می گویند تاریخ تکرار می شود یکبار تراژیک و یک بار کمدی. داستان تحریم های غرب علیه ایران هم این بار به گونه ای متفاوت در مورد خود غربی ها در حال رخ دادن است اما این کشورها فریاد می زنند و شیون می کنند؛ گویی از دیگر کشورها طلبکار هستند، انگار جهان وظیفه حمایت از آن ها را دارد.

اکنون اروپا و آمریکا روسیه را متهم می کنند که چرا از نفت به عنوان اسلحه استفاده می نماید. همچنین غرب با زبان بی زبانی به خاطر مشکل زمستانه اروپایی ها، به ایران اصرار می کند توافق هسته ای را امضا کند تا بازار نفت از تلاطم بیفتد و شهروندان آمریکا و اروپا پول کمتری پرداخت کنند و برای دولت هایشان دردسر ایجاد نکنند.

اروپایی ها اما تا پیش از این در زمینه اجرای رژیم تحریمی علیه ایران دوشادوش کاخ سفید حرکت می کردند. آن ها از اهرم فشار محدودیت نفت، غذا و فناوری و حتی دارو برای به زانو درآوردن ایران استفاده کردند، و به هیچ عنوان به روی خود نیاوردند که همه این اقلام غیرنظامی هستند و نباید در بازی سیاسی به عنوان اسحه ای برای شکست دشمن و علیه شهروندان غیرنظامی استفاده شوند.

شاهد دوره ای هستیم که کشورهای غربی روسیه را متهم می کنند ابزار انرژی (نفت و گاز) را سیاسی کرده و از آن ها به عنوان سلاح علیه اروپا استفاده می کند اما نمی گویند دارو، غذا، خودرو و نفت در مورد مردم ایران هم نباید سیاسی شود. این نشان از استاندارد دوگانه غرب دارد که در دوره وقوع سختی برای اروپایی ها مطرح می شود.

همه این مسائل در حالی رخ داده است که از حدود ۴۰ سال قبل، ابتدا آمریکا و سپس اروپا از همین ابزار انرژی علیه ایران استفاده کرده اند. از سال های نخست بعد از انقلاب اسلامی روسای جمهوری و دولت های مختلف آمریکا، به دلیل وابستگی شدید ایران به فروش نفت، از انرژی به عنوان ابزار تسلیحاتی خود برای به زانو درآوردن کشورمان استفاده کردند. ممنوعیت همکاری نفتی با ایران، توقف سرمایه گذاری شرکت های آمریکایی و اروپایی در ایران، قطع بیمه نفتکش ها، ایجاد محدودیت شدید برای فروش نفت و محصولات پالایشگاهی ایران و تهدید مشتریان ایران در مورد خرید نفت و گاز از ایران تنها نمونه ای از اقداماتی است که در آن دولت های غربی به صورت آشکار نفت و انرژی را به یک سلاح تبدیل کردند تا راه های تنفس یک ملت را ببندند.

آن ها بعدها پیشرفت کردند و حتی بخش های غذا، کشاورزی، خودرو و حتی داروهای مورد نیاز مردم کشورمان را تحریم کردند و هنوز از ارائه آن خودداری می کنند.

در حالی که غرب استفاده تسلیحاتی از دارو را علیه ایران غیرانسانی نمی داند، اکنون که یک قدرت بزرگ از طریق نفت و گاز، اروپا را در تگنا قرار داده است دولتمردان آن ها از آلمان و فرانسه تا انگلیس و حتی آمریکا شیون به پا می کنند کار مسکو درست نیست و انرژی نباید سیاسی باشد. در واقع کرملین غرب تا این مرحله غرب را با انرژی به زانو در آورده است.

همانطور که ایران توانست ۴۰ سال در مقابل تحریم ها دوام بیاورد و هر سال قدرتمندتر از قبل شد به طور قطع روسیه که دارای اهرم های قدرت بیشتر و مهمی است نیز می تواند از این شرایط خود را خارج کند. نمونه موفقیت های کاخ کرملین را در بی تاثیر بودن تحریم ها شاهد هستیم که روبل به بالاترین سطح ارزش خود در چند سال اخیر رسیده است؛ روسیه برای فروش نفت و گاز مشتریان جدیدی را پیدا کرده است و مهمتر آنکه ائتلاف ضدغربی را در قالب بریکس و سازمان شانگهای تقویت و تکمیل می کند.

پایان/