تهران - تحریریه - دکتر حسن سبحانی در مطلبی از اصل شدن موضوع منتخب شورای شهر یزد و غفلت از مسائل مهم کشور انتقاد کرد.

وقتی موضوع بودن و یا نبودن منتخبی در شورای یک شهر، بخشی از کلام هفتگی مسئولان قوای سه گانه کشور را بخود اختصاص می دهد و طبیعی است در چنین وضعیتی ، دیگر تقریبا کسی از نهاد ها و مجامع و ...کشور نمی ماند که در موضوع وارد نشده و حکم صادر نکند (چرا که احساس می کند ممکن است از قافله نتایج احتمالی عقب بماند). ناظر بی طرف از یک طرف خوشحال می شود که رعایت حقوق مردم در کشور آنقدر اهمیت دارد که موضوعی در این حد و اندازه ، تقریبا به مساله اصلی کشورتبدیل می شود اما وقتی همان ناظر می بیند در ده ها و صد ها موضوع مهم دیگر کشور از قبیل هزینه شدن ناکارآمد درآمد های چند صد میلیاردی بودجه، تهدیدات ناشی از بی آبی، نحوه تخصیص فرصت های نمایندگان به اموری بعضا در درجات پائین از اهمیت، فقر و حاشیه نشینی، بیکاری و افسردگی ، چگونگی توسعه کشور، ارج نداشتن کتاب و علم و عالم، بی رونقی سرمایه گذاری و ... گویا هیچ حساسیت متناسبی دیده نمی شود آنگاه ، هم پذیرش درجات خلوص در ابراز حساسیت های موردی را نوعی سادگی می انگارد و هم متوجه می شود که چرا آحاد مردم ، متاثر از بعضا ارباب جراید و صاحبان قدرت، شوت بازیکنی، زندگی خصوصی بازیگری، مردن گربه ای، بی ربط گوئی رقیبی، به دام افتادن مقامی، شکست سیاسی جناحی و... را بازتاب گسترده همگانی می دهند و در کنار این ها ، از سختی پیشرفت در تحریم، بی منزلتی انسان، قانون شکنی وسیع، تیراژ پائین کتاب و مجله و روزنامه، رخوت حق گوئی، رونق بعضا یاوه گوئی، پاسخگو نبودن مسئولان ورنج ناشی از نداری و بی اعتنائی به شکل گیری امور سرگرم کننده اما مانع و ...به راحتی می گذرند. از این جهت است که گفته می شود نوع مساله های یک جامعه و چگونگی آن ها را می توان به سهولت از نحوه رویکرد مسئولان و نخبگان آن جامعه به پدیده های پیرامونی آنان شناخت و از آن طریق عمیق و یا سطحی بودن آن جامعه را در امور جاری مورد ارزیابی قرار داد.کافی است صفحات روزنامه ها و یا مطالب سایت های خبری را برای یک هفته نگاه کنید تا ببینید مساله های آن جامعه از چه سنخی است و به نتیجه برسید که آیا آن مساله ها در راستای تحقق اهداف اصلی کشور قرار می گیرند؟.