«مرتضی میری» عضو هیئت مدیره اتحادیه تولیدکنندگان و صادرکنندگان فرش دستبافت در گفت و گو با تحریریه در خصوص خطر کاهش شدید صادرات و از دست رفتن بازار فرش دستبافت ایرانی به دلیل برخی سیاست های دولت گفت: یکی از مهمترین دلایل خطر از دست رفتن یا کاهش شدید صادرات فرش ایرانی را می توان به اثرات سیاست گذاری های غلط دولت در این بخش با توجیهاتی مثل محدودیت ارزی و پیمان سپاری ارزی عنوان کرد.

وی در این باره خاطرنشان کرد: دولت به جای اینکه طرح و سیاست های اشتباه را حذف کند و طرح و برنامه هایی در راستای توسعه صادرات کشور در دستور کار قرار دهد متاسفانه با بهانه گیری روی موضوعاتی تاکید می کند که اصلا به نفع اقتصاد کشور درحوزه تولید و صادرات نیست.

وی با اشاره به برخی سیاست های غلطی که بازار فرش دستبافت را متاثر کرده است، عنوان داشت: در قانون بودجه سال گذشته، بند «ک» تبصره ۹ قانون بودجه، بندی که پیمان سپاری فرش و صنایع دستی را تا حد ارزش مواد اولیه کاهش داد تصویب شد. با اینکه در جداول مربوط به صادرات فرش این بند از خرداد ماه گنجانده شد اما اجرایی شدن و ابلاغ این بند به وزارتخانه های مربوطه مثل وزارت صمت و گردشگری کار را تا بهمن ماه به تعویق انداخت.

مرتضی میری فعال حوزه فرش دستبافت افزود: در حالی که امیدوار بودیم وزارتخانه های مربوطه در راستای تحقق شعار جهش تولید و افزایش صادرات در این موضوع دست به کار شوند و زمینه های لازم برای صادرات فرش ایرانی را فراهم کنند اما متاسفانه این مسائل به دلایلی بخصوص مساله ارزی ماه ها اجرا نشد و مانع افزایش صادرات فرش ایرانی گردید. این در حالی است که علی رغم وجود تحریم ها فرش ایرانی همچنان خواهان و خریداران خاص خود را در دنیا بخصوص در ایالات متحده دارد.

عضو هیئت مدیره اتحادیه تولید کنندگان و صادر کنندگان فرش دستبافت در خصوص چالش های تامین مواد اولیه فرش دستبافت ایرانی نیز اظهار داشت: بخش قابل توجهی از مواد اولیه فرش دستباف ایرانی در داخل از پشم گوسفندهای ایرانی تهیه می‌شود که رنگ های بسیار طبیعی دارند؛ البته به غیر از نیل، بقیه مواد در داخل کشور تهیه می‌شود و بخشی از آنها هم که فرش‌های شهری باف گرانقیمت را تشکیل می‌دهند مثل فرش‌های قم، از ابریشم وارداتی و رنگ‌های شیمیایی وارداتی استفاده می کنند؛ در کل بخشی از این مواد وارداتی است.

وی اضافه کرد: به دلیل تعرفه های بالا تولید کنندگان این مدل فرش های دستبافت با مشکلات جدی رو به رو هستند؛ علی رغم اینکه 1 دلار ارز نیمایی و ترجیحی به این حوزه تخصیص نیافته و هیچ امتیاز ارزی دیگری هم به تولید کننده و صادر کننده فرش دستبافت داده نشده اما به دلیل گران تمام شدن نرخ ابریشم چینی که با کیفیت‌ترین ابریشم به شمار می رود، وارد کنندگان و تولید کنندگان ایرانی نمی‌توانند از آن استفاده کنند و به همین دلیل به سمت واردات ابریشم ازبکستان رفته اند که مرغوبیت ابریشم چین را ندارد؛ بنابراین در این بخش دچار کاهش کیفیت شده ایم.

تکرار اتفاق چای دبش در صنعت فرش

میری با بیان این موضوع که به دلیل سیاست های غلط صادرات پشم ایرانی امتیاز فرش دستبافت ایرانی به خطر افتاده است، گفت: نکته حائز اهمیت دیگر در زمینه مواد اولیه، وجود خطرات و تبعات آزادسازی صادرات پشم ایرانی، ابریشم، پیله ابریشم و نخ ابریشم است که تقریباً دو ماه پیش توسط گمرک انجام شد. بی تردید یکی از امتیازات فرش دستبافت ما وجود پشم مرغوب ایرانی است که کشورهای همسایه و رقیب تا کنون چنین پشمی نداشته اند اما در صورتی که اجازه صادرات این ماده داده شود -که داده شده است- در واقع با دست خود امتیاز فرش دستبافت مان را به افغانستان و کشورهای همسایه تقدیم کرده ایم.

وی تصریح کرد: با توجه به اینکه ابریشم داخلی از نظر کمی و کیفی پاسخگوی نیاز تولید کنندگان فرش دستباف در قم و اصفهان که بیشترین میزان مصرف آن را دارند نیست، صادرات ابریشم مفهومی ندارد به جز اینکه اتفاقاتی مثل چای دبش تکرار شود، چرا که ابریشم داخلی صادر می شود و سپس با تعرفه بیشتر به عنوان ابریشم خارجی وارد کشور می شود.

عضو هیئت مدیره اتحادیه تولید کنندگان و صادر کنندگان فرش ایرانی در پایان یادآور شد: علی رغم اینکه موافق آزادسازی اقتصاد هستم اما به نظر می‌رسد گمرک در این زمینه خطا کرده و آزادسازی صادرات پشم ایرانی در نهایت به فروش و صادرات فرش ایرانی آسیب بسیار جدی را وارد می‌کند.

پایان/