به گزارش تحریریه، پس از بیانیه زنان سینماگر ایران در اعتراض به خشونت و آزارگری و اعمال قدرت بر زنان در محیط سینما این سوال در ذهن بسیاری از مخاطبان سینما بوجود آمد که چرا اکنون این زنان سینماگر به پشت پرده سینمای ایران معترض شدند؟ چرا 10 سال قبل که مرحوم سلحشور از فساد در سینمای ایران سخن گفت بجای پشتیبانی از وی و اعتراض جدی به وضع اسفناک اخلاقی در سینمای ایران سکوت کرده و حتی برخی بشدت علیه مرحوم سلحشور موضع گرفتند؟

بنظر می رسد یکی از نویسندگان معروف تئاتر و سینما به این سوال پاسخ داده است.

چیستا یثربی نویسنده و منتقد تئاتر و سینما نسبت به بیانیه زنان سینماگر ایران در بیج ایسنتاگرامی خود واکنش بسیار تندی نشان داده و در پیج خود تحت عنوان "تا آخر عشق با من برقص" نوشته است:

"یک مشت دروغگوی ترسوی موقعیت طلب؛ چطور اکنون، جرات پیدا کرده اید؟
ولی آن موقع به من گفتید: خفه شو!
و آن مرحومه ی خانه سینما گفت:
حرف بزنی؛ خودم ساکتت میکنم!
من حرف دارم و میزنم.
پانزده سال با وحشت، پنیک و استرس؛ زندگی کردم.
و شما صیغه شدید!
معشوقه ی یکروزه و یکساعته شدید!
جایزه ی فجر گرفتید
به عنوان خانم باوقار، متین و خوش حجاب سینما از شما یاد شد!
روحتان و جسمتان را فروختید و مرا مجنون جلوه دادید و پولدار شدید!
پانزده سال در وحشت، زیستم.
با ocd حاد.
فرزندم را بزرگ کردم،
و همکاران روانپزشکم با دارو و صحبت؛ کمکم کردند که فراموش کنم و به زندگی برگردم.
اما کدام زندگی؟
همه؛ همه چیز را میدانند

حالا بیانیه میدهید و لیدر و رهبر جنبش خشونت علیه زنان هم شده اید؟

شما که اول از همه؛
مرا بایکوت و تهدید کردید خانمها!

پیش کسوتتان فرمود:

ساکت شو چیستا!
در هر صنفی پیش میاید.
برای ما هم پیش آمده،
جایی نگفتیم و رشد کردیم.

من اما خفه نشدم!

نوشتم
رمان
نمایشنامه
فیلمنامه
مصاحبه کردم؛

و شما ویرانم کردید!

همه جا، رد پای این وحشت بود.

فکر کردید حرفهایتان یادم رفته است؟
من هرگز؛ چیزی را فراموش نمیکنم

حتی رنگ سرخ لباس شما را در آن روز نحس!

مگر پانزده سال پیش به من نگفتید:

چیستا خفه شو!
در هر شغلی پیش میاید.

ممنوع الکارت میکند!
او وصل است.
قدرت دارد
تو نه!

من یکجا گفتم. مصاحبه کردم و جواب دادم.

به یکی از همین مامانهای همیشه صیغه شوی خانواده براندازِ خانه سینما که خدایش ببخشد.

بعد؛ در اوج ناباوری؛ ممنوع الکار شدم!

و شما فیلم ساختید؛ فیلم بازی کردید؛
جایزه فجرگرفتید!

به عنوان خانمهای با وقار و متین سینما از شما یاد شد
در حالی که صیغه بودید!

تن فروشی؛ روح فروشی؛ و بایکوت یک زن تنهای مظلوم که بخاطر بی پناهی و آینده ی فرزندش؛ مجبور به سکوت شد و پنیک تنفسی گرفت!

من یک بار مُرده ام.
مُرده دیگر از هیچ چیز نمیترسد!

فراموش نکنید!

پانزده سال با وحشت، پنیک؛ ممنوع الکاری و فشار مالی و روحی زندگی کردم.

یک تنه با همه ی آنها که وصل بودند جنگیدم؛
بی محابا!
اما جسم و روحم را نفروختم!

از شرفم دفاع کردم.

فقط خدا به شما رحم کند.

با آن سکوت عمدی تان!

مشارکت در ظلم ، یا انکار آن ؛ خودِ ظلم است.
شما که میدانید؛ همه شریک جرمید.

بیانیه خشونت علیه زنان در سینما

میخندم
فقط به شما باید خندید!

تاریخ به شما رحم کند."

پایان/