به گزارش تحریریه، مرکز پژوهشی «نشنال اینترست» در واکنش به گزارش رسانه ها در مورد برتری سوخو-۵۷ نسبت به اف-۳۵ چنان وانمود کرد که سقوط پرشمار جنگنده های آمریکایی امری طبیعی است زیرا ادها دارد که بیش از ۱۰۰۰ فروند جنگنده اف-۳۵ به نیروهای نظامی ایالات متحده و متحدان و شرکای آن در سراسر جهان تحویل داده شده اما در مقایسه، کمتر از ۳۰ فروند سوخو-۵۷ تولید شده است.

این گزارش همچنین به انتقاد تند از ایلان ماسک، مالک ایکس (پلتفرم رسانه‌ اجتماعی که قبلاً به عنوان توییتر شناخته می‌شد) پرداخت که چرا گزارش ها در مورد برتری جنگنده روسی نسبت به همتای آمریکایی آن را منتشر می کند.

نشنال اینترست مدعی است کرملین به طور معمول از ایکس برای انتشار تبلیغات حامی روسیه استفاده کرده‌اند. به تازگی حساب رسمی اسپوتنیک بین‌المللی قابلیت‌های سوخو-۵۷ (با نام فِلون در گزارش ناتو) را تبلیغ کرد.

در ادامه گزارش آمده است:

از بحران استفاده نکنید

زمان‌بندی این ادعاها قابل توجه است. این پست‌ها یک روز پس از حادثه ناگوار مربوط به یک فروند اف-۳۵ نیروی هوایی ایالات متحده در پایگاه هوایی آیلسون منتشر شدند. ویدیوهایی که در رسانه‌های اجتماعی به طور گسترده پخش شدند، سقوط و انفجار این جنگنده را نشان می‌دادند.

همزمان با انتشار جزئیات مربوط به سقوط اف-۳۵، حساب اسپوتنیک یک سری پست منتشر و ادعای برتری سوخو-۵۷ را مطرح کرد. با این حال، به جای اشاره به مشکلات قابل توجه در جنگنده نسل پنجم رادارگریز لاکهید مارتین، این پست‌ها بیشتر به تبلیغ قابلیت‌های سوخو-۵۷ پرداختند.

حرف‌های تکراری

هیچ یک از ادعاهای مطرح‌شده درباره سوخو-۵۷ را نمی‌توان اطلاعات جدید یا عمیقی دانست، و بیشتر آن‌ها به نظر می‌رسید مستقیماً از برگه اطلاعات سوخو برداشته شده‌اند.

پست‌ها اینگونه آغاز شدند: چگونه سوخو-۵۷ روسیه از اف-۳۵ ایالات متحده پیشی می‌گیرد؟ سوخو-۵۷، جنگنده نسل پنجمی که ۱۵ سال پیش اولین پرواز خود را انجام داد، یک جنگنده پیشرفته و مرگبار است که از رقبای خارجی خود بهتر عمل می‌کند.

این پست‌ها اضافه کردند: سوخو-۵۷ عملکردهای یک هواپیمای حمله‌ای و یک جنگنده را ترکیب می‌کند، تقریباً برای رادارهای دشمن نامرئی و بسیار مانورپذیر است. سوخو-۵۷ دارای سقف پروازی ۲۰ کیلومتری، برد ۵۵۰۰ کیلومتری و حداکثر سرعت ۲۴۷۰ کیلومتر بر ساعت است."

همچنین ادعا شد: موشک R-۳۷M با برد طولانی به سوخو-۵۷ اجازه می‌دهد تا اهداف هوایی را در فاصله‌ای دو برابر اف-۳۵ مورد هدف قرار دهد. سوخو-۵۷ همچنین می‌تواند موشک منحصر به فرد کینژال (خنجر) هایپرسونیک را حمل کند که قادر است از هر دفاع هوایی دشمن عبور کند. سوخو-۵۷ مجهز به شش رادار است که مزیت قابل توجهی در آگاهی موقعیتی در مقایسه با اف-۳۵ ارائه می‌دهد."

اسپوتنیک در پایان پست‌های خود اعلام کرد: در نهایت، سوخو-۵۷ مجهز به سیستم منحصر به فرد ضدموشکی مادون قرمز جهت‌دار است که می‌تواند پرتوهای لیزری را برای کور کردن موشک‌های دشمن شلیک کند.

چند واقعیت

برای نگه داشتن جانب انصاف، باید گفت که لاکهید مارتین و سایر شرکت‌های هوافضای غربی نیز ویدیوهای تبلیغاتی از هواپیماهای خود در حال پرواز منتشر می‌کنند و قابلیت‌های آن‌ها را برجسته می‌سازند. اما پست‌های اسپوتنیک با یک سوال بسیار ساده شروع شد: «چگونه سوخو-۵۷ روسیه از اف-۳۵ ایالات متحده پیشی می‌گیرد؟»

هیچ شکی نیست که سوخو-۵۷ یک جنگنده "پیشرفته" و حتی "مرگبار" است. توانایی آن در حمل هر نوع تسلیحات آن را مرگبار می‌کند، در حالی که هر سامانه نظامی مدرنی را می‌توان "پیشرفته" توصیف کرد.

