تهران - تحریریه - احمد علیپور در یادداشتی به آسیب شناسی رویکرد اجتماعی مردم ایران در رسانه و شبکه های اجتماعی در خوش ندانستن شاد زیستن پرداخت.

ما ایرانیها با وجود خوبیهایمان یک اشکالات عمده ای در بخش شاد زندگی داریم. خاله زنکی زندگی کردن اصل آفت ماست .خاله زنکی نهادینه خانه های ما ایرانیهاست. فیلمهایمان بیشتر از تصویر حرف دارد. موسیقیمان بیشتر از آهنگ حرف دارد. آنوقت دریغ از یک خط کتاب که بخوانیم. دریغ از یک مطلب عمیق علمی که آنرا به تحقیق به سرانجام برسانیم فرقی هم بین درس خوانده و نخواده مان نیست. خاله زنکی ما را از رمانهای بی محتوایمان به مجلات زرد کشاند و از آنجا به روزنامه خوانی و از آن به تلگرام و واتس آپ و توییتر. خاله زنکی ما ما را از فیلمفارسی به سریالهای آبگوشتی کشاند. از دقی به دق دیگر از غمی به غم دیگر. مثل اینکه مرده دیگران از زنده شان عزیزتر است. مثل اینکه یک مومن یا حتی آدم خوب یک آدم مرده است. خاله زنکی مان باعث شده سوگ یکدیگر را بیش از شادی هم بپسندیم. این همه نگرانی از چشم و نظر گاهی نتیجه عدم دلپذیری شادی دیگران نزد خود ماست. به معنای دیگر حسادت خودمان ما را نگران حسادت دیگران کرده که نمیتوانیم شادی هم را ببینیم و این از نتایج خاله زنکی است. این وسط کافیست دستی از خارج ما این رشته دق مرگ خاله زنکی را پاره کند باز با همان نگرش چنان به آن دست آویزان میشویم که فقط یه خاله زنکی دیگر جایش را به قبلی داده است. اسمهای گذشته نفهمیهایمان جایش را به اسمهای جدید میدهد. غمبادهای جدید جای غمبادهای قدیم را میگیرد؛ و باز ما همانیم که بودیم. نه کتابخوان شده ایم نه عمیق فقط اسامی منطق الطیر و مثنوی و اخلاق ناصری جایشان را به کمدی الهی و مکبث و روح القوانین داده است. فقط عطار و مولوی و خواجه نصیر جایشان را به دانته و شکسپیر و منتسکیو داده نه یک بیت از آنها را خوانده بودیم نه یک سطر از اینها را. خلاصه خاله زنکی کنار تشت و رودخانه در حاله رختشویی و سبزی پاک کردن جایش را به خاله زنکی تلگرامی داده نه منابع خبرش معلومست نه دلایلی بر صحت و سقم آن داریم و فقط یک وجه مشترک دارد محصولی جز افزودن به اضطراب و نگرانی و دلشوره ‌و تلخی زندگی به کام هم ندارد و اگر کسی در این دایره دقمرگ شادبودن و القای شادی یا هر خبر خوشی را چه برای خود و چه دیگران ایجاد کند محکوم به تحقیر و دور انداخته شدن است. محض رضای خدا بیاییم برای همیشه با دور ریختن غمهای خاله زنکی شادی روشن بینی و خوش بینی و توکل به خدایی که در این نزدیکی است را جایگزین کنیم. دلم خوش است و به بانگ بلند می گویم که من نسیم حیات از پیاله میجویم پایان خبر/