به گزارش تحریریه، به نقل از یورونیوز، اظهار نظر جدید مقامهای روسی نشان میدهد که مسکو دستکم تا شش سال دیگر به همکاری فضایی خود با ایالات متحده ادامه خواهد داد. پیشتر یوری بوریسف، مدیر کل تازه منصوب شده آژانس فضایی روسیه به ناسا اعلام کرده بود که مسکو قصد دارد پس از سال ۲۰۲۴ به شراکت با آمریکا در ایستگاه فضایی بینالمللی پایان و به بیش از دو دهه همکاری دو کشور در این عرصه خاتمه دهد.
با این حال حالا کتی لودرز، رئیس عملیات فضایی ناسا در گفتگو با خبرگزاری رویترز گفته که مقامهای روسی اعلام کردهاند که روند پایان همکاری طرفین دیرتر از زمان اعلام شده پایان مییابد. روسها در تلاش هستند تا یک پایگاه فضایی مختص خود به نام ROSS را راهاندازی کنند.
لودرز همچنین تاکید کرد که ناسا هیچ نشانهای مبنی بر اینکه سطح همکاری میان دو کشور تغییر کرده، مشاهده نمیکند.
ایستگاه فضایی، یک آزمایشگاه علمی به اندازه یک زمین فوتبال و در مداری حدود ۴۰۰ کیلومتری بالای زمین است که در بیش از دو دهه اخیر آمریکا و روسیه بوده به طور مداوم در مدیریت و استفاده از آن مشارکت کردند و کشورهای دیگری چون ژاپن و کانادا و ۱۱ کشور اروپایی نیز در آن حضور داشتهاند.
همکاری آمریکا و روسیه در عرصه فضایی یکی از آخرین نقاط مشترک دو کشور بعد از حمله روسیه به اوکراین به شمار میرود. درگیریهای اوکراین روابط میان آژانس فضایی اروپا و سازمان فضایی روسیه را متشنج کرده است.
ناسا میگوید هنوز توافق رسمی برای تمدید مشارکت برای حضور روسیه در ایستگاه فضایی بینالمللی بعد از سال ۲۰۲۴ حاصل نشده است. قرار است سازمان فضایی روسیه، آژانس فضایی اروپا و ناسا در طول نشست دو روزهای که روز جمعه ۲۹ ژوئیه برگزار میشود در خصوص چشمانداز تمدید حضور در این پایگاه فضایی تا سال ۲۰۳۰ بحث و گفتگو کنند.
سازمان فضایی روسیه روز چهارشنبه به نقل از ولادیمر سولویوف، مدیر بخش روسی ایستگاه فضایی گفته بود که مسکو تا زمانی که پایگاه فضایی خود راهاندازی شود در ایستگاه کنونی حضور خواهد داشت. سولویوف گفته بود که انتظار میرود ایستگاه ROSS در سال ۲۰۲۸ به صورت کامل در مدار زمین قرار گیرد.
آقای سولویوف همچنین با اشاره به اینکه روسیه حتما باید به حضور خود در پایگاه فضای بینالمللی ادامه دهد تاکید کرد این حضور تا زمان استقرار و فعالیت کامل ایستگاه ROSS باید ادامه یابد چرا که به باور او توقف چند ساله پروازهای فضانوردان روس میتوانند مشکلات بسیار زیادی برای بازگشت به حالت پیشین پدید آورد.
بخشهای آمریکایی و روسی ایستگاه فضایی عمدا به گونهای ساخته شدهاند که در هم تنیده و از نظر فنی به یکدیگر وابسته باشند. این اقدام بدین منظور صورت گرفته تا یکی از طرفین نتواند به صورت یکطرفه طرف دیگر را کنار بگذارد. در نقطه مقابل هم عقبنشینی ناگهانی روسیه از همکاری در ایستگاه فضایی بینالمللی میتواند برنامههای پرواز فضایی انسانی به فضا را که از سوی ناسا دنبال میشود، مختل کند.
ایستگاه فضایی بینالمللی در سال ۱۹۹۸ و با همکاری مشترک آمریکا و روسیه به بهرهبرداری رسید. از زمانی که شاتل فضایی آمریکا بازنشسته شد، ایستگاه فضایی بینالمللی به سیستمهای روسی برای تقویت دورهای برای حفظ مدار خود در ارتفاع متکی بوده است. آمریکا اخیرا در تلاش بوده تا بتواند این امر را با دستیابی به به یک سیستم محرکه مستقل از طریق فضاپیمای سیگنوس محقق کند. اما اجرایی شدن این کار نیازمند زمان است. ضمن اینکه ارتفاع تنها بخشی از ماجرا است و جهتگیری فضاپیما هم برای ادامه فعالیت ایستگاه فضایی بینالمللی ضروری است.
جاناتان مک داول، اخترشناس در این خصوص میگوید که سیگنوس از این توانایی برخوردار نیست که ایستگاه را در جهت درست نگه دارد.
بر این اساس اگر روسها از ایستگاه بینالمللی فضایی خارج شوند آمریکا باید برای رفع این مشکل به دنبال راهحلهای دائمیتر و مطمئنتری باشد.
ناسا تلاش میکند خود را برای چنین شرایطی آماده کند، اما ناظران بر این باورند که این روند چندان آسان نخواهد بود. برخی معتقدند که خروج روسیه میتواند فرصتهای خوبی برای بخش خصوصی ایجاد کند اما مک داول چندان در این خصوص مطمئن نیست. او میگوید: «شاید این اقدام درستی نباشد که آمریکا برای نجات ایستگاه فضایی بیش از اندازه تلاش کند. شاید بهتر باشد که خروج روسیه را بهانه بگیرند و به این پروژه پایان دهند.»
پایان/
نظر شما