به گزارش تحریریه، تارنمای «عربیپست» طی مقالهای به قلم «فاضل_المناصفه» به موضوع روابط سوریه و رژیمسعودی پرداخت.
این تارنما با اشاره به سفر مقامات عربی به سوریه تحت عنوان «همبستگی اعراب با سوریه»، تأکید کرد این سفرها نشان میدهد کشورهای عربی برنامهای برای سوریه دارند.
نویسنده افزود آنچه این انگاره را تقویت میکند، نکتهی مهمی است که تارنمای فرانسوی «اینتلیجنس_آنلاین» از آن پرده برداشت. این رسانه مدعی شد تلاشهایی برای برقراری روابط بین سوریه و رژیمسعودی در حال انجام است؛ بهویژه اینکه سوریه در حال فراهم کردن مقدمات سفر وزیر خارجهی رژیمسعودی به دمشق در روزهای پیش رو است.
نگارنده سپس تأکید کرد ممکن است این سفر اعلام برقراری مجدد روابط سیاسی (دیپلماتیک) بین سوریه و رژیمسعودی بهطور رسمی باشد. همچنین نشاندهندهی این باشد که رژیمسعودی با بازگشت سوریه به میان اعراب موافقت کرده. بااینحال، سؤال اینجاست که نقش ایران دراینبین چیست؟
طبق این مقاله، بحث در مورد برقراری روابط رژیمسعودی با سوریه بعد از زلزلهی_سوریه مطرح نشده؛ بلکه پیشتر نیز صحبتهای زیادی در مورد آن شده بود. اظهارات وزیر خارجهی رژیمسعودی در نشست_امنیتی_مونیخ نشانهای مهم بود که میزان تمایل آن به برقراری رابطه با سوریه را نشان میداد.
از منظر نویسنده، روابط نزدیک روسیه و رژیمسعودی که به بهای اختلافات عمیق آلسعود با رژیم آمریکا و موضعگیری واشنگتن در قبال اتفاقات یمن تمام شد، رژیمسعودی را وادار کرده که بهسمت گشودن فصلی جدید از روابط با سوریه حرکت کند.
این امر بهمنزلهی چالشی آشکار برای طرح آمریکا در منطقه است و پیامی آشکار دارد مبنی بر اینکه رژیمسعودی تصمیم گرفته وارد اردوگاه روسیه شود. نزدیک شدن رژیمسعودی به سوریه نشانهی روشنی است بر اینکه اختلافات ریاض با واشنگتن ادامه دارد و رژیمسعودی روسیه را بهعنوان شریک جدید خود انتخاب کرده.
این تارنمای قطری خاطرنشان کرد رژیمسعودی برای نزدیک شدن به سوریه با موانع بزرگی روبهرو است. یکی از این موانع، تصور ریاض از راهحل سیاسی در سوریه و لزوم اجرای قطعنامهی ۲۲۵۴ شورای امنیت سازمانملل است.
این قطعنامه بهدنبال دستیابی به راهحل سیاسی دایم در سوریه از طریق باز کردن راه برای نظام_چندحزبی واقعی در این کشور است تا به تغییر_نظام حاکم منجر شود. این امر نیازمند بازنگری است؛ زیرا دولت «بشار_اسد» با کسی که خواهان رفتن اوست، دست دوستی نمیدهد.
مشکل دیگر آن است که ایران یکی از طرف های این معادله است و نفوذش از عراق شروع میشود و از طریق سوریه تا لبنان ادامه مییابد. اینجاست که رژیمسعودی شرطی سخت برای «بشار اسد» میگذارد.
سوریه باید بهمنظور تسهیل نزدیک شدنش به محیط عربی و نشستن دوباره بر صندلی خود در نشست آتی «اتحادیهی عرب» که در ریاض برگزار خواهد شد، از جمهوری اسلامی ایران فاصله بگیرد.
نگارنده تصریح کرد بعید است سوریه با پیشنهاد رژیمسعودی که به ضرر ائتلافش با ایران است، موافقت کند؛ بهویژه اینکه بازگشت به «اتحادیهی عرب» چندان «بشار اسد» را وسوسه نمیکند.
از دیدگاه دمشق تا زمانی که «اتحادیهی عرب» در تصمیمگیریهای بینالمللی نقش مؤثری ندارد، این اتفاق به از بین بردن انزوای سوریه و لغو مجموعه تحریم بینالمللی علیه این کشور کمکی نمیکند. افزون بر اینکه برخی کشورهای عربی بدون اینکه نیازی به اقدام مشترک اعراب باشد، حاضر به پذیرش سوریهاند.
دستیابی دمشق و ریاض به راهحلی میانه نیز بعید است؛ مگر اینکه تهران با دادن امتیازهایی در طرح کنونی خود در لبنان، به نفع «بشار اسد» عمل کند. بنابراین، احتمال نزدیکی سوریه و رژیمسعودی همچنان ضعیف است؛ مگر اینکه جمهوریاسلامی نظر دیگری در این مسأله داشته باشد؛ چراکه در تهران در مورد سیاستخارجی سوریه بحث میشود!
منبع: کانال «اخبار راهبردی»
پایان/
نظر شما