و در واقع، این جنگنده "عملکردهای مختلف" را ترکیب می‌کند—همان‌طور که اف-۳۵ و تمام جنگنده‌های چندمنظوره امروزی این کار را انجام می‌دهند.

اما ادعای اینکه «فِلون» از رقبای خارجی خود بهتر عمل می‌کند، کاملاً تبلیغاتی است. هیچ گزارش تأییدشده‌ای وجود ندارد که سوخو-۵۷ در نبردهای هوایی به کار گرفته شده باشد. در حالی که اف-۳۵ عمدتاً در حملات زمینی (مانند سوخو-۵۷) استفاده شده است، گزارش‌هایی وجود دارد که جنگنده‌های اف-۳۵ نیروی هوایی اسرائیل موشک‌های کروز شلیک‌شده توسط شبه‌نظامیان حوثی مورد حمایت ایران در یمن را سرنگون کرده‌اند.

برد بیشتر؟ شاید

تنها اطلاعات واقعی در این پست این است که موشک R-۳۷M برد بیشتری نسبت به موشک Raytheon AIM-۱۲۰D دارد که اف-۳۵ می‌تواند آن را حمل کند. با این حال، این ادعاها همچنان گمراه‌کننده هستند، زیرا این تسلیحات می‌توانند توسط سوخو-۳۵ (با نام Flanker-E در گزارش ناتو) و میگ-۳۱BM (با نام Foxhound در گزارش ناتو ) نیز حمل شوند.

همین موضوع در مورد Kh-۴۷M۲ Kinzhal (با نام AS-۲۴ Killjoy در گزارش ناتو) نیز صدق می‌کند، زیرا می‌تواند توسط بمب‌افکن توپولف ۲۲M۳ (با نام Backfire-C در گزارش ناتو )، جنگنده چندمنظوره میگ-۳۱K و جنگنده‌ بمب‌افکن سوخو-۳۴ (با نام Fullback در گزارش ناتو) حمل شود.

اما تحلیلگران غربی ادعاهای گذشته مبنی بر اینکه جنگنده روسی آگاهی موقعیتی بهتری دارد را رد کرده‌اند. اف-۳۵ مجهز به یک سیستم دیافراگم توزیع‌شده (DAS) است که شامل شبکه‌ای از دوربین‌ها می‌شود که به خلبان یک دید پانورامای زنده از محیط اطراف ارائه می‌دهد.

مسئله "سیستم‌های ضدموشکی مادون قرمز جهت‌دار" که قرار است موشک‌های دشمن را "کور" کند، حتی می‌تواند نشان‌دهنده این باشد که قابلیت رادارگریزی سوخو-۵۷ از اف-۳۵ پایین‌تر است.

به عبارت دیگر، اسپوتنیک نتوانست ادعای خود را ثابت کند، اما شاید این موضوع قابل پیش‌بینی بود.

دکتر «متیو اشمیت» استاد امنیت ملی در دانشگاه نیو هیون، مدعی است: سوخو-۵۷ در واقع یک جنگنده نسل آخر است. گاهی اوقات به آن جنگنده نسل ۴.۵ می‌گویند، عمدتاً به این دلیل که واقعاً رادارگریز نیست.

او به National Interest گفت: سطح مقطع راداری آن بسیار بزرگ‌تر از اف-۳۵ است و موتورهای آن در معرض دید قرار دارند. این نشان می‌دهد که صنایع هوافضای روسیه چقدر از فناوری چین عقب‌تر است.

این نکته اشمیت قابل توجه است، زیرا سوخو-۵۷ در پاییز گذشته هنگامی که در پانزدهمین نمایشگاه بین‌المللی هوانوردی و هوافضای چین ارائه شد، مورد انتقاد گسترده‌ای در رسانه‌های اجتماعی چین قرار گرفت.

اشمیت افزود: این برای مقامات روسیه شرم‌آور است، بنابراین هر زمان که یک جنگنده پیشرفته غربی سقوط می‌کند، آنها از این فرصت استفاده می‌کنند تا فناوری غرب را مسخره و فناوری خود را تقویت کنند. اما این مانند زورگویی در مدرسه است، هواپیماهای آنها به هیچ وجه به خوبی اف-۳۵ نیستند، و این واقعیت که یک اف-۳۵ سقوط کرده است، دلیلی بر پایین‌تر بودن فناوری آن نیست."

طبق گزارش، بیش از ۱۰۰۰ فروند اف-۳۵ به نیروهای نظامی ایالات متحده و متحدان و شرکای آن در سراسر جهان تحویل داده شده است. در مقایسه، کمتر از ۳۰ فروند سوخو-۵۷ در ۱۵ سال گذشته تولید شده است، و حتی با وجود ادعای روسیه مبنی بر رسیدن برنامه به مرحله تولید انبوه، تعداد آن‌ها افزایش نیافته است.

در نهایت، همان‌طور که مایا کارلین پیش‌ از این در The National Interest نوشت: صرف نظر از قابلیت‌های واقعی سوخو، تعداد بسیار کمی از این هواپیماها تولید شده‌اند تا بتوانند تهدید جدی برای ایالات متحده یا ناوگان اف-۳۵ آن ایجاد کنند."

پایان/