خارجی بوده و هست. بر خلاف اعتقاد رایج، بالا بودن ارزش پول ملی یک کشور فی نفسه نشانگر توسعه‌یافتگی اقتصادی نیست، اما می‌تواند سنجه‌ای برای رفاه و قدرت خرید بالای مردم آن کشور باشد، هر چند درکشورهای تک محصولی احیانا حاکی از "بیماری هلندی" نیز هست. فارغ از مزایا ومعایب بالا وپایین بودن ارزش پول یک کشور، آنچه بسیار مهم است، ثبات واحد پولی است؛ البته نه به معنای ثابت ماندن همیشگی قیمت. ریال دهه‌هاست که روند بی‌ثباتی را طی می‌کند و ارزش آن مستمرا کاهش یافته و به گرانی وتورم افسار گسیخته امروز منتهی شده است. حال پرسش این که اردنِ بی‌درآمد چگونه توانسته پول ملی ارزشمند وباثباتی داشته باشد، اما دولت ایران عاجز ازتحقق آن است. همه چیز به تحریم برنمی‌گردد. پایان/